Ι.Ν Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου Πρεβέζης
enoriako.info

Κυριακοδρόμιο

«Αυτό που κάνεις, δεν μοιάζει με τίποτα» - 25/12/2022

Ο ζωγράφος Εντουάρ Πινιόν (1905-1993) συνήθιζε να ζωγραφίζει κορμούς ελιών. Εκεί λοιπόν που μια μέρα ζωγράφιζε αντιγράφοντας κάποιο κορμό, πέρασε ένα παιδί, κοντοστάθηκε, κοίταξε έκπληκτo τον πίνακα και του είπε:

- Αυτό που κάνεις δεν μοιάζει με τίποτα.

Κολακευμένος ο Ε. Πινιόν του ανταπάντησε:

- Μου έκανες το ωραιότερο κοπλιμέντο! Το δυσκολότερο πράγμα είναι να φτιάξει κάποιος κάτι, που να μην μοιάζει με τίποτα!!

Περισσότερα...

«Παραμένοντας γήινοι... στο φεγγάρι» - 5/8/2023

6 Αυγούστου 2023

Μεταμόρφωση του Σωτήρος

 

Αυτή η γιορτή η τόση ιδιότυπη, η αποκαλυπτική, η απρόβλεπτη, που μας ανοίγει προοπτικές και δυνατότητες, που μας μαθαίνει να βλέπουμε «κοιτάζοντας στην κάμπια, την πεταλούδα» και μας ζητάει να μάθουμε με την προσευχή «να μπορούμε να σκεπτόμαστε και κάτι άλλο εκτός από τον εαυτό μας» για να υπάρξει πιθανότητα «να συμβεί και σε μένα», μας βγάζει από την έλξη της γης, μας ξεκολλά και μας ανοίγει όλους τους ορίζοντες... ορατούς και μη. Αλλοίμονο σ’ όσους εξαντλούν τον κόσμο τους «μέσ’ στον υπνόσακκο των ορατών».

Περισσότερα...

Είστε Άγιος;

(Κυριακή Α΄ Ματθαίου (των Αγίων Πάντων),

 

Σήμερα, Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, είναι η Κυριακή των Αγίων Πάντων. Η Εκκλησία δεν γιόρταζε όλους τους αγίους με την έννοια όπως την έχουμε τώρα στο μυαλό μας. Γιόρταζε όλους τους Μάρτυρες, οι οποίοι είχαν θυσιάσει τη ζωή τους πεθαίνοντας στα αμφιθέατρα και στα στάδια τα ρωμαϊκά ή από τα δικαστήρια τα ρωμαϊκά, τα πρώτα τριακόσια χρόνια της ζωής της Εκκλησίας. Τα αίματα εκείνων των ανθρώπων συντηρούν την Εκκλησία και θα την συντηρούν μέχρι που θα υπάρχει αυτός ο κόσμος.

Περισσότερα...

Ζωή και Ανάσταση

Πάσχα 2023

 

Σε προαισθήματα δεν πιστεύω

και προλήψεις δεν φοβάμαι.

Στα δηλητήρια και τις συκοφαντίες δεν υποχωρώ.

Θάνατος δεν υπάρχει.

Αθάνατοι όλοι. Αθάνατα όλα.

Μην τον φοβάσαι το θάνατο στα δεκαεφτά

Μήτε στα εβδομήντα.

Θάνατος δεν υπάρχει. Ούτε σκοτάδι.

Υπάρχει μόνο φως και αλήθεια.

Είμαστε όλοι στην ακροθαλασσιά κι εγώ

Ένας απ’ αυτούς που τραβούν τα δίχτυα

Όταν μέσα τους πιάνεται η Αθανασία.

Αρσένι Ταρκόφσκι

«Πουλιά ταξίδευαν στο δρόμο μας»

Εκδ. Ελεγεία, Άρτα 2007, σελ. 48

 

Κάθε χριστιανός πρέπει και θεωρητικά είναι ένας από αυτούς που τραβούν τα δίχτυα που πιάνουν την Αθανασία, όπως γράφει ο ποιητής. Αυτό που δεν είναι απολύτως σίγουρο είναι αν το συνειδητοποιεί.

Αν, συνήθειες ακόμη και θρησκευτικές, έχουν επικαλύψει το αποτέλεσμα·

Αν, αυτό που κάποιος «από αυτούς που τραβούν τα δίχτυα» ζητάει στην σχέση με τον Χριστό στην Εκκλησία, είναι μια μικρή, λίγη, ικανοποίηση συναισθηματική, και εγωιστική, ότι είναι καλύτερος από τους άλλους·

Αν φοβάται, ότι αυτό που θα πιάσουν τα δίχτυα, είναι μεγάλο μεν, αλλά δημιουργεί απαιτήσεις και ευθύνες ενώ αυτός, πιστεύει και είναι, της ήσσονος προσπάθειας·

Αν νομίζει, ότι δεν είναι τώρα καιρός για πολλά πράγματα, και δεν έχει νόημα να προκαλεί και να αρνείται την ησυχία μιας, τελικά, πεθαμένης καθημερινότητας.

Αν βλέπει, στο χώρο ζωής της Εκκλησίας, πολλή θρησκειοποίηση και δεν τον ενοχλεί, αλλά αντίθετα τον... "αναπαύει", το να βλέπει "οδηγούς" "καθώς πρέπει" βολεμένους και ασφαλείς! Που κάνουν τελετές με ανακουφιστική θεατρικότητα και ντύνονται με αναιρετική των συμβόλων που, υποτίθεται, φέρουν πολυτέλεια και στόμφο.

