1

Στις 15 Αυγούστου 1975, εορτή της Μεταστάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, έλαβα κλήση για να παρουσιασθώ στο Προεδρικό Μέγαρο, το γνωστό και ως «Μέγαρο της Ανεξαρτησίας», στη Σαϊγκόν.

Συγγραφέας: Thuan Van Nguyen Francois Xavier

Αν πριν από ένα χρόνο κάποιος ερχόταν και μου έλεγε: «Ο καθεδρικός σας ναός, η αγαπημένη σας Παναγία των Παρισίων, πολύ σύντομα θα καταστραφεί από πυρκαγιά »,

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου καὶ Σιδῶνος ἦλθε πρὸς τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων Δεκαπόλεως.

Συγγραφέας: Aupetit Michel

«Χτες το βράδυ, σαν έμεινα μόνος στο βουνό, φυσούσε τόσο πολύ κι ο άνεμος ήταν τόσο κρύος, ώστε έκλεισα και την πόρτα και τα παράθυρα και για πρώτη μου φορά κοιμήθηκα νύχτα με τα παράθυρα κλειστά. Μελαγχόλησα λιγάκι.

Να η δοκιμασία του εσωτερικού μας πλούτου: Έχεις, μήπως, με τι να ζεις εσωτερικά, δίχως τις εξωτερικές εντυπώσεις, αν τυχόν στερηθείς την παρουσία και την συναναστροφή των ανθρώπων, τις οπτικές και ακουστικές παραστάσεις του γύρω κόσμου κι αν βυθιστείς σε ολοσχερή μοναξιά; Με φρίκη φαντάστηκα αυτό το ενδεχόμενο.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

"Δεν μπορεί κάποιος να είναι καλός άνθρωπος χωρίς να είναι χριστιανός;"

Συγγραφέας: Lewis C.S.

Εποχή της σχετικοκρατίας και του υποκειμενισμού όπως στους Ελληνιστικούς χρόνους και η εποχή μας, έφτασε πλέον στο άκρο άωτον και θέλει όχι μόνον να αξιολογεί αλλά και να ρυθμίζει την πραγματικότητα. Θέλει να μας πείσει ότι σημασία έχει, όχι η de facto κατάσταση, αλλά πως την νομίζουμε...

Όχι το ότι γεννήθηκες και βιολογικά είσαι γυναίκα, αλλά ότι αισθάνεσαι άντρας και πρέπει να είσαι! "Αναστήθηκε" ο Λουίτζι Πιραντέλλο και μας εμπαίζει «Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε»!

Μέσα στον σάλαγο και την βαβούρα των ημερών νομίζουμε ότι το παρακάτω κείμενο των αδελφών μας των καθολικών της Ελλάδος, έχει να μας βοηθήσει σε ήρεμη και ορθή αποτίμηση και τοποθέτηση.

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Μια σφαιρική θεώρηση του σπουδαιότερου ζητήματος της ανθρώπινης ύπαρξης-παρουσίας.

Ο κόσμος (σύμπαν-άνθρωπος) έχει Δημιουργό;

Οι πιθανές απαντήσεις είναι... άπειρες! Καθένας απαντά κατά τα δεδομένα του και το μυαλό του.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

(T. Tranströmer)

(Θεολογία του σώματος)

Η διδασκαλία της Εκκλησίας του Χριστού για την σωτηρία των ανθρώπων εννοείται ότι συμπεριλαμβάνει τον όλον άνθρωπο. Η λέξη ψυχή εξυπονοεί σύνολον τον άνθρωπο.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Για μια άλλη χρήση της Παναγίας των Παρισίων

lundimatin#187, 16.04.2019

Αδελφοί και αδελφές, Χθες, η Παναγία των Παρισίων κάηκε. Στην εποχή του, ο Χριστός είχε δώσει το παράδειγμα διώχνοντας τους εμπόρους από το ναό.

(14 Φεβρ. αγίου Βαλεντίνου)

Η εμπαικτική αντιμετώπιση και ο εκχυδαϊσμός ενός γεγονότος είναι πάντα ευκολότερος από την ήρεμη θέαση και έρευνά του. Πάντοτε ο κατήφορος είναι «ευκολότερη» διαδρομή, από τον κόπο για άνοδο σε θέση μεγαλύτερης οπτικής εμβέλειας. Η βιαστική όμως αποτίμηση, έχει ταυτισμένη μαζί της, την πιθανότητα λάθους και εσφαλμένης αξιολόγησης.

Έτσι και εν προκειμένω υπάρχει όχι ο κίνδυνος αλλά η σιγουριά ότι και μεις παρεξηγήσαμε την υπόθεση του Αγίου Βαλεντίνου. Μας έφτασε η αναφυλαξία που εμείς οι παπάδες αλλά και πολλοί χριστιανοί ατυχώς παθαίνουμε, όταν ακούμε κάτι σχετικό με ερωτικά θέματα και παραδίδουμε χωρίς δεύτερη σκέψη τέτοια θέματα, ανέκαθεν μεγάλα, αλλά σήμερα καθοριστικά της ανθρώπινης πορείας, στα χέρια επιτήδειων και ασχέτων και δίνουμε στίγμα, ότι για μας τέτοιες υποθέσεις είναι... μολυσματικές!

του Dave Willis*.

Ο έφηβος, κατά μέσον όρο ηλικίας εκτίθεται για πρώτη φορά στην πορνογραφία στα 11 με 12. (Μεριμνήστε να βάλετε λογισμικό  ασφαλείας σε όλες τις συσκευές σας ώστε να προστατεύσετε τον γάμο και την οικογένεια σας)

Εκτέθηκα για πρώτη φορά στην πορνογραφία ως έφηβος σε ηλικία που ταιριάζει με τις στατιστικές, μιας και έχω διαβάσει ότι περίπου 95% των εφήβων θα δουν τολμηρό πορνό (είτε κατά λάθος είτε επίτηδες) τουλάχιστον κάποιες φορές πριν αποφοιτήσουν από το Λύκειο. Ότι και να είναι τα στατιστικά, η προφανής πραγματικότητα είναι ότι βρίσκεται παντού και έχει ΜΕΓΑΛΟ αντίκτυπο στους ανθρώπους και ιδιαίτερα στα νεαρά άτομα και κατ’επέκτασιν στους γάμους, το θέμα της πορνογραφίας.

‘Πώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε τον Ιησού Χριστό;’ Αυτό είναι ένα ερώτημα που περιέχει μια κωμική χροιά. Γιατί το πραγματικό ερώτημα δεν είναι πως να ερμηνεύσουμε εμείς τον Χριστό, αλλά πως ερμηνεύει Εκείνος εμάς.

Συγγραφέας: Lewis C.S.

Αν ρωτήσετε σήμερα είκοσι ανθρώπους ποια νομίζουν ότι είναι η ανώτερη αρετή, οι δεκαεννέα από αυτούς θα απαντήσουν η ανιδιοτέλεια. Αν όμως ρωτούσατε οποιονδήποτε από τους μεγάλους Χριστιανούς του παρελθόντος, αυτός θα απαντούσε η Αγάπη. Βλέπετε τι συνέβη;

Συγγραφέας: Lewis C.S.

Στην εκκλησία -αλλά και εκτός εκκλησίας- λέμε πολλά πράγματα χωρίς να συνειδητοποιούμε τι λέμε. Π.χ. στο Σύμβολο της Πίστης λέμε ότι πιστεύουμε στην «άφεση αμαρτιών». Το επαναλάμβανα και εγώ επί χρόνια πριν αναρωτηθώ γιατί άραγε αυτό είχε μπει στο Σύμβολο της Πίστης.

Συγγραφέας: Lewis C.S.

Με λόγια που σε κάνουν να δακρύσεις, ο Αυγουστίνος περιγράφει την απόγνωση στην οποία τον βούλιαξε ο θάνατος του φίλου του Νεβρίδιου (Εξομολογήσεις iv,10). Στη συνέχεια καταλήγει σε ένα ηθικό δίδαγμα.

Συγγραφέας: Lewis C.S.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων στον κόσμο.

Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει όσους ζουν μόνο για την εαυτό τους αναζητώντας μόνο προσωπικές ηδονές, θεωρώντας τον Άνθρωπο και την Φύση, απλώς σαν ένα ακατέργαστο υλικό, που μπορεί να πάρει όποιο σχήμα τους βολεύει.

Συγγραφέας: Lewis C.S.

...Κανένα σφάλμα δεν κάνει τον άνθρωπο λιγότερο αγαπητό, αλλά και κανένα σφάλμα δεν περνά τόσο απαρατήρητο από εμάς τους ίδιους, όσο αυτό. Επιπλέον, όσο περισσότερο το έχουμε εμείς οι ίδιοι, τόσο περισσότερο το απεχθανό­μαστε όταν το εντοπίζουμε στους άλλους...

Συγγραφέας: Lewis C.S.

Ούτε ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, ούτε ο Ευαγγελιστής Μάρκος μπορεί να μας δίνουν επιπλέον πληροφορίες για οποιαδήποτε τυχόν λόγια που διατυπώθηκαν από τον Κύριό μας μετά το, "Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες". Και οι δύο, μαζί με τον Ευαγγελιστή Λουκά, μιλούν για μια δυνατή κραυγή πριν παραδώσει το πνεύμα Του. Μεταξύ των δύο αυτών γεγονότων ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τα λόγια: "Θεέ μου, στα χέρια σου παραδίδω το Πνεύμα μου". Ο ίδιος δεν αναφέρει κάτι για την προσευχή της απόγνωσης "Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες". Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επίσης δεν καταγράφει την προσευχή μήτε το "Θεέ μου, στα χέρια σου παραδίδω το Πνεύμα μου" αλλά ούτε και την δυνατή κραυγή. Μας λέει μονάχα πως αφού Του προσφέρθηκε το ξύδι είπε, "τετέλεσται" (Έχει ολοκληρωθεί) και έγειρε το κεφάλι Του και παρέδωσε το πνεύμα.

Συγγραφέας: MacDonald George

Ο Ιησούς είναι ο δημιουργός και ο σωτήρας της διανοίας μας καθώς και της πιο πολύτιμης καρδιάς μας. Τίποτα που δεν σκέφτεται αυτός δεν αξίζει να σκέφτεσαι. Όμως κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να σκεφτεί όπως Εκείνος, έκτος και αν γίνει αγνός όπως και Εκείνος.

Συγγραφέας: MacDonald George

...Aλλά για εκείνον που θέλει να ζήσει στο έπακρο την θεϊκή εικόνα της ύπαρξής του, χωρίς να θέλει να περιορίσει τον εαυτό του σε μια αποσπασματική γωνία της Βασιλείας του Θεού, αφήνοντας τα υπόλοιπα επιδόρπιο στους δαίμονες, χιλιάδες ερωτήματα θα ανακύψουν, τα οποία η Βίβλος ούτε που αγγίζει. Μήπως πράγματι δεν πρέπει να ασχολείται με τέτοια ερωτήματα; Μήπως αυτά βρίσκονται πέρα από τα όρια της ευθύνης του; ...

Συγγραφέας: MacDonald George

«Ἀγάπα τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν»(Ματθ. 22,39). Την εντολή αυτή του Κυρίου μας, την πρωτοσυναντάμε στα λόγια του Θεού προς τον Μωϋσή: «Μην είσαι εκδικητικός και μνησίκακος απέναντι στους άλλους, αλλά να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου» (Λευτικόν, 19,18). Ο Κύριός μας ποτέ δεν νοιάστηκε να πρωτοτυπήσει. Όσο πιο παλιά ειπώθηκε κάτι, τόσο το καλύτερο, εάν βεβαίως διατυπώνει την αλήθεια που αυτός θέλει να διδάξει. Στο πρόσωπό Του, τα λόγια είναι απτή πραγματικότητα: ο Λόγος σαρξ εγένετο. Έτσι, σ’ αυτή τη θαυμαστή συνάντηση των άκρων, τα λόγια που είπε δεν ήταν πια μόνο λόγια αλλά πνεύμα και ζωή.

Συγγραφέας: MacDonald George

«Όλες αυτές οι γεμάτες αγωνία σκέψεις είναι φυσικό να φέρουν για μία στιγμή στα χείλη το πικρό ερώτημα: Γιατί, για το Θεό, έπρεπε, εν ονόματι του δικαίου και της ανθρωπότητας, να μεταβληθεί όλη η γη σ΄ ένα απέραντο ανόσιο φρενοκομείο; Η ερώτηση δεν είναι καινούργια, κι όμως αντηχούσε μέσα μου με μία νέα αδυσώπητη δύναμη.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

«Ἐὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε (Ιω 14,15)». Ιδού μια φράση του Ιησού όντως παράδοξη. Δεν είναι αντιφατικό κάποιος να εντέλλεται την αγάπη όταν ξέρουμε πως τα συναισθήματά μας είναι αυθόρμητα; Υπάρχουν σίγουρα πολλοί άνθρωποι που αγαπάμε και οπωσδήποτε αυτό δεν το κάνουμε από υποχρέωση.

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Ομιλία της Αγιότητός του Πάπα Φραγκίσκου

Πλατεία του Αγίου Πέτρου 

30η Παγκόσμια Ημέρα Νεότητας 

Κυριακή, 29 Μαρτίου 2015

Στην καρδιά αυτής της γιορτής, η οποία δείχνει τόσο χαρμόσυνη, υπάρχουν τα λόγια που ακούσαμε στον ύμνο από την Επιστολή προς Φιλιππησίους:  «Εταπείνωσεν εαυτόν » (2:8). Η ταπείνωση του Ιησού.

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Περιοδικο "Ιωαννης ο Βαπτιστης" τευχ.627 Ιουνιος 2017

π. Δανιήλ Αεράκης

…………………………………………………………

Ζητᾶμε θαύματα, γιὰ νὰ πιστέψουμε! Πολλὲς φορὲς χρησιμοποιοῦμε «ἐργαλεῖα» θαυμάτων, χωρὶς νὰ πιστεύουμε ὅτι θὰ γίνη θαῦμα. Τὰ κρατᾶμε καὶ τὰ περιφέρουμε τὰ ἐργαλεῖα αὐτά, λυπᾶμαι πού θὰ τὸ πῶ, ὡς μιὰ εὐλαβῆ ἀπάτη!

Άγιος Φραγκίσκος ντε Σαλ (1567 -1622)

...Με τον ίδιο μας τον εαυτό πρέπει να απωθήσουμε τον εχθρό... με το παράδειγμα και την αγιότητα της ζωής μας. Πρέπει να γκρεμίσουμε τα τείχη της κακίας με την διάπυρη προσευχή μας και να επιτεθούμε με την αδελφική αγάπη.

«…μια φωνή και μια σιωπή

μια φωνή σιωπής

η φωνή της σιωπής μου…»

Samuel Beckett

    Αυτό τον καιρό γίνεται συζήτηση και πολλοί ασχολούνται με την απόφαση ενός συμπατριώτη μας δημοσιογράφου και συγγραφέα να θέσει τέρμα στη ζωή του λόγω του αθεράπευτου καρκίνου του.

9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017 από τον  π. PETER NGUYEN 

Το Μαρτύριο του Alfred Delp και η Αποστασία του Sebastian Rodrigues

Τι είναι αυτό που κάνει τελικά έναν χριστιανό μάρτυρα -  ο ηρωισμός  του ή η χάρις του Θεού;

Το μαρτύριο είναι μία ριζική κλήση να  καταλάβει κάποιος το  είδος της αυτοθυσίας του Χριστού πάνω στον Σταυρό για χάρη των άλλων.

Μια ιστορία που μόλις έζησα περιμένοντας σε ένα φωτεινό σηματοδότη...

Καθώς περίμενα στο πεζοδρόμιο να ανάψει το πράσινο, σε μία από τις μεγάλες λεωφόρους στο Παρίσι, και ξαφνικά ένα αυτοκίνητο πέρασε ξυστά δίπλα μου... Ο οδηγός, βλέποντας το ράσο μου, που προεξείχε κάτω από το παλτό μου, μού φώναξε: Σαλάμ αλέκουμ!

