του K.V. Turley
«Όλο το έργο μου βασιζόταν στα χρόνια που πέρασα στο Καθολικό σχολείο. Όλα αυτά για την λύτρωση, για την κόλαση... Καθώς μεγάλωνα, σταμάτησα να παλεύω ενάντια σε αυτά. Τώρα αντλώ από αυτά και το χαίρομαι. Δεν υπάρχει πιο βαθιά πηγή για να αντλήσεις από τους μύθους του Καθολικισμού. Όλα είναι εκεί μέσα».
Πρέβεζα, 18 Οκτώβρη 2020
Αγαπητοί αδελφoί,
Είναι προφανές, το ζούμε όλοι μας στην ατμόσφαιρα της καθημερινότητάς μας, το ότι η επιδημία του COVID δε θα μας εγκαταλείψει γρήγορα. Θα ᾽χει διακυμάνσεις και σκαμπανεβάσματα και κατ’ επέκτασιν και… μέτρα αντιμετώπισης όπως είναι φυσικό.
Οι Αζέροι με τους Τούρκους επιτίθενται στους Αρμένιους για να συμπληρώσουν ό,τι άφησαν πίσω στην προηγούμενη γενοκτονία. Το Ισραήλ που υπέστη γενοκτονία υποστηρίζει τους γενοκτόνους. Στην Κύπρο ο Ερντογάν προχωρεί βήμα με βήμα στην ολοκλήρωση της κατάκτησης του ’74. Οι υπερδυνάμεις, ο ΟΗΕ, η ΕΕ μασούν τα λόγια τους. Τα ΜΜΕ εκθέτουν τις απόψεις των… αντιμαχομένων και μετά παν για ύπνο. Αύριο θα πουν τα ίδια. Μετά θα μετρήσουν νεκρούς και αγνοούμενους, θα μας ανακοινώσουν τους αριθμούς με ακρίβεια «σοβαρότητα και εγκυρότητα» και θα μείνουν ικανοποιημένοι. Έπραξαν το καθήκον τους.
Σύναξη τεύχος.155 σελ.94-95
Διάβηκες των μελλούμενων τον φράχτη
κι έχεις περάσει εκεί που η πυγολαμπίδα
σαν αστραπή πετάει: Να λάμψει-να χαθεί
αγγίζει τις κληματαριές,
και τα σκοτάδια ανέγγιχτα τ’ αφήνει
Mario Luzi, Γοτθικό τετράδιο
Να γράψεις για ένα πρόσωπο που αγαπάς έχει πάντα τον κίνδυνο να υπερβάλλεις. Και όταν χρειαστεί να κάνεις του προσώπου την αποτίμηση κινδυνεύεις να το ζωγραφίσεις, όπως ίσως δεν ήταν, αλλά όπως συ θα ήθελες. Θα προσπαθήσω να διέλθω σώος, κάτω από αυτά τα «Καυδιανά δίκρανα» αποφεύγοντας τον σύγχρονο κίνδυνο της... "αγιοποιήσεως".
Αγίου Φανουρίου, Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020
Η φανουρόπιτα πρέπει να είναι έκφραση της υπάρχουσας εσωτερικής τοποθέτησης και διάθεσης. Δεν πρέπει απλώς να είναι μια καλή συνήθεια που την επαναλαμβάνουμε κατ’ έτος, την παραλάβαμε τυχόν από τους προηγούμενους δικούς μας, τη μητέρα μας, το σπίτι μας, θα την πούμε και στα παιδιά μας, θα τους μάθουμε και πώς να φτιάχνουν τη φανουρόπιτα, και θα εξαντλείται όλο το θέμα εκεί. Δεν εξαντλείται όλο το θέμα εκεί. Ο Χριστός δεν χρειάζεται, ούτε ο άγιος Φανούριος χρειάζεται, μια φανουρόπιτα. Θέλει κάτι πολύ μεγαλύτερο και πολύ δυσκολότερο.
