ΕΝΑ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΟ ΧΑΟΣ

Συγγραφέας: Klamut Charles

Ο Αλεξίς ντε Τοκβίλ, η αρχή της επικουρικότητας[1]

και ο κληρικαλισμός

π. Charles Klamut

(29 Οκτωβρίου 2018)

Ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματά μου στο κολλέγιο ήταν να διαβάσω το έργο του Αλεξίς ντε Τοκβίλ, Η Δημοκρατία στην Αμερική. Αυτό το αριστούργημα, που γράφτηκε τη δεκαετία του 1830, πραγματεύεται τους λόγους που έκαναν τη «δημοκρατία» να λειτουργήσει εδώ [στην Αμερική], μετά από πολλές ματαιωμένες ή παρ’ ολίγον επιτυχημένες απόπειρες. Το βιβλίο μού δόθηκε ως βιβλιογραφία στο πλαίσιο ενός μαθήματος ανώτερων ανθρωπιστικών σπουδών που είχε ως θέμα τον Καθολικισμό και την αμερικανική κουλτούρα. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα είχα την αυτοπεποίθηση να αντεπεξέλθω, εάν ο εμψυχωτικός καθηγητής του μαθήματος δεν με είχε πείσει ότι μπορώ. Περισσότερα γι’ αυτόν παρακάτω.

Συγγραφέας: Στάθης

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: η πλειονότης των Ελλήνων είναι Ορθόδοξοι. Όχι Ελληνορθόδοξοι (άλλωστε για την πούρα Ορθοδοξία ο εθνισμός είναι αίρεση), αλλά Ορθόδοξοι. (Ελληνορθόδοξες Εκκλησίες υπάρχουν αλλού και αφορούν κυρίως αλλοεθνείς).

     Οι Έλληνες είναι Ορθόδοξοι με δύο τρόπους. Ο πρώτος αφορά τον πολύ λαό και έγκειται στη χαλαρή σχέση που έχουν οι Έλληνες με το (επίσης χαλαρό ως προς τους κανόνες του) Ορθόδοξο δόγμα, ενώ κυρίως ταυτίζονται με την Ορθοδοξία ως προς το τελετουργικό της, που μέσα στους αιώνες έγινε ταυτοτικό στοιχείο και αγλάϊσμα του ρωμαίικου πολιτισμού.

Συγγραφέας: Ζιάκας Θεόδωρος

Ο όρος φονταμενταλισμός χρησιμοποιείται σήμερα για μια κατηγορία ιδεολογικών και πολιτικών κινημάτων που εμφανίζονται έπειτα από τη δεκαετία του ’60. Έχει σαφώς υποτιμητική χροιά και υποσημαίνει κάτι το εξαιρετικά επίφοβο.

Συχνά διαβάζουμε ότι ο φονταμενταλισμός αποτελεί τον «υπ’ αριθμό ένα» εχθρό της Δύσης, ύστερα από την κατάρρευση του κομμουνισμού.

Τι είναι ωστόσο ο φονταμενταλισμός; Αντιπροσωπεύει πράγματι κάτι το εξ ορισμού εσφαλμένο και κακό; Είναι πράγματι τόσο φοβερός όσο τον παρουσιάζουν;

«Ο πριν το θάνατό μας χρόνος

κατατεμαχισμένος, διάσπαρτος

αδύνατο στους φίλους μας να δώσει

τη μορφή μας ακέραιη.

Συγγραφέας: Ζουμπουλάκης Σταύρος

.....

Ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία για σκλάβους. Είναι η θρησκεία των πενήτων, των φτωχών, των κατατρεγμένων, των αδύναμων, ευάλωτων και ελλειμματικών ανθρώπων. Σήμερα επικρατεί η πεπλανημένη άποψη ότι η πίστη είναι ένα καταφύγιο που σε προφυλάσσει από τον πόνο. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Η πίστη είναι ταυτόχρονα παρηγοριά και αγωνία. Ποιος μπορεί να νιώσει τι σημαίνει η σιωπή του Θεού, εκτός από τον πιστό; Ένα πάρα πολύ οδυνηρό συναίσθημα. Για μένα προσωπικά, η πίστη αποτελεί ένα στοιχείο συγκροτητικό, άρα εξ ορισμού κάτι που δεν μπορείς να απαρνηθείς. Ο πιστός μετέχει σ' έναν κόσμο χειρονομιών, τελετουργίας, στον οποίο πρώτα πράττει και μετά κατανοεί.