Συγγραφέας: Marie Michel

(ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ )

Αλεξανδρος Ελτσιανίνωφ : Πνευματικά Κεφάλαια  , σελ.246-255.

Ο μεγαλύτερος γνώστης του βάθους του ανθρωπίνου πνεύματος, ο Όσιος Ισαάκ ο Σύρος, λέει στον 41^ο[*] Λόγο του: «Ὁ αἰσθηθείς τῶν ἑαυτοῦ ἁμαρτιῶν, κρείττων ἐστί τοῦ ἐγείροντος τούς νεκρούς ἐν τῇ ἑαυτοῦ προσευχῇ... Ὁ ἀξιωθείς ἰδεῖν ἑαυτόν, αὐτός κρείττων ἐστί τοῦ ἀξιωθέντος ἰδεῖν τούς Ἀγγέλους».

Ένα κείμενο εκπληκτικό όπως πάντα, (για να τον βάζουμε κι αυτόν σε κανένα…πειρασμούλη!!) του αρχιστυντάκτη του περιοδικού ‘’ΣΥΝΑΞΗ’’ Θανάση Παπαθανασίου. Ιδιαίτερα χρήσιμο… πάντοτε και δια πάντας!!  

Περιγράφει το μόνιμο πρόβλημα της ‘’σύγκρισης’’,

Συγγραφέας: Καμπερίδης π.Λάμπρος

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Ακόμη κι αν περιοριστούμε στο λογοτεχνικό ύφος με το οποίο μιλούσε ο Χριστός, θα διαπιστώσουμε, εάν το δούμε απροκατάληπτα, ότι διαθέτει μια περίεργη ποιότητα που κανένας κριτικός ή επικριτής του Χριστιανισμού δεν φαίνεται να έχει προσέξει.

Καθώς περνούν οι μέρες ξεφυτρώνουν και κάποιοι που δημοσιοποιούν την διαφωνία τους τουλάχιστον όσον αφορά το πώς χαρακτηρίζονται οι άλλες Εκκλησίες.

Η έλλειψη παιδιών σ’ ένα αντρόγυνο έχει φορτισθεί με πολλά ψυχολογικά υπονοούμενα, όχι πλέον τόσο για την αποδεκτή ή μη εικόνα στις κοινωνικές σχέσεις, όσο στην ψυχολογική διάθεση του ίδιου του ζευγαριού. Εβραϊκά υπονοούμενα που "σέρνονται" ανάμεσα στους χριστιανούς και παρερμηνευόμενες προλήψεις κάνουν ζευγάρια που δεν έχουν παιδιά, να αγχώνονται και να υποφέρουν. Έστω και αν πολλές φορές μπορούν να επαναλαμβάνουν αμφοτερόπλευρα: «Οὐκ ἀγαθός/ἀγαθή εἰμί ἐγώ ὑπέρ δέκα τέκνα;» Εν τούτοις στενεύονται και δεν αφήνουν τον εαυτό τους να χαρεί ο ένας την ύπαρξη και συνοδοιπορία του άλλου.

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Ομιλία του Αγίου Πατέρα Φραγκίσκου

Στρατιωτικό κοιμητήριο της Ρεντιπούλια

Σάββατο, 13 Σεπτεμβρίου 2014 

Αφού παρατήρησα την ομορφιά του τοπίου αυτής εδώ της περιοχής, όπου άνδρες και γυναίκες μεγαλώνουν τις οικογένειές τους, όπου τα παιδιά παίζουν και οι ηλικιωμένοι ονειρεύονται, ευρισκόμενος εδώ, σ’ αυτόν τον τόπο, κοντά σ’ αυτό το κοιμητήριο, βρίσκω να πω μόνο ότι: ο πόλεμος είναι μια τρέλα.

Πωλ Ρικαίρ

Μετάφραση: ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ

Στο Κατά Ματθαίον 16, 25 διαβάζουμε «Γιατί οποίος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει, οποίος όμως εξαιτίας μου χάσει τη ζωή του θα τη βρει¹» . Εάν επιθυμούμε να καταλάβουμε αυτό το εδάφιο, είναι πολύ σημαντικό να σημειώσουμε ότι η περικοπή στην οποία ανήκει είναι τοποθετημένη και στα τρία συνοπτικά Ευαγγέλια ευθύς αμέσως μετά την ομολογία του Πέτρου. Στην ερώτηση του Ιησού: «Εσείς ποιος λέτε πως είμαι;», ο Σίμωνας Πέτρος απάντη¬σε: «Εσύ είσαι ο Μεσσίας, ο Υιός του αληθινού Θεού». Είναι ο ίδιος Πέτρος ο όποιος αμέσως μετά σκανδαλίστηκε από την αναγγελία του Ιησού για το επικείμενο μαρτύριό του και το πάθος του. «Θεός φυλάξοι, Κύριε!» ανακράζει ο Πέτρος, «Να μη σου συμβεί αυτό», μια απόκριση που έχει σαν αποτέλεσμα την απροσδόκητη, σχεδόν βίαιη απάντηση του Ιησού: «Φύγε από μπροστά μου σατανά! εσύ μού γίνεσαι εμπόδιο, γιατί δεν σκέφτεσαι όπως θέλει ο Θεός, αλλά όπως θέλουν οι άνθρωποι». Το γεγονός ότι αυτές οι δύο περικοπές είναι τοποθετημένες σε συνέχεια η μία της άλλης δεν είναι, τυχαίο αλλά ηθελημένο από τους τρεις συνοπτικούς ευαγγελιστές, διότι αυτή η αλληλουχία υποδηλώνει πως το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για να ακολουθήσουμε τον Ιησού δεν είναι ανεξάρτητο από το ερώτημα περί της ταυτότητάς του. Ο Πέτρος αναζητεί έναν Χριστό ένδοξο και δεν μπορεί να αποδεχθεί το γεγονός ότι ο Χριστός είναι ο Πάσχων Δούλος, ότι οφείλει να είναι ο Πάσχων Δούλος, όπως υμνήθηκε από τον Δευτεροησαΐα.

 ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ-ΠΑΤΕΡΑ

 ΓΙΑ ΤΗΝ 29η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ

 ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ 

Το θέμα της οικογένειας βρίσκεται στο Κέντρο ενός εκκλησιαστικού στοχασμού σε βάθος και μιας συνοδικής διαδικασίας που περιέχει δύο συνόδους, μία έκτακτη - που τώρα μόλις τελέσθηκε – και μία σύνοδο τακτική που ορίσθηκε για τον προσεχή Οκτώβριο.  Μέσα σ’ αυτή τη συνάφεια, θεώρησα πρόσφορο η οικογένεια να είναι το σημείο αναφοράς του θέματος της προσεχούς παγκόσμιας Ημέρας των κοινωνικών επικοινωνιών. Η οικογένεια άλλωστε είναι ο πρώτος τόπος όπου μαθαίνουμε να επικοινωνούμε. Η επιστροφή μας σ’ αυτή την πρωταρχική στιγμή μπορεί να μας βοηθήσει τόσο να καταστήσουμε την επικοινωνία πιο αυθεντική και πιο ανθρώπινη όσο και να αντιμετωπίσουμε την οικογένεια από μια καινούργια οπτική. 

«Η επιθυμία να είσαι κατ’ εικόνα Θεού χωρίς να φτάσεις στην εικόνα του Χριστού, είναι μια επιθυμία για αμεσότητα, που θέλει τα πάντα χωρίς αναζήτηση της πορείας σου και χωρίς ενεργοποίηση του εαυτού σου˙ είναι μια ναρκισσιστική επιθυμία του εγώ να βρίσκει την ησυχία του στον Θεό, τον αθάνατο και παντοδύναμο, ώστε να μη θεωρεί απαραίτητο ‘να αφήνει τη ζωή του να σταυρώνεται και να βιώνει τη οδυνηρή νύχτα.»