|
9 |
«Θεέ των Πατέρων μου, πολυεύσπλαχνε Κύριε, εσύ δημιούργησες τα πάντα με το λόγο σου 2κι έπλασες με τη Σοφία σου τον άνθρωπο για να κυριαρχεί στα δημιουργήματά σου, 3να κυβερνάει τον κόσμο με αγιότητα και δικαιοσύνη, και ν’ αποδίδει το δίκαιο με αμεροληψία. 4Δώσ’ μου, λοιπόν, τη Σοφία που έχεις "συγκάθεδρο" στο θρόνο σου και δέξου με για παιδί σου. 5Εγώ είμαι δούλος σου, γιος της δούλης σου, άνθρωπος αδύναμος και ολιγόχρονος και μειονεκτώ σε ορθή κρίση και στη γνώση των νόμων Σου. 6Ακόμη κι αν είναι τέλειος κανείς σε σχέση με τους άλλους, τίποτα δεν αξίζει όταν του λείπει η Σοφία. 7Εσύ με διάλεξες βασιλιά για το λαό σου και δικαστή στους γιους και στις θυγατέρες σου. 8Μου είπες να χτίσω ναό στο άγιο όρος Σου, όμοιον με την άγια σκηνή Σου, που είχες κάνει αρχικά, όπως και θυσιαστήριο στην πόλη όπου κατοικείς.
Το καλοκαίρι του 1960 πέρασα τις θερινές μου διακοπές στην Τραπεζούντα, βοηθώντας στην αποκατάσταση τοιχογραφιών στον ναό της Αγίας Σοφίας, έναν από τα ωραιότερα μνημεία της εκκλησιαστικής βυζαντινής αρχιτεκτονικής και τοιχογραφίας του 13ου αιώνα που διασώζονται έως σήμερα.
Του Ιωάννου Π. Μπουγά, Θεολόγου
Τον τελευταίο καιρό, κατά την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού, εμφανίστηκε παγκοσμίως μια περίεργη συμμαχία διαφόρων θρησκευτικών φονταμενταλιστών κύκλων, φασιστικών μορφωμάτων, αριστερίστικων οργανώσεων και οπαδών του πληκτρολογίου, άνθρωποι, οι οποίοι αρνούνται τη χρήση μάσκας ως μέτρο προφυλάξεως από τον κορονοϊό. Μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς με προκλητικό τρόπο προσέρχονται στο Ναό, εντός και εκτός αυτού, μη φορώντας μάσκα διακηρύττοντες την αντίθεση τους, προκαλώντας τους ταπεινούς πιστούς που υπακούουν στα κελεύσματα της Εκκλησίας, ειρωνευόμενοι ενίοτε αυτούς λέγοντάς τους ότι δεν έχουν τον Χριστό μαζί τους αν φορούν μάσκα.
«Επειδή υπάρχουν πολλοί οικονόμοι των Εκκλησιών, που είναι μεν πιστοί, αλλά δεν είναι συνετοί αλλά μάλλον είναι το αντίθετο, γι’ αυτό ο Χριστός προείπε "Ποιος άρα θα είναι ο φρόνιμος;» για να τονίσει το σπάνιο και δυσεύρετο αυτών, που είναι συγχρόνως και πιστοί και μυαλωμένοι»
(Ωριγένης)
Η Αλίκη δεν περπατάει πια. Περιφέρεται. Πάνω-κάτω το μακρύ διάδρομο. Φτάνει στο χολ, μπροστά στην πόρτα του ασανσέρ. Μετά ένας άλλος διάδρομος, πανομοιότυπος με τον προηγούμενο. Στην άκρη, ένα κλουβάκι με 2 καναρίνια κι η συσκευή της τηλεόρασης, πάντα αναμμένη. Και ξανά, και ξανά, και ξανά…
Επειδή με τα καμώματα των ημερών (τα εκ μέρους πρώην ιερέων) προέκυψε αμφιβολία και αντιδικία, δημοσιεύουμε απόσπασμα από κείμενο μελέτης του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, Αμίλκα Αλιβιζάτου, που ήταν συμμετοχή του σε πρόσκληση, του τότε (1938) Αρχιεπισκόπου του Canterbury δρ Cosmo Lang, σε Επιτροπή Μελέτης του θέματος «Περί Οικονομίας» (Dispensation), εν όψει συνόδου της Αγγλικανικής Εκκλησίας στο Lambeth το 1940.
Ο σοφός καθηγητής την δημοσίευσε τον Δεκέμβριο του 1949 στις εκδόσεις Παπαδημητρίου ΑΣΤΗΡ. Περιλαμβάνει τον ορισμό και την έννοια του θέματος, γενικώς και ειδικώς. Στην Εκκλησιαστική Πράξη, στα Μυστήρια (το απόσπασμα από το κεφ. II, 2 του δευτέρου μέρους) στη Δογματική Διδασκαλία, στη Λατρεία, στη Διοίκηση κ.λ.π..