Αν πιστεύει, σε προαισθήματα και φοβάται προλήψεις·

Αν υποχωρεί, στα δηλητήρια και τις συκοφαντίες·

Αν δεν έχει καταλάβει, ότι ο Χριστός δεν μας παραστέκεται με την παντοδυναμία Του, αλλά με την αδυναμία Του και ότι αυτό είναι η διαφορά ανάμεσα στον χριστιανισμό και τις άλλες θρησκείες, γιατί φυσικά ο Θεός που υποφέρει έχει την δύναμη να βοηθήσει τον αναγκεμένο άνθρωπο!

Αν δεν έχει κατανοήσει, αποδεχτεί και πιστέψει, ότι η δύναμη του Ευαγγελίου είναι η αδυναμία, ότι η νίκη έρχεται από την... χρεωκοπία του Σταυρού!

Αν δεν έχει καταλάβει, ότι και ο διάβολος είναι αθάνατος και ότι η αθανασία στην Εκκλησία δεν είναι αιώνια υπαρκτική παράταση, αλλά Ανάσταση από τον θάνατο της αυτοπροσκόλλησης στην αυτοπαράδοση της πίστεως, δηλαδή σε μια Αγκαλιά, που δεν αφήνει στην ανυπαρξία τους αγαπημένους.

ΤΟΤΕ... τσάμπα τραβάει τα δίχτυα...

Τότε δεν καταλαβαίνει ότι ο χριστιανισμός μόνο τόλμησε να τοποθετήσει το σώμα στο πιο απόκρυφο βάθος του Θεού και η αθανασία είναι η βάση της Ανάστασης του σώματός μας, χωρίς το οποίο είμαστε μισοί.

Τότε δεν καταλαβαίνει, ότι αυτός που είναι στην ακροθαλασσιά και τραβάει τα δίχτυα δεν γίνεται να είναι ένας θρησκόληπτος ηθικολόγος, γιατί τότε βρίσκεται πολύ μακριά από τον Χριστό, τόσο όσο και καθένας άνθρωπος που είναι χωρίς ηθικές αρχές.

Τότε δεν καταλαβαίνει ότι η αθανασία η Ανάσταση και η μακαριότητα δεν είναι ανταμοιβή συνδεδεμένη με μια "καλή" ζωή, όπως ένας βαθμός που έρχεται από την παρακολούθηση μιας σχολικής τάξης, αλλά αυτή η ίδια η ζωή στην τελειοποίηση της, αφού εκλέγουμε τον ουρανό ή την κόλαση με κάθε επιλογή μας.

Η Αθανασία θα μας δοθεί (ήδη είμαστε "καταδικασμένοι" να είμαστε αθάνατοι) και η Ανάσταση θα έρθει, ευχή και προσευχή νάναι Ανάσταση Ζωής και μετοχή στην Χώρα των Ζώντων.

Χριστός Ἀνἐστη, ἀνιστῶν ἡμᾶς ἅπαντας. Ἀμήν.-

Με αγάπη και αναστάσιμες ευχές

O εφημέριός σας

π. Θεοδόσιος

 

ΙΒ’ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - Οι αρετές και η… καταπίεση - 27/8/2023

Σήμερα το κομμάτι που διαβάσαμε περιγράφει την ανθρώπινη αγωνία και την ανθρώπινη σύγχυση για τη ζωή και το… μήκος της. Η ανθρώπινη αγωνία γεννιέται από τη στιγμή που κάποιος συνειδητοποιεί τον εαυτό του! Ε, λοιπόν δεν θα ’θελε με κανένα τρόπο η ζωή του να είναι μετρημένη και να τελειώνει σε κάποια χρόνια. Να τελειώσει τέλος πάντων! Αυτό είναι, περίπου σε κάθε λογικό άνθρωπο, αγωνία. Το λάθος είναι η σύγχυση και το ότι μπερδευόμαστε ή έχουμε και στραβές αντιλήψεις γι’ αυτό που επιδιώκουμε ή που θέλουμε. Πολλές φορές και τα πράγματα γίνονται συγκεχυμένα και δεν μπορούμε να περπατήσουμε.

Έρχεται λοιπόν σήμερα ένας στον Χριστό και Του λέει: «Άγιέ μου δάσκαλε τι να κάνω για να πάω στο Παράδεισο»; Δηλαδή, να μη «πεθάνω». Να έχω αιώνια ζωή! Το λέει με άλλες λέξεις αλλά δεν έχει σημασία, ουσιαστικά αυτό Τον ρωτάει. «Πώς θα παραταθεί η ζωή μου; Πώς θα συνεχίσω να υπάρχω κι όταν κλείσουν τα μάτια μου»; Ο Χριστός του λέει: «Γιατί με λες εμένα άγιο; Άγιος είναι μονάχα ο Θεός. Τήρησε τις εντολές Του και θα βρείτε μία σχέση μονιμότητος και αιωνιότητος». Λέει: «Ποιές»;

Είναι Εβραίοι και οι δυο, και ο Χριστός και ο ερωτών. Ξέρουν σαφώς ποιες είναι οι εντολές του Θεού. Όταν εκείνος λέει «ποιές;», παίζει. Του λέει ο Χριστός λοιπόν: «Μη κάνεις φόνους, μην απατήσεις τη γυναίκα σου, μη κλέβεις, μη ψευδομαρτυράς, να τιμάς τον πατέρα σου και τη μάννα σου και ν’ αγαπάς και τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου».

Αυτές είναι οι εντολές του Θεού; Είναι και αυτές. Όμως δεν είναι αυτές οι κύριες εντολές του Θεού! Αν παρατηρήσουμε το κείμενο θα δούμε ότι ο Χριστός προσπαθεί να τον ρυμουλκήσει σε μία σκέψη βαθύτερη ξεκινώντας από τις τελευταίες εντολές, τις πέντε τελευταίες. Δεν του θυμίζει τις πρώτες, θέλοντας να του πει κάτι απλό: «Πάνω σε τι στηρίζεται ο κόπος σου; Στον εαυτό σου ή σε κάποιον άλλον; Θέλεις εσύ να ζήσεις μόνος σου; Ως ένας; Μια παράταση γυρεύεις του «εγώ», δηλαδή ένα ατελεύτητο στους αιώνες των αιώνων «εγώ»; Εκείνος συνεχίζει να μη καταλαβαίνει και Του λέει: «Όλα αυτά τα τηρώ απ’ τα νειάτα μου».

Εδώ βέβαια θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί πολλά πράγματα. Αυτός δεν λέει ψέμματα· είναι μπερδεμένος. Ο σημερινός κόσμος, όμως, είναι σε άλλη βάση μπερδεμένος. Είναι μπερδεμένος στο ότι δεν τηρεί τίποτα! Από μία πλευρά μπορεί να είναι και σωστότερα έτσι. Γιατί όταν δεν καταλαβαίνεις, είσαι στη μακαριότητα της άγνοιας! Μόλις όμως καταλάβεις, περπατάς. Αν βέβαια έχεις καταλάβει στραβά και επιμένεις, εκεί τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.

Αυτός ο άνθρωπος τι κάνει; Τηρεί τύπους. Όπως άπειρες φορές κι εμείς, οι χριστιανοί. Παίρνουμε την εντολή του Θεού και την κάνουμε τύπο, δηλαδή ένα νεκρό γράμμα, το οποίο το τηρούμε χωρίς να μας αλλάζει. Γιατί ό,τι είναι νεκρό δεν έχει ζωή, και αφού δεν έχει ζωή δεν μπορεί να ζωοποιήσει. Όταν αυτό που τηρώ στο θέλημα του Θεού, το κάνω όχι από την αγάπη για το πρόσωπό Του (και για το πρόσωπό μου!), αλλά το κάνω για να «στήσω» έναν εγωισμό ο οποίος θα καταξιωθεί στα μάτια των άλλων, (ακόμα περισσότερο θα πάρει επιβεβαίωση την ατέρμονα ύπαρξη μετά θάνατον), τα πράγματα είναι μπερδεμένα και άρρωστα.

Όλες οι εντολές, οι εντολές που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, ξεκινάνε από την αγάπη για το δικό Του πρόσωπο. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού και όταν αγαπάει σωστά τον Θεό, ουσιαστικά αγαπάει σωστά τον εαυτό του. Γιατί ο Θεός τού γυρεύει να «βγει» από τον εαυτό του για να μάθει να αγαπάει, με τον τρόπο που «βγήκε» Εκείνος από τον Εαυτό Του και αγάπησε εμάς. Όταν αυτό το καταλάβουμε, θα αρχίσουμε σιγά-σιγά να συνειδητοποιούμε ότι το θέλημα του Θεού δεν είναι τροχονομική ρύθμιση, δεν είναι μία οδυνηρή συνταγή, δεν είναι ένας νόμος που επιβάλλεται, αλλά είναι μια θεραπευτική διαδρομή για να μπορέσω να συνειδητοποιήσω τον εαυτό μου. Άμα δεν το καταλάβω αυτό, από εκεί και μετά θα στηρίζω αλλού τις ελπίδες μου, έστω κι αν κουβεντιάζω για τον Θεό.

Παρακάτω στη συζήτηση με τον Χριστό, ο Χριστός του λέει: «Ε, αφού τα τήρησες όλα αυτά, τώρα πούλα κι ό,τι έχεις και δεν έχεις, και ακολούθησέ με, για να πας στον Παράδεισο». Και «στρίμωξαν» τα πράγματα, γιατί όπως λέει το κείμενο είχε πάρα πολλά πράγματα, είχε πάρα πολλά χρήματα, και γέμισε θλίψη απ’ αυτή την πρόταση και «ἀπῆλθε», απομακρύνθηκε. Και ο Χριστός είπε ότι: «Αν κάποιος στηρίζει στα χρήματα την αίσθηση ασφάλειας, στην περιουσία του την ύπαρξή του, από κει και μετά τα πράγματα είναι δύσκολα. Είναι πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα μέσα απ’ την τρύπα που κάνει μια βελόνα, παρά να μπει ένας άνθρωπος, που στηρίζεται σε άλλα πράγματα, στην Βασιλεία του Θεού».

Και είναι λογικό. Άμα στηρίζομαι στα χρήματα, τι την θέλω την Βασιλεία του Θεού; Άμα στηρίζομαι στην εικόνα που φτιάχνω για τον εαυτό μου, τι να πει σε μένα η Βασιλεία του Θεού; Άμα δεν έχω μάθει να αγαπάω, να θυσιάζω, να περπατάω μ’ ένα τρόπο δοτικό, από εκεί και μετά θα είμαι εγκυστωμένος και φυλακισμένος μέσα στη φυλακή, που θα φτιάχνω για να εξασφαλιστώ. Γιατί τις περισσότερες φορές, όλοι μας φτιάχνουμε μια φυλακή για να εξασφαλιστούμε, και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι σ’ αυτό που φτιάχνουμε κλειδωνόμαστε και εκεί μέσα, και πεθαίνουμε.

Αδελφοί μου, το θέλημα του Θεού είναι ζωή για μας. Το πρόβλημα είναι, μέχρι να το καταλάβουμε έχουμε τον κίνδυνο να το τηρούμε με «σφιγμένα τα δόντια». Οι άνθρωποι οι παραέξω το πετάνε στα σκουπίδια. Δεν έχουνε θέμα, και καμιά φορά μπορεί να είναι και καλύτερα! Εμείς σφίγγουμε τα δόντια μας, το βλέπουμε σαν μια επιβολή η οποία κουράζει, το βαριόμαστε και η ψυχική μας διάθεση γίνεται μπερδεμένη. Αυτό είναι που χρειάζεται να ξεμπερδέψουμε. Δεν υπάρχει άλλο θέμα.

Δεν κινδυνεύουμε από τον Θεό. Το θέλημα του Θεού είναι θεραπευτικό για μας, είναι σωτηρία για μας, δεν είναι απαίτησή Του. Δεν έχει ανάγκη Εκείνος την δική μας προσφορά, την δική μας θυσία, την δική μας αγάπη. Εμείς την έχουμε. Άμα δεν το καταλάβουμε αυτό, δεν θα μπορέσουμε να «περπατήσουμε» τη σχέση μας με τον Θεό. Θα την τηρούμε, θα κάνουμε πράγματα διάφορα, θα νηστεύουμε, θα προσευχόμαστε και δεν θα μαθαίνουμε ούτε να θυσιάζουμε, ούτε να αγαπάμε. Ενώ, όλες οι αρετές είναι «γέφυρα», δεν είναι το «τέρμα». Οι αρετές είναι «γέφυρα» για να πάμε στη Βασιλεία του Θεού. Πάνω απ’ αυτές θα «περπατήσουμε». Εμείς τις φανταζόμαστε «τέρμα» που μας καταξιώνει. «Έχω τούτο, είμαι, είμαι…». Ή μερικές φορές διαβάζουμε «θετικά» και τα «αρνητικά» και λέμε: «Δεν κλέβω, δεν σκοτώνω, δεν, δεν, δεν…». Και λοιπόν; Επειδή δεν κλέβω, είμαι ελεήμονας; Επειδή δεν σκοτώνω, αγαπάω; Επειδή δεν κάνω κάτι άλλο, έχω κάποιο περιεχόμενο;

Θέλει πολύ μεγάλη προσοχή η σύγχυση που γεννιέται μέσα στο χώρο τον εκκλησιαστικό· να μπερδέψουμε τις αρετές και το θέλημα του Θεού, και να τις μπλέξουμε σε μια στενόκαρδη μιζέρια απαιτήσεων. Και μετά, φυσικά, να μας στενεύει ο χώρος ο εκκλησιαστικός, και να θέλουμε κι εμείς και τα παιδιά μας και οι άνθρωποί μας να φύγουμε.


ΙΒ’ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Πλουσίου νεανίσκου

Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον

(Κεφ. ιθ’, 16-24)

 

Τόν καιρό ἐκεῖνο πῆγε στόν Ἰησοῦ ἕνας νεαρός, καί τοῦ εἶπε:

  - Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί καλό πρέπει νά κάνω γιά νά ἀπο­κτή­σω τήν αἰώνια ζωή;

          Τοῦ ἀπάντησε ὁ Ἰησοῦς:

          - Γιατί μέ λές ἀγαθό; Ἀγαθός δέν εἶναι κανένας ἄλλος, πα­ρά μόνο ἕνας, ὁ Θεός. Ἀλλά ἄν θέλεις νά εἰσέλθεις στήν ζωή, νά τηρεῖς τίς ἐντολές.

          Τόν ἐρώτησε:

          - Ποῖες;

          Τοῦ ἀπάντησε ὁ Ἰησοῦς:

          - Τό «μή φονεύσεις· μή μοιχεύσεις· μή κλέψεις· μή ψευδομαρτυ­ρήσεις· τίμα τόν πατέρα σου καί τήν μητέρα σου· καί νά ἀγαπήσεις τόν πλη­σίον σου σάν τόν ἑαυτό σου».

          Τοῦ λέγει ὁ νεαρός:

          - Ὅλα αὐτά τά τηρῶ ἀπό τήν νεότητά μου. Σέ τί  ἄλλο ὑστερῶ;

          Τοῦ ἀπάντησε ὁ Ἰησοῦς:

          - Ἄν θέλεις νά εἶσαι τέλειος, πήγαινε πούλησε τά ὑπάρχοντά σου καί μοίρασέ τα στούς φτωχούς, καί θά ἀποκτήσεις θησαυρό στόν οὐρανό, καί ἔλα μαζί μου.

          Μά μόλις ὁ νεαρός ἄκουσε τά λόγια αὐτά ἔφυγε λυπημένος· γιατί εἶχε μεγάλη περιουσία.

          Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε στούς μαθητές του:

          - Ἀλήθεια σᾶς λέω: δύσκολα θά μπῆ πλούσιος στήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Καί πάλι σᾶς λέγω: Εἶναι πιό εὔκολο νά περάσεις μιά γκαμήλα ἀπό τήν τρύπα τῆς βελόνας, παρά νά μπῆ πλούσιος στήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

          Ὅταν οἱ μαθητές του τά ἄκουσαν αὐτά, ἔμειναν κα­τά­­πληκτοι, καί ἔλεγαν μεταξύ τους:

          -  Ποιός λοιπόν μπορεῖ νά σωθῆ;

          Τότε ὁ Ἰησοῦς τούς κοίταξε καί τούς εἶπε:

          - Γιά τούς ἀνθρώπους αὐτό εἶναι ἀδύνατο, γιά τόν Θεό ὅμως  ὅλα εἶναι δυνατά.-

Κυριακή Α' Λουκά - «Έχει πλοίο και για σένα» - 24/09/2023

Από σήμερα αρχίσαμε πλέον να διαβάζουμε Ευαγγελικό ανάγνωσμα στη Θ. Λειτουργία από το Ευαγγέλιο του Λουκά. Από τη γιορτή της Πεντηκοστής μέχρι την προηγούμενη Κυριακή διαβάζαμε από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου.

Περισσότερα...

Κυριακή Α' Ματθαίου (Αγίων Πάντων) - «Να ντύσουμε τους γυμνούς» - 19/06/2022

Όλοι μας θέλουμε  να φαινόμαστε ωραίοι.

Όσο πιο… άσχημοι είμαστε,

τόσο πιο όμορφοι θέλουμε να φαινόμαστε!

Περισσότερα...

Κυριακή Α' των Νηστειών (της Ορθοδοξίας) - "Σε είδα κάτω από το δέντρο..." 5-3-2023

Η επικοινωνιακή άνεση και ταυτότητα του Φιλίππου και του Ναθαναήλ έχει περάσει στην καθημερινότητά μας, με την παροιμία "βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ", όταν θέλουμε να προσδιορίσουμε ότι κάτι ταιριάζει με κάτι άλλο.

Περισσότερα...

Κυριακή Β' Λουκά - «Ο Ιαβέρης και ο Γιάννης Αγιάννης»

Μετά απ’ την προηγούμενη Κυριακή, που ο Χριστός μάς ρώτησε τι κάνετε στη ζωή σας, και τι ζυγαριά έχετε για να ζυγιάζετε τα θέματα και τις υποθέσεις της ζωής σας, έρχεται σήμερα το Ευαγγέλιο και συνεχίζει με ένα πιο δύσκολο ερώτημα. Είναι ένα μικρό κομμάτι για ένα πολύ μεγάλο θέμα.

Περισσότερα...

Κυριακή Β' Λουκά - Με «φανερώνουν» τα έργα και τα λόγια μου - 1/10/2023

«Αν δεν συγχωρήσουμε τον εχθρό μας, ακόμα και το αίμα μας να χύσουμε για τον Χριστό, στην κόλαση πηγαίνουμε! Μην καταριέστε κανέναν!

Περισσότερα...

Κυριακή Β' Ματθαίου - ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΟΙ - 18/6/2023

Σήμερα, το μικρό κομμάτι του Ευαγγελίου, που διαβάσαμε, περιέγραφε δυο ομάδες αδελφών. Τον Πέτρο με τον Ανδρέα και τον Ιάκωβο με τον Ιωάννη.

Περισσότερα...

Κυριακή Β' Ματθαίου - Κάλεσε και εμένα ;;

Ναι, καλεί και εσένα… και τον καθένα μας. Απευθύνεται και σε μας όλους, πού είμαστε ο καθένας μας… σκυμμένος πάνω από τα δικά του δίχτυα(!) με τα οποία νομίζει ότι ψαρεύει τις ανάγκες της ζωής του!  

Περισσότερα...

Κυριακή Β' Νηστειών - «Η θάλασσα μέσα μου» Παράλυτος σωματικά ή ψυχικά; - 12/3/2023

Η σωματική ασθένεια είναι πάντοτε ένα σκάνδαλο και ένας κόπος οδυνηρός και απεχθής. Όσο υπάρχουν άνθρωποι μέσα στον πόνο, στο κακό και στην δυστυχία, δεν θα πάψει να μας ταράζει το δίλημμα:

Περισσότερα...

Κυριακή Γ' Λουκά - «Ο πεθαμένος νεαρούλης» - 9/10/2022

Το μικρό κομμάτι από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, που διαβάσαμε, περιέγραφε την ανάσταση ενός νεκρού. Ενός νεκρού παιδιού, τη στιγμή που η μητέρα του, ούσα χήρα, κήδευε τώρα και τον γιό της.

Το θαύμα της ανάστασης του παιδιού δεν ήταν απόδειξη τού τι μπορεί να κάνει ο Θεός. Ο Χριστός μπορεί να κάνει τα πάντα. Δημιούργησε τον κόσμο από το μηδέν και μπορεί να τον αναδημιουργήσει. Το όλο περιστατικό, της ανάστασης του γιου της χήρας της Ναΐν, έχει νόημα και σκοπό να μάθει σ’ εμάς τι νόημα έχει η ζωή και τι σημαίνει το να είναι κανείς χριστιανός.

Περισσότερα...

Κυριακή Γ' Ματθαίου - Μια ομορφιά... που μιλάει όταν δεν είμαστε τυφλοί!! - 25/6/2023

Ο Χριστός έχει βαπτισθεί στον Ιορδάνη και έχει περάσει από τους πειρασμούς της ερήμου νικηφόρα.

Περισσότερα...

Κυριακή Γ' των Νηστειών (της Σταυροπροσκηνήσεως) - Ο Σταυρωμένος Θεός ή πεθαίνοντας στο Σταυρό

Γιατί έπρεπε ο Χριστός να πεθάνει στον Σταυρό;

Αυτό ουσιαστικά ρώτησε ο Χριστός τους δύο μαθητές (Λουκά και Κλεόπα), που δεν τον αναγνώρισαν, όταν συμπορεύονταν μετά την Ανάσταση προς το χωριό Εμμαούς, και στους οποίους απάντησε «αυτονόητα»:

Περισσότερα...

Κυριακή Γ' των Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως) - 18/03/2023

Stat Crux dum volvitur orbis -

«Ο Σταυρός είναι σταθερός ενώ ο κόσμος γυρίζει»

 

Είναι πολύ εύκολο να προσκυνήσει κανείς κάνοντας ένα σχήμα προσκύνησης. Είναι πολύ εύκολο να σκύψει τη μέση του, να κάνει μια μετάνοια, για να φιλήσει ένα σταυρό.

Είναι δύσκολο, όμως, να συνειδητοποιήσει το περιεχόμενο του Σταυρού, το οποίο περιεχόμενο πρέπει αυτός να προσοικειωθεί. Γιατί, όταν λέμε προσκυνώ, σημαίνει αποδέχομαι κάποιον/κάτι ως ανώτερο από μένα, ως ρυθμιστή μου. 

Περισσότερα...

Κυριακή Γ’ Λουκά -«Πάντως, γενικά, δεν θα ήθελα να πεθάνω»

Πριν κάποια χρόνια, ήρθε στην Αθήνα για συναυλία το συγκρότημα Duran-Duran. Ένας απ᾿ αυτούς, ο Νικ Ρόουντς, έδωσε μια συνέντευξη στην οποία, εκτός των άλλων, δήλωσε:

Περισσότερα...

Κυριακή Δ' Λουκά - ...Τι φυτρώνει και τι δεν φυτρώνει!

Είναι γνωστή η παραβολή του Σπορέως. Είναι η διδασκαλία του Χριστού για την "τύχη" των λόγων Του μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.

Περισσότερα...

Κυριακή Δ' Λουκά - Ο σπόρος και ο Λόγος

Ναι, το ξέρω, είστε περισσότερο συνηθισμένοι να σας προσφωνούν: «Καλημέρα, αγαπητοί αδερφοί» ή κάπως έτσι. Ωστόσο, επέλεξα να σας προσφωνήσω σήμερα με έναν από τους τίτλους που δικαιωματικά σας ανήκουν εφόσον έχετε βαπτισθεί εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και μέσω του μυστηρίου του Χρίσματος -που δεχθήκατε αμέσως μετά το Βάπτισμα- συμμετέχετε στο βασιλικό, στο ιερατικό και στο προφητικό αξίωμα του Χριστού. Έτσι εχρίοντο κάποτε και οι Βασιλείς της Γαλλίας. Άρα το Χρίσμα μάς κάνει όντως μετόχους του βασιλικού αξιώματος του Χριστού και εξάλλου αυτό είναι καταφανές και από το ανάγνωσμα που διαβάσαμε, όπου γίνεται λόγος ακριβώς για τη «Βασιλεία» του Θεού. Πού βρίσκεται όμως αυτή η Βασιλεία; Που είναι κρυμμένο αυτό το Βασίλειο; Γιατί ξέρουμε πως συνήθως ένα Βασίλειο αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο έθνος ή σε μία συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή. Που είναι λοιπόν η περιοχή για το Βασίλειο που μας μιλάει ο Χριστός;

Περισσότερα...

Κυριακή Δ' Ματθαίου - Κάποιοι θα πεταχτούν έξω - 2/7/2023

Το αδιέξοδο μιας ανίατης αρρώστιας φέρνει στην επιφάνεια το θέμα των σχέσεων των ανθρώπων με τον Θεό, σε επίπεδο έντασης αφ´ ενός (ανθρωπος που αγωνιά) και απορίας αφ´ ετέρου (σιωπή εκ μέρους του Θεού).

Περισσότερα...

Κυριακή Δ' των Νηστειών

Σήμερα το ευαγγέλιο περιέγραφε έναν πατέρα γεμάτο δυστυχία, του οποίου ο γιος –ποιος ξέρει εάν δεν ήταν και το μόνο του παιδί; (Δεν επισημαίνεται κάτι [στο κείμενο] σαν επεξηγηματική διασάφηση).–

Περισσότερα...

Κυριακή Δ' των Νηστειών - «Πιστεύω, Κύριε, βοήθησέ με στην απιστία μου» - 26/03/2023

Η φυσική δυσκολία να συνειδητοποιήσουμε και να ζήσουμε αυτό που είπε ο Χριστός στον Απόστολο Θωμά «Μακάριοι οἱ μή εἰδόντες καί πιστεύσαντες», που είναι δυσκολία μεγάλη, και για πολλούς ανθρώπους ανυπέρβλητη, πολλαπλασιάζεται  όταν συνδυαστεί με πόνο, και μάλιστα πόνο αγαπημένων προσώπων, γιατί τότε γίνεται μίγμα εκρηκτικό που ανατινάζει την όλη μας υπόσταση.

Περισσότερα...

Κυριακή Ε' Λουκά - «ΔΥΟ ΠΛΟΥΣΙΟΙ» - 30/10/2022

Σήμερα διαβάσαμε μόνον δώδεκα στίχους από το 16ο κεφάλαιο του Λουκά. Και όμως αυτοί οι δώδεκα στίχοι, ουσιαστικά, είναι ολόκληρη η ζωή μας! Η «εδώ» ζωή και η «εκεί» ζωή.

Δύο ζωές; Όχι, μία ζωή. Μια ζωή με δύο τμήματα.

Περισσότερα...

Κυριακή Ε' Λουκά - «Ερωτευμένος με τον Θεό ή με τον εαυτό σου;» - 31/10/2021

Όταν ένας άνθρωπος είναι ερωτευμένος, ποιο είναι το κύριο εκδήλωμα αυτής της ψυχικής συνθήκης την οποίαν περνάει;

Σκέπτεται μόνον το πρόσωπο που αγαπάει. Αν είναι ένας νεαρός ερωτευμένος με μία κοπέλα, σκέφτεται μόνον την κοπέλα που αγαπάει και έχουν εξαφανιστεί όλες οι άλλες γυναίκες στον κόσμο. Με τον ίδιο τρόπο, εάν είναι μία κοπέλα ερωτευμένη με έναν άνδρα, σκέφτεται αυτό το αγόρι που αγαπάει και έχουν εξαφανιστεί όλοι οι άνδρες και όλοι οι άνθρωποι, καμιά φορά, απ’ όλο τον κόσμο! Και αυτό είναι ψυχολογική διαδικασία εντελώς υγιής και απολύτως νορμάλ.

Περισσότερα...

Κυριακή Ε' Λουκά - Πλούσιος και…ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΣ

Στην κατάληξη του ‘’παραληρηματικού’’ μονόλογου του Ιεροεξεταστή, στο βιβλίο του Ντοστογιέφσκι ‘’Αδελφοί Καραμάζωφ’’, όταν εκείνος (ο Ιεροεξεταστής) καταλήγει: ‘‘Λοιπόν αύριο θα σε κάψω. Dixi’’,

Περισσότερα...

Κυριακή Ε' Ματθαίου - Αδιανόητη συγκατοίκηση - 9/7/2023

Κάθε φορά που προσευχόμαστε στην Εκκλησία για ανθρώπους μας, που έχουν περάσει στην άλλη πλευρά του ποταμιού της ζωής, που έχουν πεθάνει δηλαδή,

Περισσότερα...

Κυριακή Ε' των Νηστειών - Γιατί να μην είμαι εγώ πρώτος; 2-4-2023

«Δεν σε γνωρίζω, Κύριε,

γιατί ο εαυτός μου ο ίδιος είναι το εμπόδιο»

Φλάννερυ Ο’Κόννορ

Περισσότερα...

Κυριακή Ε' των Νηστειών - Οι εκλογές των Αποστόλων - 2/04/2023

Το να είσαι κοντά σε ένα διάσημο πρόσωπο φαντάζει ευκαιρία. Το να ‘χεις πρόσβαση άμεση και κατ’ ευθείαν σ’ έναν άνθρωπο ισχυρό, φαντάζει προνόμιο που ανοίγει δυνατότητες.

Περισσότερα...

Κυριακή Ζ' Λουκά - «Αρρώστια και θάνατος» - 06/11/2022

Σήμερα, συνεχίζοντας να διαβάζουμε από το κατά Λουκάν, διαβάσαμε δυο θεραπείες, οι οποίες είναι σ’ ένα συνδυασμό σχέσεως.

Περισσότερα...

Κυριακή Ζ' Λουκά - Κατάντικρυ της δεινής κυριολεξίας του θανάτου

 Ἀπό τό κατά Λουκᾶν κεφάλαιο ὀκτώ, στίχοι 41 μέχρι 56

Τόν καιρό ἐκεῖνο, ἦρθε στόν Ἰησοῦ κάποιος πού τόν ἔλεγαν Ἰάειρο καί ἦταν ἄρχοντας τῆς συναγωγῆς. Αὐτός ἔπεσε στά πόδια τοῦ Ἰησοῦ καί τόν παρακαλοῦσε νά πάει στό σπίτι του, γιατί εἶχε μιά μοναχοκόρη δώδεκα χρόνων, πού ἦταν ἑτοιμο­θάνατη.

Περισσότερα...

Κυριακή Ζ' Ματθαίου - ΤΥΦΛΟΣ και ΚΟΥΦΟΣ…! για πάντα;; - 23/07/2023

Όταν κάποιος έχει την ατυχία να είναι τυφλός, αντιμετωπίζει πολλά θέματα, αλλά το ουσιαστικό-διπλό θέμα του είναι ότι δεν βλέπει α. την ομορφιά και β. τους κινδύνους.

Περισσότερα...

Κυριακή Ζ' των Πατέρων - Η αλήθεια η δική σου και η αλήθεια η δική μου; 28/5/2023

᾿Ιωάν. ιζ΄ 1–13

Μια μέρα του έτους 1698 η βασίλισσα της Σουηδίας Χριστίνα, ζώντας πλέον στην Ρώμη, βρέθηκε μπροστά σε ένα γοητευτικό άγαλμα του Μπερνίνι, ενός από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του Ιταλικού Μπαρόκ, διακεκριμένου στην γλυπτική και την αρχιτεκτονική με τον τίτλο:

Περισσότερα...

ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - Μας κάνει τραπέζι στην… έρημο! - 30/7/2023

Το κομμάτι που διαβάσαμε σήμερα απ’ το Ευαγγέλιο περιέγραφε ένα θαύμα του Χριστού στην έρημο, σ’ έναν τόπο ακατοίκητο δηλαδή, σε μια περιοχή χωρίς κάποια πόλη εκεί γύρω. Εκεί λοιπόν, στην έρημο ευλόγησε πέντε άρτους και τρία ψάρια και έφαγαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι ήταν πέντε χιλιάδες άνδρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά.

Φαίνεται κάπως περίεργο το γεγονός και το θαύμα, και νομίζει κανείς, κατ’ αρχάς, ότι τι να σκεφτείς σ’ ένα τέτοιο περιστατικό: Ο Θεός τα μπορεί όλα· και λοιπόν; Έκανε κάτι ακόμα!

Όμως, έχει ένα παρελθόν αυτό από πίσω του.

Περισσότερα...

Κυριακή Η' Λουκά - Ο Χριστός… Σαμαρείτης, αλλά και μετανάστης - 12/11/2022

Το θέμα της υπόθεσης που διαβάσαμε σήμερα στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα, είναι τόσο «μεγάλο» και ουσιαστικό που δεν είναι δυνατόν να το αφήσουμε χωρίς δύο σκέψεις.

Περισσότερα...

Κυριακή Η' Ματθαίου - Δεν ζεί κανείς μονάχα με ψωμί... - 7/8/2022

Η δουλειά κάθε ανθρώπου τού εξασφαλίζει το ‘’ψωμί’’ του. Του προσπορίζει την κάλυψη των αναγκών του. Τον ζει.

Περισσότερα...

Κυριακή Θ' Λουκά - Υπάρχει άραγε... "μυαλωμένος" πλούσιος; 20/11/2022

Η τακτοποίηση της περιουσίας και των κληρονομικών, μεταξύ αδελφών είναι συνηθέστατη αφορμή καυγάδων, χωρισμού και μίσους!

Περισσότερα...

Κυριακή Θ' Ματθαίου - Δαμάζοντας τα κύματα...

Η θάλασσα αποτελεί χώρο πολλών δυνατοτήτων και απρόβλεπτων ενδεχομένων. Χώρο ξεκούρασης, ευχαρίστησης και απόλαυσης, αλλά και κινδύνου, πολλές φορές  θανατηφόρου.

Περισσότερα...

Κυριακή Ι' Λουκά - Το ανάστημα κάθε ανθρώπου

«...Γιατρεύοντας την συντετριμμένη καρδιά μας...»

(Διαταγαί τῶν Ἀποστόλων, Βιβλ. Β’)

Μια γυναίκα άρρωστη και καμπουριασμένη και ένας άνδρας υγιής και ευθυτενής.

Περισσότερα...

Κυριακή Ι' Λουκά - Το κλουβί της καρδιάς - 06/12/2020

Το κομμάτι, που διαβάσαμε σήμερα στο Ευαγγέλιο, περιέγραφε ότι σε μια Συναγωγή, σ’ ένα χώρο προσευχής και λατρείας των Εβραίων, μπήκε ο Χριστός ένα Σάββατο και εκεί συνάντησε μια γυναίκα η οποία, δεκαοχτώ χρόνια είχε, από ασθένεια ιδιότυπη, σχεδόν διπλωθεί στα δύο, ήταν συγκύπτουσα όπως λέει το κείμενο. Ο Χριστός ακούμπησε τα χέρια πάνω της και της είπε να γίνει καλά, και έγινε καλά.

Περισσότερα...

Κυριακή Ι' Ματθαίου - Μυστήρια πράγματα... 13-8-2023

Τι είναι η ζωή;

Αφορμή για την ταινία: «Dolce vita»

Ευκαιρία για καταξιωτικές δραστηριότητες;

Δυνατότητα προσωπικής ικανοποίησης;

Παιχνίδι ευκαιριών, συναλλαγών, εκμεταλλεύσεων, και τζογαρίσματος;

Όλα αυτά; Λίγο απ΄ όλα; Τίποτε από αυτά;

Περισσότερα...

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - Δεν μπορώ να συγχωρήσω

Το κομμάτι του Ευαγγελίου, που διαβάσαμε σήμερα, είναι απ’ τα πιο ουσιαστικά για την χριστιανική ζωή. Ο σημερινός κόσμος είναι γοητευμένος με το μυαλό του. Θέλει να είναι, όσο γίνεται, περισσοτέρων και μεγαλυτέρων δυνατοτήτων, το μυαλό του. Και πολλές φορές το καταφέρνει. Το αναπτύσσει με σπουδές, με χίλια δυο, με τις δυνατότητες που δίνει ο σημερινός κόσμος. Μένει όμως, κατά ανάστροφη λογική εντελώς «υπανάπτυκτη», και μικραίνει κιόλας, η καρδιά του! Μεγαλώνει λοιπόν το μυαλό του και μικραίνει η καρδιά του! Στενεύει και δεν χωράει κανέναν άλλον, παρά μόνο τα τρία γράμματα: έψιλον, γάμμα και ωμέγα. Εγώ. Η καρδιά γίνεται ένας τάφος μέσ’ στον οποίον ο άνθρωπος θάβεται πριν πεθάνει, κλεισμένος σ’ έναν αφόρητο εγωισμό, που δεν αφήνει καμιά επικοινωνία.

Περισσότερα...

Κυριακή ΙΑ' Λουκά - Με κάλεσε και μένα…!! - 11/12/2022

Δύο Κυριακές πριν τα Χριστούγεννα διαβάζουμε ένα Ευαγγέλιο, σταθερά κάθε χρονιά εν όψει της γιορτής των Χριστουγέννων, το οποίο περιγράφει ένα τραπέζι, ένα κάλεσμα σε τραπέζι.

Περισσότερα...

Κυριακή ΙΑ' Λουκά (των Προπατόρων) - ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ "ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΑΠΕΖΙ"

 «Ο άνθρωπος είναι ό,τι τρώει», ούρλιαζε τον προπερασμένο αιώνα ο «θεολόγος» και φιλόσοφος Λούντβιχ Φώυερμπαχ, για να πείσει τους συγκαιρηνούς του, ότι δεν υπάρχει τίποτα παραπάνω απ’ όσα τρώμε.

Περισσότερα...

Κυριακή ΙΑ' Ματθαίου - Όταν το δώρο "διαβάζεται" ώς προσβολή 28/08/2022

- Περίμενέ με λίγο, κατανοώντας με, και θα σου τα επιστρέψω όλα! 

Αυτό λέει στον δανειστή του, όμως συγχρόνως το ξέρει, ότι κάτι τέτοιο ούτε ο ίδιος το πιστεύει, ούτε εκείνος (ο δανειστής) μπορεί να το πιστέψει!

Περισσότερα...

Κυριακή ΙΒ' Λουκά (των δέκα λεπρών) - ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ από την ΛΕΠΡΑ - 14/01/2023

 Λκ. 17, 12-19

Το μικρό κομμάτι που διαβάσαμε απ’ το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, ήταν ένα περιστατικό στο οποίο κάποιοι άνθρωποι, δέκα τον αριθμό, λεπροί κατά την κατάσταση των σωματικών τους δεδομένων, άρχισαν να φωνάζουν στον Χριστό, που περνούσε από εκείνον τον δρόμο, να τους ελεήσει.

Περισσότερα...

Κυριακή ΙΒ' Λουκά (των Δέκα λεπρών) - Ζητώντας "Θεραπεία" -17/01/2021

Γεροντικό είναι ένα βιβλίο στο οποίο έχουν συγκεντρωθεί διηγήσεις, από τον τρόπο της ζωής των ασκητών της ερήμου της Αιγύπτου. Υπάρχουν σ᾿ αυτό περιστατικά εκπληκτικά και αξιοθαύμαστα.

Περισσότερα...

Φίλτρα αναζήτησης

Ετικέτες

Ετικέτες

Ετικέτες

Date