Rowan Williams,
Former Archbishop of Canterbury
The Wound of Knowledge

(Μια, ατυχώς, πάντοτε επίκαιρη, διδασκαλία)

Ο εικοστός αιώνας τελειώνει με μια μεγάλη νίκη της χριστιανικής πίστης. Νίκη ανέλπιστη γιατί, μετά τη ρωσική επανάσταση και την εξάπλωση των μαρξιστικών καθεστώτων παντού στον κόσμο, ένας επιθετικός, καταστροφικός αθεϊσμός έμοιαζε να κερδίζει ακάθεκτα έδαφος.

ΟΜΙΛΙΑ  ΤΟΥ  ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ  

                                                Βασιλική  Βατικανού

            27η Κυριακή του κανονικού Χρόνου, 4 Οκτωβρίου 2015

« Αν αγαπάμε ο ένας τον άλλον, είμαστε σε κοινωνία με τον Θεό, και η αγάπη του μέσα μας έχει ολοκληρωθεί» (1Ιω 4,12).

Τα βιβλικά αναγνώσματα αυτής της Κυριακής μοιάζουν επιλεγμένα ειδικά για το γεγονός της χάριτος που η Εκκλησία ζει αυτές τις μέρες, δηλ. τηνΚανονική Συνέλευση της Συνόδου των Επισκόπων με θέμα την οικογένεια, που εγκαινιάζεται με την παρούσα ευχαριστιακή πανήγυρη.

Τα αναγνώσματα αυτά είναι επικεντρωμένα σε τρία θέματα : το δράμα της μοναξιάς, την αγάπη μεταξύ γυναίκας και άνδρα και την οικογένεια.

π. Raniero Cantalamessa

Αφιερώνω αυτές τις σκέψεις σε μια πνευματική μελέτη πάνω στο Gaudium et spes (Διάταγμα της Β’ Βατικάνειας Συνόδου ‘’Χαρά και ελπίδα’’), το ποιμαντικό σύνταγμα για την παγκόσμια Εκκλησία. Από τα ποικίλα κοινωνικά προβλήματα με τα οποία ασχολείται αυτό το έγγραφο – πολιτισμός, οικονομία, κοινωνική δικαιοσύνη, ειρήνη, --  το  πιο επίκαιρο  και προβληματικό αφορά τον γάμο και την οικογένεια. Η Εκκλησία αφιέρωσε τις δύο τελευταίες συνόδους των επισκόπων σ’ αυτό.

Το Gaudium and spes ασχολείται με την οικογένεια εκτενέστερα στο Δεύτερο Μέρος (αρ. 46-53), δίνοντας έμφαση στην αμοιβαία αγάπη μεταξύ των συζύγων πράγμα που αναγνωρίζεται πια ανοιχτά ως ένα πρωταρχικό καλό στον γάμο παράλληλα με τη γέννηση παιδιών.

Σχετικά με τον γάμο και την οικογένεια, το Gaudium et spes, επικεντρώνει πρώτα στα θετικά επιτεύγματα στον σύγχρονο κόσμο (‘‘οι χαρές και οι ελπίδες’’) και μόνο δευτερευόντως στα προβλήματα και στους κινδύνους (‘‘οι λύπες και αγωνίες’’).[1]Σκοπεύω ν’ ακολουθήσω αυτή την ίδια μέθοδο, λαμβάνοντας υπόψιν, ωστόσο, τις δραματικές αλλαγές που συνέβησαν τον τελευταίο μισόν αιώνα από τότε. Θα υπενθυμίσω σύντομα το σχέδιο του Θεού για τον γάμο και την οικογένεια αφού, ως πιστοί, οφείλουμε πάντα να ξεκινάμε από αυτό το σημείο, και τότε να δούμε ποια βιβλική αποκάλυψη μπορεί να μας προσφέρει κάτι σαν λύση στα τρέχοντα προβλήματα σ’ αυτόν τον τομέα.

Τρίτη 21 Ιουνίου 2016

Ο Αρχιεπίσκοπος προσεύχεται για τα πρώτα μέλη της μοναστικά-εμπνευσμένης κοινότητας για νεαρούς Χριστιανούς, «Μακάρι να φύγετε από εδώ για να θρέψετε τον κόσμο».

π. Stephen Muse

Όταν οι γονείς μου χώρισαν, ο πατέρας μου με εγκατέλειψε. Η αρρώστια του, σχιζοφρένεια, πρώτα τον έστειλε στο κελί της φυλακής και μετά σε ψυχιατρείο.  Η συμπεριφορά του την εποχή που ήταν ψυχωτικός του προκαλούσε ντροπή κι έτσι, μετά το διαζύγιο των γονιών μου, δεν τον ξαναείδα παρά μόνον όταν είχα πια ενηλικιωθεί. Εξαίρεση αποτέλεσαν δύο σύντομες επισκέψεις του μία στα γενέθλιά μου και μία κάποια Χριστούγεννα. Όταν, μεγάλος πια, τον συνάντησα πάλι, μου είπε: «Τότε που ήρθα να σε δω, στο σπίτι του παππού, αγκάλιασες τα πόδια μου, έκλαιγες και παρακαλούσες: ‘Μπαμπά μη φεύγεις’. Εγώ, πάλι, σ’ αγαπούσα και ο κάθε αποχαιρετισμός με πονούσε πολύ. Έτσι δεν ξαναήρθα». Είχε ζήσει μ’ αυτή την ανάμνηση και μ’ αυτή την απόφαση επί είκοσι χρόνια, ενώ όμως πλήρωνε τακτικά τη μηνιαία διατροφή μου και μάθαινε τα νέα μου από δεύτερο χέρι. 

Σας χαιρετώ, σας χαιρετώ θερμά, βλέπω σε εσάς τόσο ενθουσιασμό και τόση χαρά. Αλλά όμως πρέπει να σας πω κάτι που θα λυπήσει τις καρδιές σας. Ας σιωπήσουμε. Είναι κάτι που αφορά κάποιον από εσάς

Ο Μaciej ήταν λίγο πάνω από τα 22. Σπούδασε γραφιστική και άφησε την δουλειά του για να εργαστεί εθελοντικά για την WYD (Παγκόσμια Ημέρα Νεότητας). Στην πραγματικότητα όλα τα σχέδια του συνεδρίου είναι δικά του. Κατά τη διάρκεια της εργασίας αυτής ξανα-ανακάλυψε την Πίστη του.

Στις 8:30 το βράδυ την, Τετάρτη, 27 Ιουλίου 2016 από την κατοικία του Αρχιεπισκόπου, στην Κρακοβία, όπου διαμένει ο Πάπας για την αποστολική επίσκεψή του, συνδέθηκε με ζωντανή εικόνα και ήχο με την ιταλική νεολαία που ήταν παρούσα στην Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας (WYD), συγκεντρωμένη στο Παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη Παύλου Β 'στην Κρακοβία. Ο Πάπας απάντησε στις ερωτήσεις τριών νεαρών εκπροσώπων.

Σκέψεις στη Γιορτή του Αγίου Thomas Becket

Αρχιεπίσκοπος Justin Welby

Το μαρτύριο είναι μία έννοια που χρειάζεται να διαλευκανθεί. Σημαίνει να δίνει κανείς μαρτυρία, για το φως του Χριστού, τη στιγμή του μεγαλύτερου σκότους: όταν το σπαθί πέφτει, το όπλο εκπυρσοκροτεί, οι φλόγες ανεβαίνουν, φλόγες του σκότους ορατές. Οι φλόγες της κόλασης, που επιζητούν την καταστροφή όλων των μαρτυριών για την αγαθότητα του Θεού στο πρόσωπο του Χριστού.  