Όλη η μελέτη έχει πολύ ενδιαφέρον, αλλά το τμήμα του προσδιορισμού του ανεξάλειπτου ή μη, πρωτότυπο και θεολογικά ρηξικέλευθο και θεμελιακό, είναι το εντυπωσιακότερο.
Ας διδαχθούμε διαβάζοντάς το ωφελούμενοι.
(μετάφραση Ι.Π. Ζώης)
Σωκράτης: Ψάχνεις κάποιον, αγαπητέ μου Ιπποκράτη?
Ιπποκράτης: Όχι, Σωκράτη, διότι τον έχω ήδη βρει, και συγκεκριμένα εσένα. Σε έψαχνα παντού. Κάποιος μου είπε στην αγορά ότι σε είδε να περπατάς εδώ κατά μήκος του ποταμού Ιλισού, επομένως σε ακολούθησα.
Σωκράτης: Καλώς τότε, πες μου γιατί ήρθες και μετά θέλω να σε ρωτήσω κάτι σχετικά με τη συζήτησή μας με τον Πρωταγόρα. Τη θυμάσαι ακόμα?
Α. Δεν θέλω, ούτε προτίθεμαι να κρίνω «προ καιρού» ιερέα του Θεού, έστω και πρώην, αφού η Ιερωσύνη δεν είναι ανεξάλειπτη. Για μας τους ορθοδόξους δεν έχει «χαρακτήρα ανεξάλειπτο» (character indelebilis). Δεν θέλω να αξιολογήσω την προσωπική του ποιότητα, αλλά αντιλήψεις, που στην περίπτωση ημών των ιερέων, παρουσιάζονται ως η διδασκαλία της Εκκλησίας του Χριστού! Όσα θα γραφούν είναι αγωνία την οποία γεννάει η προοδευτική συνειδητοποίηση ότι η Ιερωσύνη γίνεται σταδιακά... «προσωπικό βίτσιο» με άπειρες εκδοχές περιεχομένου σ’ αυτήν, κατά την έννοια που οι σύγχρονες κοινωνίες αποδέχονται και σέβονται τις, κάθε λογής απόχρωσης και προσανατολισμού, "ιδιαιτερότητες"...!!
Από την ερχόμενη Δευτέρα μπαίνουμε σιγά σιγά στην τρίτη φάση της πανδημίας του νέου κορωνοϊού στη χώρα μας. Στην πρώτη φάση, όταν κλείσαμε τα πάντα για να περιορίσουμε την ανεξέλεγκτη εξάπλωση του ιού στο γενικό πληθυσμό και για να αποφύγουμε τις ουρές ψυγείων με πτώματα στους δρόμους, κάποιος θα έλεγε ότι τα πήγαμε αρκετά καλά.
Πόσο συχνά δημιουργούμε μέσα μας μια ιδέα παράταιρη και στενή για την Αλήθεια του Θεού!
Και με τι έπαρση φανταζόμαστε πως η Αλήθεια του Θεού μπορεί να είναι ένας χώρος περιορισμένος σε όρια που δήθεν έχουν θεσπισθεί άπαξ και δια παντός από τους τάχα και ιδιοκτήτες του θείου νόμου.
Ναι, αγαπητοί μου αδελφοί, μπαίνοντας πλέον στον χώρο του Ναού θα χρειάζεται να φοράμε μάσκα στο πρόσωπό μας. Η διάδοση της γνωστής επικίνδυνης ίωσης το κάνει απαραίτητο. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι τεχνικό θέμα, χωρίς κανένα πνευματικό συνεπαγόμενο. Όπως όταν δεν βλέπουμε καλά φοράμε γυαλιά, πράγμα επίσης πνευματικά αδιάφορο.
Μιλάει ὁ Χριστός γιά «μάσκα»; Φυσικά! Μιλάει γιά προσωπεῖο, πού καλύπτει το ἀληθινό πρόσωπο και ξεγελᾶ τούς ἀνθρώπους. «Οὐ βλέπει εἰς πρόσωπον ἀμθρώπου» (Ματθ. κβ´ 16).