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Το περασμένο Σάββατο 13-10-2018 ο Πάπας Φραγκίσκος είχε μια μακρά συζήτηση με υποψήφιους ιερείς από τη Λομβαρδία, που τον επισκέφθηκαν.

Είναι γνωστό ότι ο Πάπας προτιμά να μιλά αυθόρμητα και όχι με γραπτό κείμενο. Οι απαντήσεις που έδωσε θεωρώ ότι είναι αυτό που σκεφτόμαστε οι περισσότεροι πιστοί, γι αυτό και τις καταγράφω. 

“Ακαμπτοι, κοσμικοί, κληρικαλιστές, φιλόδοξοι, όποιοι, επίσκοποι ή ιερείς, είναι έτσι σκανδαλίζουν το λαό του Θεού, Και ο σκανδαλισμός των πιστών είναι πολύ άσχημο γεγονός, πάντα και οπουδήποτε ”.

(Ένας επικήδειος ανεκφώνητος

για τον όντως δάσκαλο Γιώργο Παπαγιάννη)

Όλο το μήκος της ζωής μας συναπαρτίζεται από ημέρες. Όλη η ζωή μας είναι μια μέρα-μονάδα επαναλαμβανόμενη. Όλη η ζωή είναι σαν «τήν ἡμέρα τήν ἐχθές ἥτις διῆλθε». Τα τμήματα της ημέρας, στην αρχαία τραγωδία, έγιναν περιγραφή όλης της ζωή και η άγνοιά τους έδινε άνεση στην Σφίγγα να σκοτώνει όποιον δεν τόξερε. Όσο μεγάλες αυταπάτες και αν δημιουργεί το μεσημέρι της ζωής με την δίποδη άνεση του, σίγουρα έρχεται και το... τρίποδο βράδυ, κλείνει τον ημερήσιο, και γίνεται επισφράγισμα του ισόβιου κύκλου!!

Συγγραφέας: Hallinan Paul J.

Έχει ιστορία πενήντα πέντε χρόνων το συνημμένο κείμενο. Γράφτηκε σχεδόν πριν δύο γενεές. Συγχρόνως έχει τη φρεσκάδα και τον δυναμισμό ζωντανού λόγου, γιατί εκφράζει μια θεολογία όπως πρέπει να είναι η θεολογία: Πρόταση ζωής και τρόπο ζωής! Όχι σχολαστικισμοί νομικίστικοι και φόρμες ομοιομορφίας, που δίνουν ψευδαισθήσεις συνέπειας στην... Παράδοση, παραβαίνοντας αυτό που ο Άγιος ιερομάρτυρας Κυπριανός μας φωνάζει, ότι «Ο Χριστός είπε ότι είναι η Αλήθεια, όχι η συνήθεια».

Συγγραφέας: Naouri Aldo

 Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (και αιρετική) συνέντευξή του στο περιοδικό Le Point, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου «Εκπαιδεύοντας τα παιδιά»

 Στο καινούργιο του βιβλίο,«Εκπαιδεύοντας τα παιδιά» (Odile Jacob), ο πιο γνωστός παιδίατρος στη Γαλλία εξηγεί γιατί τα παιδιά μας είναι χειρότερα από πριν και ενθαρρύνει τους γονείς να αναλάβουν χωρίς φόβο τον ρόλο του καθοδηγητή.

«Οὕτως, ὁ χρόνος, καταγελῶν τῆς κενοδοξίας τῶν θνητῶν, καταφέρει ἀψοφητί μέν, ἀλλά διηνεκῶς, τήν βαρεῖαν του σφῦραν καί ἐπ᾿ αὐτῶν τῶν ἐπιτυμβίων λίθων.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν

Θεόκλητος Μινόπουλος (1848-1931) 

Η διαπίστωση του τίτλου προέρχεται εκ των ένδον!