William Newton

Γράφοντας για τους μάρτυρες βρίσκομαι μπροστά σε μία πρόκληση, όταν αναλογίζομαι τις δικές μου πολυάριθμες απιστίες προς τον Κύριο, ακόμα και κάτω από τις πιο ασήμαντες κοινωνικές πιέσεις! Για να χρησιμοποιήσω μία αγγλική φράση, δεν μπορώ να «κρατάω το ίδιο καντήλι» (δηλαδή να είμαι ισάξιος) όπως αυτό που κρατάνε γίγαντες, όπως οι άγιοι Thomas More και Maximillian Kolbe. Και συγχρόνως, ενώ δεν μπορώ να είμαι ισάξιος, όσον αφορά την αντιστοίχηση με την πίστη τους, υπάρχει άλλος τρόπος με τον οποίο μπορώ! Η φράση «κρατάω το ίδιο καντήλι» προέρχεται από μία εποχή πριν τον ηλεκτρισμό ή το φωταέριο, όταν ένας ασκούμενος θα κράταγε ένα φως πάνω από την εργασία του δασκάλου του, έτσι ώστε να του φέγγει. Με την ελπίδα, ότι εκείνος, και οι υπόλοιποι ασκούμενοι, μ’ αυτή την συμμετοχή μπορεί να μάθαιναν και να μιμούνταν. Αυτό μπορώ οπωσδήποτε να το κάνω.

Μια ματιά και μια θέαση ελεύθερη και συνεπώς χρήσιμη για μας. Ποιους εμάς; Τους χριστιανούς εννοούμε, που ενώ ακούσαμε ως "εντολή": «... ἔστω ὁ λόγος ἡμῶν ναί καί οὐ... τό ναί ναί καί τό οὐ οὐ...» αλληθωρίζουμε πολλάκις προς... το "παραδοσιακόν".

Σωστές επισημάνσεις και ουσιαστικές παρατηρήσεις δεν χάνουν το βάρος τους επειδή τυχόν αυτός που τις λέει δεν είναι χριστιανός, όπως δεν χάνει το κύρος της η Εκκλησία (κατ’ αντιστροφήν) από τους κληρικούς που δεν είναι συνεπείς. Το σωστό παραμένει σωστό και το λάθος είναι λάθος όποιος και αν το λέει.

Το Μυστήριο της Εκκλησίας που συνέστησε με το Αίμα του ο Χριστός "εξαχνώνεται" στις συνειδήσεις των σύγχρονων ανθρώπων, όταν αυτό το Μυστήριο γίνεται κρατικός θεσμός και μέτοχος της εξουσίας. Ο Χριστός δεν είχε καμιά απολύτως σχέση όχι μόνον με τον Πιλάτο, αλλά ούτε με το θρησκευτικό κατεστημένο του Άννα και του Καϊάφα...

Η Εκκλησία δοξάζεται απ’ τα αίματα των παιδιών της μαρτύρων και ντροπιάζεται απ΄ τις συνεργασίες των εκπροσώπων της που... γίνονται αντιβασιλείς και Πρόεδροι...!

Ας αφουγκραστούμε με τα μέσα αυτιά αυτήν την έξωθεν μαρτυρία.

1. p. Primo Mazzolari

Υπάρχει ένα όνομα που ακούγεται στις προσευχές μας αυτές τις μέρες της Μ. Εβδομάδας, το όνομα του Ιούδα, του προδότη. Όποιος προδίδει τον Κύριο, προδίδει την ψυχή του, προδίδει τα αδέλφια, προδίδει τη συνείδησή του, προδίδει το καθήκον του και γίνεται ένας δυστυχισμένος.

Ο Κύριος είναι παρών, είναι ο αποδέκτης του πόνου αυτής της προδοσίας, που θα πρέπει να προκάλεσε απεριόριστη ταλαιπωρία στην ψυχή του Κυρίου.

Καημένε Ιούδα!

Είναι ένα από τα πιο μυστήρια πρόσωπα που συναντάμε στα πάθη του Κυρίου. Περιορίζομαι σε τούτο: να ζητήσω έλεος για τον αδελφό μας τον Ιούδα.

Μην ντρέπεστε να δεχθείτε για τον εαυτό σας αυτή την αδελφική συγγένεια !

Εγώ δεν ντρέπομαι, γιατί ξέρω πόσες φορές πρόδωσα τον Κύριο, κανένας δεν πρέπει να ντρέπεται γι’ αυτόν. Και αποκαλώντας τον "αδελφό", είμαστε σύμφωνοι με την ορολογία του Κυρίου. Όταν δέχθηκε τον ασπασμό της προδοσίας, στη Γεσθημανή, ο Κύριος του απάντησε μ’ εκείνα τα λόγια που δεν πρέπει να τα ξεχνούμε: «Φίλε, μ’ έναν ασπασμό προδίδεις τον Υιό του Ανθρώπου;».

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ 16^ος

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές,

Στη σειρά των κατηχητικών ομιλιών με θέμα τους Πατέρες της Εκκλησίας,  θα ήθελα σήμερα να μιλήσω για ένα πρόσωπο που λίγοι το γνωρίζουν: για τον Ρωμανό τον Μελωδό, που γεννήθηκε περί το 490 στην Έμεσα (το σημερινό Χομς) στη Συρία. Θεολόγος, ποιητής και συνθέτης, ανήκει στη μεγάλη ομάδα των θεολόγων που μεταμόρφωσαν τη θεολογία σε ποίηση. Αναφέρομαι στον συμπατριώτη του τον άγιο Εφραίμ τον Σύρο, που έζησε διακόσια χρόνια πριν απ’ αυτόν. Αλλά επίσης και στους θεολόγους της Δύσης, όπως στον άγιο Αμβρόσιο, που οι ύμνοι του αποτελούν ακόμα σήμερα μέρος της λειτουργίας μας και δεν παύουν να μας συγκινούν. Ή σε ένα θεολόγο, ένα δεινό στοχαστή,  όπως στον άγιο Θωμά, που μας έδωσε τους ύμνους της αυριανής εορτής του Σώματος του Κυρίου (Corpus Domini).  Αναφέρομαι στον άγιο Ιωάννη του Σταυρού και σε τόσους άλλους. Η πίστη είναι αγάπη και γι’ αυτό δημιουργεί  ποίηση και δημιουργεί μουσική. Η πίστη είναι χαρά, γι’ αυτό δημιουργεί ομορφιά.

Είναι ο κορωνοϊός θεϊκή τιμωρία;

Michel Marie

Είναι ο κορωνοϊός θεϊκή τιμωρία; Χωρίς δισταγμό απαντώ: Όχι, όχι, όχι! Ας σταματήσουμε να ψάχνουμε στα δράματα του πλανήτη το χέρι του Θεού. Ποια εικόνα έχουμε τελικά για τον επουράνιο Πατέρα;

Συγγραφέας: Marie Michel

Σαν ρεπόρτερ σε άγνωστη χώρα...

π. ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΖΟΥΧΟΣ*

Είναι φυσική δυσκολία το να συνειδητοποιήσουμε και να ζήσουμε αυτό που είπε ο Χριστός στον Απόστολο Θωμά «Μακάριοι οἱ μή εἰδόντες καί πιστεύσαντες», και για πολλούς από μας γίνεται ανυπέρβλητη, γιατί ισχύει αυτό που έγραψε η Φλάνερι Ο’ Κόνορ: «Δεν σε γνωρίζω, Κύριε, γιατί ο εαυτός μου ο ίδιος είναι το εμπόδιο»! Η πιο δύσκολη εφαρμογή της πίστης είναι η εφαρμογή της στη ζωή.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

(Σχόλια στην ταινία Τα Πάθη)

Fleming Rutledge

Όπως είναι ευρέως γνωστό, το ρωμαϊκό μαστίγωμα και η σταύρωση είναι σχεδόν αδιανόητα τρομερά για μας σήμερα. Αυτό δεν το γνωρίζαμε πάντα. Όταν διδάσκω για τον Σταυρό του Χριστού, συνηθίζω να αφιερώνω ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να εξηγήσω τι περιλαμβάνεται στη σταύρωση. Οτιδήποτε κι αν πούμε, θετικό και αρνητικό, σχετικά με την ταινία «Τα πάθη» του Mel Gibson, αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι το εξής: Ποτέ ξανά δεν θα χρειαστεί να μιλήσουμε για τις φρικτές λεπτομέρειες, μετά από αυτήν.

Συγγραφέας: Rutledge Fleming

Το Πάτερ Ημών τον καιρό του κορονοϊού

Η προσευχή “Πάτερ ημών” είναι μια σύντομη προσευχή και είναι η μόνη που κληροδότησε ο Ιησούς στους μαθητές του. Είναι μια παράξενη προσευχή. Όλοι οι χριστιανοί προσεύχονται με αυτήν, αλλά δεν μιλάει για τον Χριστό! Όλες οι Εκκλησίες προσεύχονται με αυτή, αλλά δεν αναφέρει καμιά Εκκλησία !