N. T. Wright
Ερ.: Ποιες πιστεύετε ότι είναι οι μεγάλες προκλήσεις για την Εκκλησία και το μήνυμά της σε σχέση με τις αλλαγές και τον επανακαθορισμό του θεσμού του γάμου;
Σκασμός οι Φαρισαίοι! Μιλά ο Ντίνος Χριστιανόπουλος!
Αυτή η αποστροφή του τραγουδιού του Αλκίνοου Ιωαννίδη μας υπονοιάζει (πιστούς και απίστους) για την δυνατότητα να βλέπεις και με... κλειστά μάτια! Η γιορτή της Κοίμησης μας το βεβαιώνει.
«Εγώ εἰμι ἡ Ἀνάστασις καὶ ἡ Ζωή» (Ιω 11, 25). Η φράση αυτή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού θα έπρεπε να είναι χαραγμένη στην είσοδο όλων των χριστιανικών ναών με την προσμονή να χαραχθεί στην καρδιά όλων των ανθρώπων.
Δυο λόγια για την Καίτη Χιωτέλλη στο σαρανταήμερο μνημόσυνό της.
6-8 Μαρτίου 1941
Οι σχέσεις ενός άντρα με τις γυναίκες μπορεί να είναι καθαρά σαρκικές (αυτό δεν μπορεί να γίνει βέβαια: αλλά, θέλω να πω, μπορεί να μη θέλει τίποτε άλλο να πάρει από μια γυναίκα, προκαλώντας μεγάλη βλάβη στην ψυχή (και στο σώμα) και των δυο τους),
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Εκκλησία και ο κόσμος σήμερα είναι αυτό της πορνογραφίας. Μελέτες δείχνουν τις καταστροφικές συνέπειες της πορνογραφίας στο ανθρώπινο άτομο, στο γάμο, στην οικογένεια και στην ηθική ζωή της κοινωνίας γενικότερα.
Με δυσάρεστη έκπληξη παρακολούθησα όλο το ελληνικό σύστημα εξουσίας, από την κυβέρνηση με τους υπουργούς της ως την Εκκλησία και από την ΕΡΤ ως το τελευταίο, ιδιωτικό κανάλι, να παίζουν αφελέστατα το ιταμό παιχνίδι του Ερντογάν.
Η Νάρνια φέρνει στο επίκεντρο της προσοχή μας μια μεγάλη ποικιλία από κεντρικά χριστιανικά θέματα. Ωστόσο, η συζήτηση στις σελίδες που προηγήθηκαν, αναδεικνύει με ιδιαίτερη έμφαση τουλάχιστον τρία θέματα μέσα απ’ αυτή την ποικιλία.
Όταν είσαι 17-18 χρονών και κουβαλάς μνήμες αιώνων και έχεις ακούσει «τα άπειρα» για μια πόλη σύμβολο, τότε η επίσκεψη σ’ αυτήν μοιάζει με όνειρο που συνεχίζεται και όταν ξυπνάς!
Τα βιολογικά γενέθλια κάθε ανθρώπου είναι η έναρξη της επίγειες ζωής του, και είναι, όσο και αν αυταπατόμαστε ότι την ξέρουμε, ένα αδιάφανο μυστήριο, όσον αφορά το χρονικό της μήκος, την βιολογική της συνθήκη (υγιής-ασθενής) το ποιοτικό περιεχόμενο της καρδιάς (καλοσύνη) και του νου (σοβαρότητα και στιβαρότητα κριτηρίων σκέψης)!
Είμαστε μακάριοι αγαπητοί αδελφοί και βιώνουμε μια βαθιά χαρά που μόλις προχθές χειροτονηθήκαμε ιερείς για τη δική σας διακονία.
Για κανένα προφήτη δεν μιλάνε οι άγιες Γραφές τόσο όσο για τον Ηλία.
Ο προφήτης Ηλίας υπήρξε ο μεγαλύτερος προφήτης· ο πιο ολοκάρδια αφιερωμένος στον Θεό· πρότυπο αγάπης, προσευχής, εγκράτειας, θυσίας για χάρη του Κυρίου· και με αγωνία για την προώθηση του έργου του Κυρίου· για την σωτηρία του κόσμου.
H συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από το σερ Στήβεν Ράνσιμαν, στο Ελσισιλντς της Σκωτίας, στον πατρογονικό πύργο του, τον Οκτώβρη του 1994, για λογαριασμό της ΕΤ3, στις δημοσιογράφους Χρύσα Αράπογλου και Λαμπρινή Χ. Θωμά. Για τεχνικούς λόγους, δεν «βγήκε» ποτέ στον αέρα.
