Η Πεντηκοστή είναι μια γιορτή που οφείλει την ονομασία της στον αριθμό των ημερών απόστασής της από το Πάσχα. Υπήρχε (με την ίδια λογική ονομασίας) και στους Εβραίους, ως εορτή της παράδοσης του Νόμου στο Σινά, και ήταν η δεύτερη μεγάλη γιορτή τους μετά το Πάσχα.

Και σ’ εμάς τους χριστιανούς είναι η γιορτή παράδοσης-έλευσης του Αγίου Πνεύματος. Του προσώπου δηλαδή το οποίο «διδάξει ἡμᾶς πάντα καί ὑπομνήσει πάντα».

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΓΙΑ  ΤΟΝ  ΕΟΡΤΑΣΜΟ  ΤΗΣ  ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

OMIΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ

Βασιλική του Βατικανού

Κυριακή 15 Μαΐου 2016

«Δεν θα σας αφήσω ορφανούς» (Ιω 14, 18).

Η αποστολή του Ιησού, που αποκορυφώνεται με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, είχε αυτόν τον ουσιώδη σκοπό : να αποκαταστήσει τη σχέση μας με τον Πατέρα, που η αμαρτία την είχε καταστρέψει· να μας αποσπάσει από την κατάσταση των ορφανών και να μας επαναφέρει στην κατάσταση των υιών και θυγατέρων.

Όλοι μας θεωρούμε ότι η Εκκλησία είναι ένας κατεστημένος θεσμός που εκφράζεται με τους παπάδες, τους δεσποτάδες, ή τον Αρχιεπίσκοπο! Μεγάλο λάθος! Η Εκκλησία του Χριστού είναι το μυστήριο του Σώματος του Χριστού, τα μέλη του οποίου είμαστε ΟΛΟΙ εμείς διά του Βαπτίσματος. Κάθε βαπτισμένος είναι μέλος του Σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας. Μα εγώ δεν έχω σχέση με την Εκκλησία και δεν μετέχω στη ζωή της, θα μού πεις. Λάθος σου! Όμως ακόμα και έτσι είσαι μέλος της Εκκλησίας, μέλος που νοσεί ίσως, αλλ᾿ όμως μέλος. Όπως στο φυσικό μας σώμα αποτελεί μέλος του και το πόδι και το δόντι, ακόμα και αν πονούν ή αν για κάποιο λόγο δεν τα αισθανόμαστε! Το να είναι κανείς χριστιανός σημαίνει να ανήκει στην κοινότητα της Εκκλησίας. Χριστιανός σημαίνει "κοινή ζωή" ἐν Χριστῷ. Ο Χριστός ο ίδιος ανήκει στην κοινότητα αυτή, ως κεφαλή της και Κύριός της. Η ενότητα αυτή πραγματοποιείται και φανερώνεται κυρίως στα Μυστήρια του Βαπτίσματος και της Θείας Ευχαριστίας.

Ιούνιος 1998

Αγαπητοί ενορίτες

Φτάσαμε με την Χάρι του Χριστού στην τρίτη μεγάλη Γιορτή της εκκλησίας την Αγία Πεντηκοστή. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τα δυο μεγάλα μυστήρια της Εκκλησίας μας και της Χάριτος του Θεού. Ζούμε όλοι σε ένα κόσμο που θεωρεί αυτονόητα κάποια πράγματα η γεγονότα και που όμως δεν τα έχει γνωρίσει ή τα παραποιεί. 

Σχόλιο στη γιορτή του Αγίου Πνεύματος και της Πεντηκοστής

Η λέξη «πνεύμα» σημαίνει φύσημα, άνεμος. Από τον πλούτο της πανανθρώπινης εμπειρίας και των ανθρώπινων γλωσσών, αυτό –το φύσημα, ο άνεμος– προκρίθηκε, για να σκιαγραφηθεί μια ύπαρξη ασύλληπτη, ελεύθερη, ασυμμάζευτη: το Άγιο Πνεύμα.

Η προσευχή για τους νεκρούς γίνεται με προσφορά της Θ. Ευχαριστίας την τρίτη, την ενάτη και την τεσσαρακοστή ημέρα από του θανάτου, με το λεγόμενο Μνημόσυνο. Δηλαδή με την παράκληση στον Χριστό να "θυμάται" μονίμως τον αγαπημένο από μας (τους συγγενείς και από την κοινότητα, στην οποία ανήκε) νέκρο.

«Αίωνία ἡ μνήμη» ψάλλουμε, εννοώντας φυσικά από μέρους του Χριστού! Μνημόσυνο σημαίνει "ενθύμιο, υπόμνημα-ενθύμηση". Το να "θυμάται" κάποιον ο Χριστός, αυτό είναι σωτηρία! Άλλωστε και μεις οι ζωντανοί, κατανοώντας σωστά το περιεχόμενο της προσευχής του ληστή, παρακαλούμε τον Χριστό για μας λέγοντας: Μνήσθητί μου, Κύριε.