Συγγραφέας: Μαραγκός π.Ιωάννης

Ομιλία του Μισέλ Οπτί κατά τη Κυριακή 29/03/2020 -εν μέσω πανδημίας- στην ευαγγελική περικοπή από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, για την Έγερση του Λαζάρου (διαβάζεται από τους Καθολικούς κατά την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών)...

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Καλά έκανες!

Αφού όμως μπήκες, μήπως είναι μια ευκαιρία να δεις λιγάκι τι είναι αυτό που σε σπρώχνει σε μια τέτοια κίνηση; 

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

«¹⁴Σ’ ευχαριστώ που μ’ έκανες πλάσμα Σου τόσο θαυμαστό! Όλα όσα κάνεις είναι εξαίσια, και εγώ αυτό πολύ καλά το ξέρω. ¹⁵Δεν μου γινόταν να κρυφτώ από Σένα και απ’ τα μάτια Σου, ακόμα κι όταν τα κόκαλά μου σχηματίζονταν μες το σκοτάδι της κοιλιάς της μητρικής μου. ¹⁶Και τότε ακόμα, την ασχημάτιστη ύπαρξή μου την έβλεπαν τα μάτια Σου, γιατί μες στο "Βιβλίο" Σου οι πάντες είμαστε γραμμένοι» (Ψαλμ. 138, 14-16).

Αγαπητοί αδελφοί, φίλες και φίλοι,

Σε κάποια χωριά της Ισπανίας καθώς και σε ισπανόφωνες συνοικίες του Ντάλας, στο Τέξας της Αμερικής, την παραμονή των Χριστουγέννων, ομάδες παρελαύνουν στους δρόμους με οδηγούς ένα αγόρι και ένα κορίτσι ντυμένους σαν τον Ιωσήφ και την Μαρία. Συχνά η "Μαρία" είναι ανεβασμένη σε ένα δανεικό γαϊδουράκι. Τραγουδούν κάλαντα και επισκέπτονται κάθε σπίτι απ’ το οποίο τους... "διώχνουν" με κάθε επισημότητα!

Το έθιμο είναι μια απορριπτική ανάμνηση του γεγονότος ότι η Παναγία με τον Ιωσήφ συνάντησαν την ανθρώπινη σκληροκαρδία, απ’ την οποία πρέπει να θεραπεύσουμε εμείς τους εαυτούς μας!

Σεπτέμβριος 1998

Αγαπητοί Ενορίτες.

Πέρασε ένα ακόμη καλοκαίρι της ζωής μας και μπαίνουμε στο Φθινόπωρο. Οι εποχές του έτους είναι ένας κύκλος όμοιος σχεδόν με την ζωή μας. Καί η ζωή μας μετά το "καλοκαίρι" της πρώτης ηλικίας έχει την καρποφορία του "Φθινοπώρου" της ωριμότητας για να ακολουθήσει ο "χειμώνας" του τέλους της ζωής μας με την προσδοκία της "άνοιξης" που θα είναι η Ανάσταση μας από τον Χριστό.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

 Όταν είσαι ακόμα έφηβος και ουσιαστικά μόλις αρχίζεις να γνωρίζεις τον κόσμο γύρω σου είναι μπλέξιμο να "βλέπεις" δύο κόσμους! Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, είναι σχιζοφρενικό!

Ιούλιος 2012

Αγαπητοί ενορίτες

Οι ουσιαστικές απαντήσεις για την ανθρώπινη ζωή δεν δίδονται προς άλλους αλλά προς τον εαυτό μας! Για τα καίρια της ζωής δεν χρειάζεται να απολογηθούμε σε τρίτους, αλλά στην ψυχή μας. Όσα μας είναι εσωτερική πίεση και απορία θέλουν επαρκείς για την καρδιά και την σκέψη μας τοποθετήσεις. Τα θεμελιώδη ερωτηματικά απαιτούν προσωπική ειλικρίνεια όχι επικοινωνιακή διπλωματία.

Πώς ζούμε; Γιατί έτσι και όχι αλλιώς; Πόσο μας "χορταίνει" η σχέση μας με τον άνθρωπό μας; Τί κανονίζει την συμπεριφορά μας; Τί έχει αξία στη ζωή μας;

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

«Θα πρέπει ένας άνθρωπος να είναι τυφλός και απίστευτα ανόητος αν, φτάνοντας στα χρόνια της ωριμότητας, δεν αναρωτιέται πότε-πότε, μες στην παραζάλη της ζωής: "Για ποιο σκοπό ήρθα στον κόσμο; Γιατί ζω;"

«Ακούστε με λοιπόν "απόγονοι του Ιακώβ" και όσοι έχετε απομείνει "Ισραηλίτες", Σεις που εγώ σας φροντίζω απο την στιγμή που ήρθατε στον κόσμο και σας εκπαιδεύω από μικρά παιδιά μέχρι τα γεράματα σας!

Εγώ είμαι Θεός όλης της ζωής σας, μέχρι το τέλος της! Εγώ σας ανέχομαι αφού εγώ σας δημιούργησα. Εγώ θα σας υψώσω, εγώ θα σας αναλάβω επί των "ωμών" μου, εγώ θα σας σώσω».

(Ησαΐας 46, 3-4)

Ποιος είσαι; Πού και γιατί πηγαίνεις; Πρέπει να απαντήσετε... Μη κάνετε το λάθος να απαιτείτε απ’ την κοινωνία μας (... την όποια) να μην έχει από σας καμιά αξίωση! Δεν βοηθούν οι αυταπάτες...!

Τα παραπάνω δεν είναι ερωτηματικά του μυαλού. Είναι υπαρξιακά κενά που χρειάζονται επειγόντως κάλυψη, γιατί αλλιώς αν δεν καλυφθούν θα "μπάζουν" στην ζωή σας... προβλήματα... άχρηστα... και λάθη...!!

Λοιπόν θα πείτε, έχεις να προτείνεις κάτι; Στις διαπιστώσεις-διαγνώσεις συμφωνούμε. Ποια λύση-απάντηση, όμως, υπάρχει;

19. «Γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι είμαστε παιδιά του Θεού, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι όλος ο κόσμος "εξουσιάζεται" από τον διάβολο.

20. Γνωρίζουμε ότι ο Υιός του Θεού ήρθε και έδωσε σε μας δυνατότητα να αναγνωρίζουμε με το μυαλό μας τον αληθινό Θεό, και να είμαστε στην αγκαλιά Του, μέσῳ του Υιού Του του Ιησού Χριστού. Ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός, Αυτός είναι η αιώνια ζωή.

21. Παιδιά μου, περιφρουρείστε τους εαυτούς σας, από λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό.»

(Α’ Ιωαν. 5, 19-21).

Οι άνθρωποι «γεφύρωσαν» το ύψος στο χώρο «ανακαλύπτοντας» την σκάλα (κλίμακα) με βαθμιδωτά πατήματα, που έχουν μικρή απόσταση μεταξύ τους ώστε να είναι προσβάσιμα στην κίνηση των ανθρώπινων ποδιών. Έτσι χρησιμοποιώντας κανείς μια κινητή ή μια μόνιμη σκάλα – κλίμακα μπορεί να ανεβαίνει σε υψηλά και πολλές φορές υψηλότατα επίπεδα.