Στο βιβλίο του «Βυζάντιο, Ένας άγνωστος κόσμος» (εκδ. Μεταίχμιο) ο Τζόναθαν Χάρις αποκαλύπτει με τρόπο γλαφυρό τις αντιφάσεις του βυζαντινού πολιτισμού.
1
Στις 15 Αυγούστου 1975, εορτή της Μεταστάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, έλαβα κλήση για να παρουσιασθώ στο Προεδρικό Μέγαρο, το γνωστό και ως «Μέγαρο της Ανεξαρτησίας», στη Σαϊγκόν.
Για την εορτή των δύο Αποστόλων αυτής της πόλης, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις για δύο λέξεις κλειδιά: ενότητα και προφητεία.
Να προσπερνάς όχι αδιάφορος
μα αδούλωτος.
«Η κουκουβάγια
το πουλί της γνώσης και της σοφίας
πετάει το σούρουπο.»
Fr. Hegel (1770-1831)
Ιδέες επαναλαμβανόμενες, ή Ζωή παλλόμενη;
Θεία Ευχαριστία
Μικρόβια
Και Ναοί... αντιμικροβιακά καταφύγια
(Γενέθλια του Προδρόμου)
Ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν (Λκ 1, 62).
Σήμερα, 21 Ιουνίου, ημέρα της μεταστάσεως του Μακαρίου Πατέρα μας Μελετίου, στις σκηνές των Αγίων του Θεού, έπεσε στα χέρια μου ένα γράμμα του, απάντηση σε μια (το λιγότερο) επιπόλαια συνέντευξη αδελφού του αρχιερέως,
Αν πριν από ένα χρόνο κάποιος ερχόταν και μου έλεγε: «Ο καθεδρικός σας ναός, η αγαπημένη σας Παναγία των Παρισίων, πολύ σύντομα θα καταστραφεί από πυρκαγιά »,
Κυριακή της Πεντηκοστής, 07 Ιουνίου 2020
Μεγαλώνουμε όλοι μας μέσα σ’ έναν κόσμο, ο οποίος μας μαθαίνει να φτιάχνουμε ένα «κάστρο προστασίας». Θέλουμε να περιφρουρήσουμε τον εαυτό μας. Φοβόμαστε να είμαστε εκτεθειμένοι. Σ’ ένα βαθμό αυτό είναι λογικό.
Στον τάφο κάθε ανθρώπου θα μπορούσε να είχε γραφτεί αυτό που λέει ο Δάντης στην πρώτη θέα της Βεατρίκης: «Εδώ ξεκινά η Νέα Ζωή».
Ερ.: Πως καταλαβαίνει κάποιος που προσεύχεται ότι δεν μιλάει απλώς με τον εαυτό του και ότι πραγματικά "μιλάει" με τον Θεό;
Ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε.
Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου καὶ Σιδῶνος ἦλθε πρὸς τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων Δεκαπόλεως.
Ἔννοια καί προτύπωση τῆς λαβίδος
Ἡ λέξη «λαβίς», ἐκ τοῦ ρήματος λαμβάνω, σημαίνει τό ἐργαλεῖο μέ τό ὁποῖο πιάνεται κάτι,
R&N: Το “Στοίχημα του Αγίου Βενέδικτου“** για το οποίο αρχίζουμε να μιλάμε στη Γαλλία χάρη στο βιβλίο σας, συζητήθηκε επί μακρόν από τους χριστιανούς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το βιβλίο σας είναι καρπός της προσωπικής σας εξέλιξης;
Οι λαβίδες υπάρχουν τουλάχιστον από τον έκτο-εβδομο αιώνα.[1] Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι χρησιμοποιούνταν για τη θεία Κοινωνία. Στην πραγματικότητα, ο 101ος κανόνας της Πενθέκτης Συνὀδου (691-692) απαγορεύει τη χρήση οποιουδήποτε σκεύους για την μετάληψη του καθαγιασμένου Άρτου, εκτός από το χέρι του ανθρώπου.
Επιτρέψτε μου, αγαπητοί μου αδελφοί, να ξεκινήσω αυτό το κήρυγμα θέτοντάς σας μία ερώτηση: Προσεύχεστε ποτέ στο Άγιο Πνεύμα;
Ίσως αυτή η ερώτηση σας φαίνεται κάπως παράταιρη.
