Μια ομάδα του ΜΙΤ και του Χάρβαρντ δημοσίευσαν στο επιστημονικό περιοδικό Science μια μελέτη-ορόσημο για τη γενετική βάση του σεξουαλικού προσανατολισμού, με στοιχεία που δείχνουν ότι το κυρίαρχο αφήγημα περί του γενετικώς καθορισμένου σεξουαλικού προσανατολισμού των ανθρώπων δεν ισχύει. Η μελέτη αυτή που βασίστηκε στην εξέταση γενετικού υλικού σχεδόν 500.00 ατόμων, απορρίπτει οριστικά την ιδέα ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια κατάσταση που ελέγχεται ή καθορίζεται από τον γενετικό κώδικα ενός ανθρώπου. Η μελέτη αυτή έδωσε δύο βασικά ευρήματα. Πρώτον, η «κληρονομικότητα» του ομοφυλοφιλικού προσανατολισμού ήταν πολύ ανίσχυρος παράγοντας – 0,32 σε μια κλίμακα από το 0 (καθόλου) έως 1 (πλήρως). Αυτό σημαίνει ότι το περιβάλλον ενός ανθρώπου – διατροφή, οικογένεια, φίλοι, γειτονιά, θρησκεία και άλλες καταστάσεις της ζωής – έχουν τη διπλάσια επίδραση στην πιθανότητα να αναπτύξουν ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό. Και δεύτερον, απορρίπτει κατηγορηματικά την επί δεκαετίες ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι υπάρχει κάποιο γονίδιο που προκαλεί την ομοφυλοφιλική σεξουαλική συμπεριφορά. Αντιθέτως, «οι μεταβλητές που εμπλέκονται είναι πολυάριθμες και διασπαρμένες σε όλο το γονιδίωμα». Ουσιαστικά η μελέτη αυτή αποκλείει την πιθανότητα του ντετερμινισμού, τεκμηριώνοντας ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν διαφοροποιούνται γενετικά από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Επομένως, η ανάπτυξη σεξουαλικού προσανατολισμού και η επιλογή συντρόφων δεν μπορούν να προσδιορίζονται από κάποια γενετική προδιάθεση, αλλά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό οφείλονται στην ανάπτυξη και την έκφραση προσωπικής αυτονομίας όσον αφορά τις σεξουαλικές δυνατότητες ενός ανθρώπου.
Περισσότερα στο https://www.thepublicdiscourse.com – τίτλος είδησης: “Born that way” no more: The new science of sexual orientation.