THOMAS MERTON

Αν το πνεύμα μου προσπαθεί να επιβάλει σιωπή στην σάρκα μου δια της βίας, αργά ή γρήγορα η σάρκα μου θα εκδικηθεί το πνεύμα μου μολύνοντάς το κρυφά, με χίλια-δυο δηλητήρια. Η πικρία και η δυστροπία είναι οι συνηθέστεροι καρποί ενός ασκητισμού, που περιορίζεται στο να ασκεί μόνο το σώμα. Το πνεύμα μου είναι φυσικά ανώτερο από την σάρκα μου, αλλά δεν είναι ανεξάρτητο από την σάρκα μου. Θερίζει ό,τι σπέρνει σ’ αυτήν. Και εάν μεν της φέρεται με υπερβολική αδυναμία, αργά ή γρήγορα θα ανακάλυψει σ’ αυτήν, την εικόνα και την καταδίκη της αδυναμίας του. Αν όμως πάλι της φέρεται με βιαιότητα, αργά ή γρήγορα θα δεχθεί από αυτήν το αποτέλεσμα της βιαιότητάς του. Ο ψευδοασκητής αρχίζει συνήθως με το να είναι υπερβολικά αυστηρός με τον εαυτό του, αλλά καταλήγει, εξ ίσου συνήθως, με το να είναι υπερβολικά αυστηρός με όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του.

T.Merton - «Κανένας δεν είναι νησί»

1. Την ευτυχία που την επιζητούμε μόνο για τον εαυτό μας ποτέ δε θα τη βρούμε: γιατί η ευτυχία, που λιγοστεύει όταν μοιράζεται, δεν είναι αρκετά μεγάλη για να μας κάνει ευτυχισμένους!

Υπάρχει μια ψεύτικη και στιγμιαία ευτυχία στην αυτοϊκανοποίηση, αλλά πάντα οδηγεί σε θλίψη επειδή περιορίζει και νεκρώνει το πνεύμα μας. Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στην ανιδιοτελή αγάπη. Μια αγάπη που μεγαλώνει ανάλογα με το μοίρασμα. Δεν υπάρχει τελειωμός στο μοίρασμα της αγάπης. Και, επομένως, οι δυνατότητες της ευτυχίας μιας τέτοιας αγάπης είναι απεριόριστες. Το άπειρο μοίρασμα είναι ο νόμος της «εσωτερικής» ζωής του Θεού, ο Οποίος έχει κάνει το μοίρασμα του εαυτού μας νόμο της ίδιας της ύπαρξής μας. Έτσι ώστε, αγαπώντας τους άλλους, αγαπάμε καλύτερα τους εαυτούς μας. Με την ανιδιοτελή δραστηριότητα ολοκληρώνουμε στο έπακρο τις ικανότητές μας για πράξη και ζωή.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

 ...άρθρο του Αρχιεπισκόπου του Canterbury στη Χριστουγεννιάτικη έκδοση της Radio Times.

Το σκέφτομαι άραγε μόνο εγώ, ή ο εκνευρισμός για τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια κάθε χρόνο ξεκινάει όλο και νωρίτερα; Από τις αρχές Νοεμβρίου, είναι δύσκολο να αποφύγεις τις διαφημίσεις από τους μεγάλους έμπορους, που διακριτικά μας συμβουλεύουν να ξοδέψουμε και ύστερα να ξοδέψουμε λίγα παραπάνω. 

Maurice Zundel

Είμαστε ανθρώπινα όντα και έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινα προβλήματα. Το μόνο πρόβλημα με το οποίο δεν ασχολούνται πολλοί είναι ακριβώς αυτό της ανθρώπινης κλήσεως. Το υποδεικνύει μια μικρή φράση του Camus: «Ο άνθρωπος είναι το μόνο δημιούργημα που αρνείται να είναι αυτό που είναι». Τούτο καθιστά αισθητή την κατάσταση του ανθρώπου μέσα στο σύμπαν, κατάσταση εντελώς ιδιαίτερη, μοναδική.

Thomas Merton

" Ο καινούργιος ανθρωπος"

Η πληρότητα μιας ανθρώπινης ζωής δεν υπολογίζεται μόνο με ό,τι συμβαίνει στο σώμα. Η ζωή δεν είναι υπόθεση σωματικής μόνο δύναμης ή υγείας ή ικανότητας να χαίρεται κανείς. Τι είναι ζωή; Κάτι πολύ περισσότερο από την αναπνοή μέσα στα ρουθούνια μας, τους κτύπους του αίματος στους καρπούς των χεριών μας ή την αντίδραση στους εξωτερικούς ερεθισμούς. Όλ’ αυτά τα πράγματα είναι σημαντικά για μια πλήρη ανθρώπινη ζωή, αυτά ωστόσο δεν αποτελούν μόνα τους τη ζωή σ’ όλη της την πληρότητα. Μπορεί ένας άνθρωπος να τάχη όλ’ αυτά κι ωστόσο να είναι βλάκας. Όποιος μονάχα αναπνέει, τρώει, κοιμάται κι εργάζεται, αλλά χωρίς συνείδηση, χωρίς σκοπό και χωρίς να έχει δικές του ιδέες, δεν είναι αληθινά άνθρωπος. Κατ’ αυτή την αποκλειστικά φυσική έννοια, ζωή είναι μόνο η απουσία του θανάτου. Αυτοί οι άνθρωποι δε ζουν, αλλά φυτοζωούν.

Οι άνθρωποι έχασαν την ευλάβεια και τον σεβασμό προς καθετί το ιερό, καθώς επίσης και την ταπείνωση, που κάνει τον άνθρωπο να αισθάνεται ανάξιος όχι μόνο να επιτελεί αλλά και να βλέπει απλώς θαύματα. Έτσι, σήμερα διψούν για θαύματα όσο ποτέ άλλοτε. Μεθυσμένοι από την υπερηφάνεια, την αυτοπεποίθηση και την άγνοια, τρέχουν απρόσεκτα, απερίσκεπτα και παράτολμα σε καθετί το θαυματουργικό. Δεν αρνούνται, μάλιστα, να λάβουν μέρος και οι ίδιοι στην επιτέλεση θαυμάτων· το αποφασίζουν χωρίς σκέψη. Αυτή η τάση είναι επικίνδυνη περισσότερο από ποτέ. Γιατί πλησιάζουμε σταδιακά στην εποχή που θ' αρχίσουν να γίνονται πολυάριθμα και εκπληκτικά θαύματα, θαύματα που θα πλανύσουν και θα σύρουν στην απώλεια τους σαρκικούς ανθρώπους.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Τι σημαίνει το "περίφημο" 666, ο αριθμός δηλαδή του θηρίου για το οποίο μιλάει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη;

Τα θηρία, στην βιολογική εκδοχή τους, αποτελούν φόβο και γεννούν αποτροπιασμό στους ανθρώπους.

Τα θηρία, στην ψυχολογική εκδοχή τους, τυραννάνε τον ανθρώπινο ψυχισμό στην "λογική" μεταποιημένων εμπειριών και κακοφορμισμένων προβλημάτων.

Τα θηρία στην πνευματική-θρησκευτική τους εκδοχή, είναι έκφραση παρομοίωσης που σημαίνει τον σατανά και τους αγγέλους του και την πομπή του.

Τέτοια θέματα είναι που φαντάζουν στην κουφόνοια των σημερινών ανθρώπων ή άρρωστα και ανύπαρκτα ή το αντίθετο σε άλλους, που την θρησκευτική σχέση την συνδυάζουν με έναν αριθμό με φοβίες και αποτροπαϊκά άγχη ως μέγας και αναπόδραστος κίνδυνος!!

«Εάν ένα μέλος υποφέρει, όλοι υποφέρουν μαζί του» (Α΄ Κορ. 12, 26). Αυτά τα λόγια του Αγίου Παύλου αντηχούν έντονα στην καρδιά μου, καθώς αναγνωρίζω για άλλη μια φορά την ταλαιπωρία που υπέστησαν πολλοί ανήλικοι λόγω σεξουαλικής κακοποίησης, κατάχρησης εξουσίας και κατάχρησης συνείδησης που διαπράχθηκε από σημαντικό αριθμό κληρικών και αφιερωμένων ατόμων. Εγκλήματα που προκαλούν βαθιές πληγές, πόνο και αδυναμία, κυρίως μεταξύ των θυμάτων, αλλά και στα μέλη της οικογένειάς τους και στην ευρύτερη κοινότητα των πιστών και των μη πιστών. Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, κάθε προσπάθεια, που θα γίνει ποτέ, να ζητήσουμε συγχώρηση και να επιδιώξουμε την αποκατάσταση της βλάβης, δεν θα είναι αρκετή! Κοιτάζοντας μπροστά στο μέλλον, δεν πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθειες μόνον για να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα ικανή να αποτρέψει τέτοιες καταστάσεις, αλλά και να αποτρέψουμε τη δυνατότητα να καλύπτονται και να διαιωνίζονται. Ο πόνος των θυμάτων και των οικογενειών τους είναι επίσης ο πόνος μας και γι 'αυτό είναι επείγον να επιβεβαιώσουμε και πάλι τη δέσμευσή μας να διασφαλίσουμε την προστασία των ανηλίκων και των ευάλωτων ενηλίκων.

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Συντάχθηκε από τον Fr. Stephen FREEMAN στις 25/08/2019

Ο C. S. Lewis είπε κάποτε ότι το θάρρος είναι η «μορφή κάθε αρετής στο σημείο δοκιμής της». Είναι εύκολο και το ξεχνάμε, ότι άνθρωποι, όπως ο Lewis, ο Tolkien, ακόμη και ο Chesterton, δεν έγραψαν σε μια εποχή χριστιανικής υπεροχής. Ο Lewis δεν κατέλαβε μια έδρα (πλήρης καθηγητής) στην Οξφόρδη για χρόνια, ακριβώς εξαιτίας της δυσάρεστης δημόσιας “έκθεσής” του για τον Χριστιανισμό. Στους «μαθημένους» σκεπτικιστές γύρω του, αυτό τον έκανε να φαίνεται «λιγότερο από σοβαρός». Ο Tolkien ήταν ένας αφοσιωμένος, καθολικός, αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο “δημόσιος” όσο ο Lewis. Ο Lewis έγραψε δημοφιλή βιβλία για το θέμα και έδωσε ραδιοφωνικές ομιλίες. Όλα αυτά είναι μια υπενθύμιση ότι το θάρρος ήταν μια αρετή σε καθημερινή δοκιμασία στη ζωή τους.

Συγγραφέας: Freeman Stephen

N. T. Wright

“Αναπάντητα” ερωτήματα

29/3/2020

[…]

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μας πουν: Γιατί ο Θεός το κάνει αυτό σε εμάς; Είναι μια τιμωρία; Μια προειδοποίηση; Ένα σημάδι; Αυτές είναι αντανακλαστικές, τάχα χριστιανικές, αντιδράσεις ενός πολιτισμού που, πριν από πολλές γενιές, έχει ασπαστεί τον «ορθολογισμό»: όλα πρέπει να έχουν εξήγηση. Αλλά αν δεν έχουν; Αν υποθέσουμε ότι η πραγματική ανθρώπινη σοφία δεν είναι ικανή να συνενώσει μερικές αβέβαιες εικασίες και να πει ότι «όλα τώρα είναι εντάξει»; Τι γίνεται, τελικά, αν έρθουν στιγμές, όπως ο T.S. Eliot αναγνώρισε στις αρχές της δεκαετίας του '40 (2^ο Κουαρτέτο), όταν η μόνη συμβουλή είναι να καρτερούμε χωρίς ελπίδα, γιατί θα ελπίζαμε για το λάθος πράγμα;

Συγγραφέας: Wright N. T.

«Όλοι αμάρτησαν και βρίσκονται μακριά από τη δόξα του Θεού. Ο Θεός όμως τους δικαιώνει χωρίς αντάλλαγμα, με τη χάρη του, μέσω της απολύτρωσης που συντελέστηκε  διά του Ιησού Χριστού. Γιατί ο Θεός τον όρισε να σταυρωθεί και να προσφέρει το αίμα του, […], ώστε να φανερώσει, τον έσχατο αυτόν καιρό, αυτό που είναι η δική του δικαιοσύνη, αυτή που σώζει. Αυτός είναι ο δικός του τρόπος να είναι δίκαιος και να δικαιώνει όποιον πιστεύει στον Ιησού» (Ρωμ 3, 23-26).

Ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ 

Το  κήρυγμα του Αρχιεπισκόπου του Canterbury στην εορτή του Σταυρού,

καθεδρικός ναός Truro, Σάββατο 16  Νοέμβρη 2013 

Αναγνώσματα: Ησαΐας 63.1-3a, 7-9. 2 Κορινθίους 5.16 - 21 

Πριν από λίγες εβδομάδες έκανα μια βάπτιση. Ήταν μια ωραία ευκαιρία. Το νήπιο ήταν ήσυχο, η οικογένεια περιχαρής. Ήταν μια βάπτιση ίσως λίγο υψηλότερου επιπέδου από το κανονικό, αλλά ήταν μια μοναδική και ειδική περίσταση όπως είναι κάθε βάπτιση. 

Συγγραφέας: Welby Justin

Ο αρχιεπίσκοπος Justin κήρυξε στην Αγία Τράπεζα του Sword- Point (Σημείου του Ξίφους) στον Καθεδρικό ναό του Canterbury. Το θυσιαστήριο  χτίστηκε στον τόπο όπου μαρτύρησε ο άγιος Θωμάς Μπέκετ στις 29 Δεκεμβρίου 1170.

Γίνεται μόνο μία Λειτουργία τον χρόνο – μια πολύ πρωινή Ευχαριστία στην επέτειο του θανάτου του αγίου Θωμά, με λειτουργό τον αρχιεπίσκοπο του Canterbury.

Μήπως σκεφτήκατε ίσως ότι ο Σατανάς υπήρξε μόνο στην Παλαιά Διαθήκη; Αντίθετα, η Καινή Διαθήκη ακριβώς είναι πλήρης αναφορών στον Σατανά. Ο Ιησούς απεικονίζεται και στα τέσσερα Ευαγγέλια να βρίσκεται σε διαμάχη με δαιμονικές δυνάμεις από την πρώτη μέρα του λειτουργήματός του μέχρι την τελευταία. Αυτό μπορεί να μην εμφανίζεται στα σημερινά αναγνώσματα της Καινής Διαθήκης, αλλά ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρεται στον Σατανά (ή τον δαίμονα, ή τα δαιμόνια) τουλάχιστον 25 φορές. Λίγες Κυριακές πριν, ακούσαμε την ιστορία μιας γυναίκας που είχε διπλωθεί στα δύο για 18 χρόνια. Όταν ο Ιησούς την θεράπευσε, ήταν Σάββατο, έτσι οι «συνήθεις ύποπτοι» διαμαρτυρήθηκαν. Ο Κύριος τους μίλησε σε ένα τόνο αδιαμφισβήτητου θυμού, αποκαλώντας τους υποκριτές και λέγοντας: «Δεν έπρεπε αυτή η γυναίκα, μια κόρη του Αβραάμ, που ο Σατανάς την είχε δεσμεύσει για δεκαοχτώ χρόνια, να απελευθερωθεί από τα δεσμά της την ημέρα του Σαββάτου;» (Λουκ. 13, 16). Αυτή είναι η οργή του Θεού στην πράξη. Δεν είναι απλώς ο αγαπημένος, γλυκός, μη κριτικός Ιησούς που θεραπεύει τους ανθρώπους. Έχει εμπλακεί σε θανάσιμη μάχη με τις δυνάμεις του Εχθρού. Ο καλός ποιμένας πρέπει να διώξει τους λύκους.

Το φοβερό ερώτημα " τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ" των μαθητών αντιστοιχεί στην ενδόμυχη αναζήτηση όλων μας για τον αποδιοπομπαίο τράγο σε κάθε κακό που συμβαίνει στον κόσμο. Βέβαια ξέρουμε πως και για την τωρινή συγκυρία της πανδημίας αλλά και για κάθε είδους πόλεμο ή καταστροφή, που τάχα αποκαλούμε "φυσική", η αιτία δεν είναι άλλη από την αλαζονεία και τον εγωισμό μας... (Στην περίπτωση του κορωνοϊού όλοι καταλαβαίνουμε πως ξεκίνησε από τις άθλιες συνθήκες υγιεινής σε αγορές ζωντανών ζώων (!!) στην Κίνα και από ένα απολυταρχικό καθεστώς που δεν πήρε έγκαιρα τα μέτρα για τη μη διάδοση του ιού).

Συγγραφέας: Aupetit Michel