 Μεγαλώνουμε όλοι μας μέσα σ’ έναν κόσμο, ο οποίος μας μαθαίνει να φτιάχνουμε ένα «κάστρο προστασίας». Θέλουμε να περιφρουρήσουμε τον εαυτό μας. Φοβόμαστε να είμαστε εκτεθειμένοι. Σ’ ένα βαθμό αυτό είναι λογικό.

Επιτρέψτε μου, αγαπητοί μου αδελφοί, να ξεκινήσω αυτό το κήρυγμα θέτοντάς σας μία ερώτηση: Προσεύχεστε ποτέ στο Άγιο Πνεύμα;

Ίσως αυτή η ερώτηση σας φαίνεται κάπως παράταιρη.

Ένας μεσαιωνικός ύμνος του Rabanus Maurus[1], που έζησε τον ένατο αιώνα και απευθύνεται παρακλητικά στο Πανάγιο Πνεύμα, περιγράφει με όμορφο δυναμισμό την πίστη των Χριστιανών, ότι η αλλαγή στη ζωή μας, η «τροποποίηση» του γονιδιώματός μας (αν μπορεί κάτι τέτοιο να ειπωθεί), η μεταμόρφωσή μας κατά τις εντολές του Χριστού, μπορεί να γίνει ΜΟΝΟΝ αν το Πνεύμα του Θεού «επισκεφθεί τα μυαλά μας»!

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Πεντηκοστή 2013

ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΡΔΙΑΣ

          Αγαπητοί αδελφοί

Με την γιορτή της Πεντηκοστής ολοκληρώνουμε την "γνωριμία" μας με τα πρόσωπα του Μυστηρίου της Αγίας Τριάδος. Ο "απόκρυφος" Θεός μας, (Ησαΐας) με την έννοια της Μυστηριακής Παρουσίας, στέλνει σε μας, κατά την υπόσχεση του Χριστού, τον Άλλον Παράκλητο.

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ-ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ

Ο Χριστός "επεξηγώντας" στους Σαδδουκαίους το μυστήριο της αναστάσεως των νεκρών έλεγε ότι είναι Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και "οὐκ ἔστιν Θεός νεκρῶν, ἀλλά ζώντων" (Ματθ. 22, 32). Αυτή την διδαχή του Χριστού ακολουθώντας η Εκκλησία έθαπτε τους βιολογικά νεκρούς Χριστιανούς έξω από τον ναό, εντός του οποίου τελούσε τα μυστήρια και ιδιαιτέρως την Ευχαριστία θεωρώντας ότι "παρά τῷ Θεῷ πάντες ζῶσι".

Το κεντρικό μήνυμα του φετινού προσκυνήματος είναι «ας γίνουμε άγιοι!». Αλλά για σταθείτε. Άραγε επιλέγει κανείς να γίνει άγιος;

ΟΜΙΛΙΑ  ΤΟΥ  ΠΑΠΑ  ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ

                                                    Πλατεία του Αγίου Πέτρου

                                                                    Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

Ολοκληρώνεται σήμερα η περίοδος του Πάσχα, πενήντα ημέρες που, από την Ανάσταση του Ιησού ώς την Πεντηκοστή, σημαδεύονται  ειδικά  από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Αυτό είναι, πράγματι, η κατ’ εξοχήν πασχάλια Δωρεά. Το δημιουργό Πνεύμα είναι εκείνο που δίνει πάντα υπόσταση σε καινούργια πράγματα. Δύο καινοτομίες μάς υποδεικνύονται στα σημερινά αναγνώσματα : στο πρώτο ανάγνωσμα, το Πνεύμα σχηματίζει από τους μαθητές έναν καινούργιο λαό, στο Ευαγγέλιο, δημιουργεί στα βάθη των μαθητών  μια καινούργια καρδιά.

«Το Άγιο Πνεύμα είναι μία δωρεά του Πάσχα»

«Ο σύγχρονος άνθρωπος δυσκολεύεται να συλλάβει το Άγιο Πνεύμα ως πρόσωπο. Ωστόσο, χωρίς το Πνεύμα, ο Ιησούς δεν θα ήταν παρά ένα μακρινό ιστορικό πρόσωπο».

Οι Χριστιανοί ομολογούν ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ένα πρόσωπο. Τί σημαίνει αυτό;

Πεντηκοστή 2017

Η προσευχή για τους νεκρούς γίνεται με προσφορά της Θ. Ευχαριστίας την τρίτη, την ενάτη και την τεσσαρακοστή ημέρα από του θανάτου, με το λεγόμενο Μνημόσυνο. Δηλαδή με την παράκληση στον Χριστό να "θυμάται" μονίμως τον αγαπημένο από μας (τους συγγενείς και από την κοινότητα στην οποία ανήκε) νεκρό.