Πριν μερικά χρόνια ο φόβος της ‘πανδημικής γρίπης’ ήταν διάχυτος σε όλο τον κόσμο και είχε οδηγήσει σ’ αυτό που στη βιβλιογραφία ονομάσθηκε ‘συναισθηματική επιδημία’ [1]. Κανείς δεν φανταζόταν ότι το ίδιο φαινόμενο θα εκδηλωνόταν σε υπερθετικό βαθμό τόσο σύντομα.
Κύριε,
τους αδελφούς μας που ασθενούν,
όσους η ασθένεια θα κλείσει την επίγεια ζωή τους,
Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι.
Αυτό το site είναι μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια "βάση δεδομένων" για όλους τους φίλους του ενοριακού κέντρου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Πρεβέζης. Επειδή πολλοί από την παρέα του ενοριακού, πλέον δεν ζουν την καθημερινότητά τους στην πόλη της Πρέβεζας, ήδη από ετών "μοιραζόμαστε" μαζί τους ό,τι έχουμε και συζητάμε. Φυσικά και με όποιον άλλον τα βρίσκει ενδιαφέροντα και τον απασχολούν.
Ατυχώς ο εκκλησιαστικός "χώρος", για τα ελληνικά δεδομένα, έχει πολύ απολυτότητα και φανατισμό, και το χειρότερο, αυτά τα νομίζει γνησιότητα και μπερδεύει (ηθελημένα ή αθέλητα) το δόγμα με την πίστη! Φαντάζεται ότι μια αλαζονική βεβαιότητα που στηρίζεται στο δόγμα (είμαστε Ορθόδοξοι) αποτελεί τεκμήριο ποιότητας, ξεχνώντας πεισματικά τον λόγο του Χριστού "οὐ πᾶς ὁ λέγων με, Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν…".
Αυτό το "ηλεκτρονικό παράθυρο" του Ναού μας επιθυμεί να κάνει τους επισκέπτες του ευαίσθητους στην διάκριση, που υπάρχει ανάμεσα στην σκέψη και στην αμφιβολία. Δεν επιθυμεί να είναι ένα "εκκλησιαστικό μπακάλικο" που μοιράζει τα πάντα σε μικρά πακέτα… στους πελάτες του! Πιστεύει ότι ο λόγος της Εκκλησίας και των χριστιανών δεν πρέπει να γεννάει χασμουρητό βαριεστιμάρας, αλλά να διεγείρει σε προσπάθεια αναζήτησης της Βασιλείας του Θεού, η πύλη της οποίας είναι "κρυμένη" μέσα στην καρδιά μας, όπως είπε ο Χριστός.
Όλα τα κείμενά μας σ᾿ αυτό στοχεύουν. Σ᾿ αυτή την εύρεση της οδού και της πύλης. Άλλωστε για τους μη χριστιανούς σημασία δεν έχουν τα γραφόμενα. Η ποιότητα και η τελειότητα μιας θρησκείας κρίνεται από τις αρετές των πιστών της. Οι άνθρωποι "κατακτώνται" όχι με τα λόγια, αλλά με τα παραδείγματα. Όλα τα λόγια αυτού του site σ᾿ αυτό στοχεύουν: να γίνουν αφορμή να γεννηθεί παράδειγμα. ΑΜΗΝ.
Ελπίζουμε ότι με την επίσκεψη σας σε αυτή την ιστοσελίδα θα ενημερωθείτε για το πνευματικό ταξίδι σας προς τον Ιησού και ότι θα βοηθηθείτε να πλησιάσετε και να γνωρίσετε την Μητέρα μας Εκκλησία. Η τεχνολογία είναι ένας τεράστιος τρόπος επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών. Έχει κάνει τον κόσμο μας μικρότερο, αλλά έχει κάνει τα μέσα επικοινωνίας τεράστια. Είναι σημαντικό να κρατάμε την προσευχή στη ζωή μας πάντα σταθερή και "ίδια" ακόμα και όταν η τεχνολογική πρόοδος αλλάζει σχεδόν καθημερινά. Να ξέρετε ότι παραμένετε στις προσευχές μας καθημερινά καθώς σας ζητάμε να θυμάστε και μας στη δική σας.
ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ
N.Καρούζος
Οιδίπους τυραννούμενος και αλλά ποιήματα
Εκδ.Ικαρος 2014