Συγγραφέας: Ζιάκας Θεόδωρος

Θεόδωρος Ζιάκας

Με βάση την αντίληψη, που κυριαρχεί στα εκπαιδευτικά μας πράγματα, ο τίτλος της εισήγησής μου θα μπορούσε να κριθεί επιεικώς απαράδεκτος, γιατί:

α) Τι σχέση μπορεί να έχει η εθνική ταυτότητα με την παιδεία; Δεν πρέπει η παιδεία να είναι «υπεράνω εθνικών διαχωρισμών»; β) Πώς μπορούμε να μιλάμε για εθνική ταυτότητα στον αιώνα της παγκοσμιοποίησης, όπου οι εθνικές ταυτότητες «καταργούνται»; Η αντίδραση αυτή είναι κατανοητή. Εκφράζει τις αντιλήψεις της νεωτερικής παράδοσης στη σημερινή μεταμοντέρνα φάση της εξέλιξής της.

Δεν υπάρχει όμως μόνο η νεωτερική παράδοση στον κόσμο. Υπάρχει στην περίπτωσή μας και η ελληνική προσωποκεντρική παράδοση, η οποία βλέπει τα πράγματα αυτά εντελώς διαφορετικά.

Το παρελθόν της ιστορίας της Εκκλησίας, το οποίο είναι τα πρόσωπα που την εκφράζουν με τον τρόπο τους πρώτα και με τα λόγια τους ύστερα, έχει πολλά, σχεδόν άπειρα, παραδείγματα και περιστατικά, που μιλάνε και στο σήμερα και σχετίζονται με τις τώρα συνθήκες και ανάγκες μας.

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι ο άνθρωπος παραμένει ουσιαστικά ο ίδιος, από τότε που ο Χριστός φυσώντας στην "λάσπη" του, τον έκανε homo sapiens και του έδωσε το μεγαλείο της σκέψεως και της ελευθερίας, με προτεραιότητα την ελευθερία. Από τότε δηλαδή που τον έπλασε κατ’ εικόνα και ομοίωση Του! Μόνον λοιπόν τα εξωτερικά, σαν τεχνικές επιτυχίες και τα μέσα μεταφοράς του, άλλαξαν από τότε στην ανθρώπινη ζωή. Ο άνθρωπος παραμένει να έχει τον ίδιο ψυχικό κόσμο, ταξιδεύοντας είτε πάνω στο γαϊδούρι του είτε πάνω στο αεροπλάνο.

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Αγαπητοί νεόνυμφοι,

Ήρθατε στην Εκκλησία φέρνοντας τις ζωές σας, όχι στους παπάδες (!) αντί για τον ληξίαρχο, αλλά στον Χριστό, που θύεται πάνω στην Αγία Τράπεζα. Και να τώρα σεις στέκεστε μπροστά σ’ αυτό τον Σταυρό-Θυσιαστήριο, την Αγία Τράπεζα. Καλώς ήρθατε.

Πρέπει να σας διαβεβαιώσουμε ότι στην Εκκλησία που ήρθατε δεν γίνονται ρυθμίσεις κοινωνικών θεμάτων (όπως στον πολιτικό γάμο) αλλά Μυστήρια! Στην περίπτωση της απόφασης του γάμου γίνεται Μυστήριο, η επιλογή δύο ανθρώπων να περάσουν την ζωή τους μαζί. Και στα καλά και στα άσχημα. Και στα εύκολα και στα δύσκολα. Και στις χαρές και στις λύπες. Γενικώς σε όλα, και στη ζωή και στον θάνατο!

Συγγραφέας: Νομικού Σερένα

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

«Εάν ένα μέλος υποφέρει, όλοι υποφέρουν μαζί του» (Α΄ Κορ. 12, 26). Αυτά τα λόγια του Αγίου Παύλου αντηχούν έντονα στην καρδιά μου, καθώς αναγνωρίζω για άλλη μια φορά την ταλαιπωρία που υπέστησαν πολλοί ανήλικοι λόγω σεξουαλικής κακοποίησης, κατάχρησης εξουσίας και κατάχρησης συνείδησης που διαπράχθηκε από σημαντικό αριθμό κληρικών και αφιερωμένων ατόμων. Εγκλήματα που προκαλούν βαθιές πληγές, πόνο και αδυναμία, κυρίως μεταξύ των θυμάτων, αλλά και στα μέλη της οικογένειάς τους και στην ευρύτερη κοινότητα των πιστών και των μη πιστών. Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, κάθε προσπάθεια, που θα γίνει ποτέ, να ζητήσουμε συγχώρηση και να επιδιώξουμε την αποκατάσταση της βλάβης, δεν θα είναι αρκετή! Κοιτάζοντας μπροστά στο μέλλον, δεν πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθειες μόνον για να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα ικανή να αποτρέψει τέτοιες καταστάσεις, αλλά και να αποτρέψουμε τη δυνατότητα να καλύπτονται και να διαιωνίζονται. Ο πόνος των θυμάτων και των οικογενειών τους είναι επίσης ο πόνος μας και γι 'αυτό είναι επείγον να επιβεβαιώσουμε και πάλι τη δέσμευσή μας να διασφαλίσουμε την προστασία των ανηλίκων και των ευάλωτων ενηλίκων.

«Σε ζητούν έξω η μάνα Σου και οι συγγενείς Σου»! Λένε μια μέρα στον Χριστό, όταν Αυτός βρισκόταν σε ένα κλειστό χώρο που ήταν πολύς κόσμος. Και τότε Εκείνος αντείπε: «Ποια είναι η μάνα μου και ποιοι είναι οι συγγενείς μου;»

»Μάνα μου και συγγενείς μου δεν είναι όσοι έχω μαζί τους συγγένεια αίματος ή θεσμική συγγένεια –όπως έχουμε εμείς οι Χριστιανοί, καλή ώρα– αλλά μάνα μου και συγγενείς μου είναι όσοι καταλάβουνε ποιος είμαι και τι έχω να τους προσφέρω. Όσοι συνειδητοποίησαν τι έχω να τους πω και τους ενδιαφέρει».

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

(Επικήδειος στην κα. Αρετή Δράμαλη)

Πριν κάμποσα χρόνια, ένα καλοκαιρινό απόγευμα, επιστρέφοντας στη Μητρόπολη ο μακαρίτης ο δεσπότης μας Μελέτιος, μου περιέγραφε έκπληκτος μια συνάντηση που είχε στον δρόμο, κατά σύμπτωση, με την κυρία Αρετή.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Α.

- Κοίταξε να δεις Άη Γιάννη μου! Πες στον Χριστό, με τα τόσα που κάναμε, αν δεν βρέξει, θα ρεζιλευτούμε και Αυτός και Εσύ και εγώ...

Αυτά έλεγε φωναχτά ο παπά-Αποστόλης, σε ένα προσφυγοχώρι της Βόρειας Εύβοιας, όταν η λιτανεία της ανομβρίας επέστρεφε ανηφορίζοντας στο χωριό. Τα έλεγε περπατώντας δίπλα από την τεράστια εικόνα του Προδρόμου, που είχαν φέρει οι παππούδες τους από τη Μικρασία. Του τα έλεγε ίσως, γιατί ούτε αυτός ο ίδιος ο παπάς δεν είχε καταλάβει τι διάβασε στις ευχές της ανομβρίας, που είχαν πει πριν λίγο! Του τα έλεγε όμως με την βεβαιότητα της καταστάσεως, που γράφει στο ημερολόγιο του για το πρόσωπο του παπά-Αποστόλη ο μακαρίτης Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος όταν ο παπάς πέθανε: «Πέθανε ο παπά Αποστόλης, είναι προφανές από πολλά "σημεία" ότι επρόκειτο για άγιο άνθρωπο και ιερέα».

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Ο Θεός έχει παντού τους δικούς Του!

Έτσι και ο George Mc Donald (1824-1905) Σκωτσέζος ποιητής συγγραφέας και παπάς, "έδειχνε" το αληθινό πρόσωπο του Χριστού με τα γραφόμενα και τα κηρύγματά του (Άρρητα Κηρύγματα – Unspoken Sermons, που θα εκδόσει ο ΙΩΝΑΣ).

Τυπικά ήταν κογκρεγκασιοναλιστής με καλβινικές επιρροές (το θρησκευτικό του background) ουσιαστικά ήταν ορθόδοξος πιο ορθόδοξος από κάμποσους που αυτό (το να είσαι ορθόδοξος) το θεωρούν ιστορικό ή... επαγγελματικό προσόν!!

Ας τον αφουγκραστούμε.

......................................................................................................................

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

«Και την τρομερή εκείνη μέρα που το παιδί ήταν παρόν στον απαγχονισμό ενός άλλου παιδιού, που το πρόσωπό του, από ό, τι μας λέει, έμοιαζε με δυστυχισμένο άγγελο, άκουσε κάποιον πίσω του να στενάζει: Μα πού είναι ο Θεός; Πού είναι; Πού είναι τέλος πάντων ο Θεός;

Και μέσα μου μια φωνή του απαντούσε:

- Πού είναι; Να ‘τος! Μπροστά σου είναι κρεμασμένος εδώ σ’ αυτή την κρεμάλα».

Ελί Βίζελ, «Η Νύχτα», σελ 26,

Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2006

25 Ιουλίου 2018

Κοίμηση Αγίας Άννης

 Συνήθως όταν ένας ηλικιωμένος πεθαίνει, οι ζώντες, συγγενείς, και μη, λένε: «Ησύχασε ο καημένος!». (Τελικά ησυχάσαμε κι εμείς βεβαίως, αλλά αυτό δεν το φωνάζουμε). Τα γηρατειά είναι σύνθετη και δύσκολη υπόθεση ζωής και για τον κόπο τον ψυχικό που κουβαλούν και για την σωματική αδυναμία.

Συγγραφέας: Bennett Jessica

Jessica Bennett

Η ιδέα για ένα βιβλίο που να αφορά την κουλτούρα του πορνό ήρθε στον Κέβιν Σκοτ (Kevin Scott) τη μέρα που η κόρη του αποφάσισε πως έπρεπε απαξάπαντος να αποκτήσει ένα πόνι «Μπρατζ». Επί μήνες το πεντάχρονο κορίτσι τον παρακαλούσε να της πάρει μία κούκλα «Μπρατζ» -με τακούνι-στιλέτο, δικτυωτό καλτσόν, μίνι φούστα, και πελώρια κουταβίσια μάτια στο υπερμέγεθες κεφάλι. Αλλά το βλέμμα της κούκλας φαινόταν στον Σκοτ κάπως υπερβολικά σέξι για ένα προνήπιο, κι έτσι αποφάσισαν με τη σύζυγό του να πάρουν στην κόρη τους μία άλλη κούκλα, που ικανοποίησε τη μικρή μια χαρά. Μόνο που λίγους μήνες αργότερα, η «Μπρατζ» έβγαλε τη σειρά της «μωρά Μπρατζ». «Αν οι κούκλες Μπρατζ έμοιαζαν με εκπορνευόμενες Μπάρμπι, αυτά τα "μωρά" έμοιαζαν επίσης να εκπορνεύονται!» ξεσπάει ο Σκοτ.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

«Κάθε ανθρώπου ο θάνατος λιγοστεύει εμένα τον ίδιο

γιατί είμαι ένα με την ανθρωπότητα,

και έτσι, ποτέ σου μη στέλνεις να ρωτήσεις:

Για ποιον χτυπά η καμπάνα;

Χτυπάει για σένα»!

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Συγγραφέας: Ιωάννου Θωμάς

Αμήχανοι εκ γενετής

Δεν ξέρουμε

Τι να κάνουμε

Το στόμα και τα χέρια μας

Και καπνίζουμε τον ένα φόβο

Πάνω στον άλλο

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Συγγραφέας: Αγνώστου συγγραφέως

Ψυχής Δρόμοι, τ.15,2018

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε από μία φοιτήτρια 21 ετών, που γεννήθηκε στην Αλβανία και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα σε ηλικία 8 ετών.

Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος

Συγγραφέας: Παπαθανασίου Θανάσης

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου   

Δρ. Θεολογίας, Διευθυντής του περιοδικού «Σύναξη»

Διδάσκων (ΕΔΙΠ) στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας     

Ποια μπορεί να είναι η στάση της Εκκλησίας απέναντι στο ερώτημα της «εθνικής συνεννόησης»;

Πιθανολογώ ότι η απάντηση εκ μέρους εκκλησιαστικών ανθρώπων αναμένεται πανεύκολη και στερεότυπη: «Η Εκκλησία πάντα πρωτοστάτησε στους εθνικούς αγώνες», «Η Εκκλησία είναι εθναρχούσα», ή ακόμα «Ορθοδοξία και ελληνικό έθνος ταυτίζονται». Κατά την ταπεινή μου άποψη, ωστόσο, ακριβώς το γεγονός ότι αυτές οι απαντήσεις αναμένονται ως αυτονόητες, μάλλον αποτελεί πρόβλημα για μια στιβαρή προσέγγιση.

Συγγραφέας: Sammons Eric

του Eric Sammons

6 Ιανουαρίου 2017

Η πρόσφατη ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε Σιωπή, βγήκε στις αίθουσες την προηγούμενη βδομάδα με πολύ καλές κριτικές. Η ταινία, βασισμένη στο βιβλίο του Σιουσάκου Έντο[1], είναι η φανταστική ιστορία ενός Ιησουίτη ιερέα τον 17ο αιώνα, ο οποίος ταξιδεύει στην Ιαπωνία για να ανακαλύψει τι έχει συμβεί στον ιεραπόστολο μέντορά του, για τον οποίο υπάρχουν φήμες ότι έχει αποστατήσει από την χριστιανική πίστη.

Συγγραφέας: Μελετιάδης Μελέτιος

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

(Μνημόσυνο Μητρ. Μελετίου - 21 Ιουνίου 2018)

Ο ετήσιος κύκλος του χρόνου, ξαναφέρνει μπροστά μας, όχι την ημέρα που πέρασε (οὐκ ἔστι τήν αὐτήν ἡμέραν δίς ἐν τῷ βίῳ θεάσασθαι...), αλλά την ανάμνηση των συμβάντων, σ΄ εκείνη την ημέρα! Φέτος λοιπόν...

Συγγραφέας: Κοφινάς π.Σταύρος

Η θεραπευτική αποστολή της Εκκλησίας δεν είναι να δημιουργήσει μια εναλλακτική θρησκευτική ιατρική έναντι της επιστημονικής ιατρικής, αλλά ούτε και να προσφέρει ένα είδος γλυκερής συναισθηματικής παρηγοριάς στον πάσχοντα.

Συγγραφέας: Polsky Mikhael

Τι σημαίνει το "περίφημο" 666, ο αριθμός δηλαδή του θηρίου για το οποίο μιλάει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη;

Τα θηρία, στην βιολογική εκδοχή τους, αποτελούν φόβο και γεννούν αποτροπιασμό στους ανθρώπους.

Τα θηρία, στην ψυχολογική εκδοχή τους, τυραννάνε τον ανθρώπινο ψυχισμό στην "λογική" μεταποιημένων εμπειριών και κακοφορμισμένων προβλημάτων.

Τα θηρία στην πνευματική-θρησκευτική τους εκδοχή, είναι έκφραση παρομοίωσης που σημαίνει τον σατανά και τους αγγέλους του και την πομπή του.

Τέτοια θέματα είναι που φαντάζουν στην κουφόνοια των σημερινών ανθρώπων ή άρρωστα και ανύπαρκτα ή το αντίθετο σε άλλους, που την θρησκευτική σχέση την συνδυάζουν με έναν αριθμό με φοβίες και αποτροπαϊκά άγχη ως μέγας και αναπόδραστος κίνδυνος!!

Συγγραφέας: Αγνώστου συγγραφέως

H δουλειά μου μ' έφερε σε μια περίφημη πανεπιστημιούπολη της Αγγλίας. Εκεί φιλοξενήθηκα σ’ ένα φημισμένο ξενοδοχείο. Το βράδυ κατέβηκα για δείπνο στην ώρα μου.

Συγγραφέας: Polsky Mikhael

 [Σημ. μεταφραστή: Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε το 1938 από τον πρωτοπρεσβύτερο Mikhail Polsky, εκ των συνεργατών του Πατριάρχη Μόσχας αγίου Τύχωνα 1865-1925.]

Ανάμεσα στους πιστούς των ευρέων μαζών της μπολσεβικοκρατούμενης Ρωσίας, η προσδοκία της δεύτερης έλευσης του Χριστού γνωρίζει μια  εξαιρετικά πλατιά διάδοση. Πολλοί άνθρωποι ασχολούνται με την ερμηνεία της Αποκάλυψης. Όλα τα μέρη των αποκαλύψεων του Ιωάννη εφαρμόζονται στην παρούσα στιγμή. Τα γεγονότα που έχουν ήδη περάσει ερμηνεύονται έξυπνα. