- p. Primo Mazzolari
Υπάρχει ένα όνομα που ακούγεται στις προσευχές μας αυτές τις μέρες της Μ. Εβδομάδας, το όνομα του Ιούδα, του προδότη. Όποιος προδίδει τον Κύριο, προδίδει την ψυχή του, προδίδει τα αδέλφια, προδίδει τη συνείδησή του, προδίδει το καθήκον του και γίνεται ένας δυστυχισμένος.
Ο Κύριος είναι παρών, είναι ο αποδέκτης του πόνου αυτής της προδοσίας, που θα πρέπει να προκάλεσε απεριόριστη ταλαιπωρία στην ψυχή του Κυρίου.
Καημένε Ιούδα!
Είναι ένα από τα πιο μυστήρια πρόσωπα που συναντάμε στα πάθη του Κυρίου. Περιορίζομαι σε τούτο: να ζητήσω έλεος για τον αδελφό μας τον Ιούδα.
Μην ντρέπεστε να δεχθείτε για τον εαυτό σας αυτή την αδελφική συγγένεια !
Εγώ δεν ντρέπομαι, γιατί ξέρω πόσες φορές πρόδωσα τον Κύριο, κανένας δεν πρέπει να ντρέπεται γι’ αυτόν. Και αποκαλώντας τον "αδελφό", είμαστε σύμφωνοι με την ορολογία του Κυρίου. Όταν δέχθηκε τον ασπασμό της προδοσίας, στη Γεσθημανή, ο Κύριος του απάντησε μ’ εκείνα τα λόγια που δεν πρέπει να τα ξεχνούμε: «Φίλε, μ’ έναν ασπασμό προδίδεις τον Υιό του Ανθρώπου;».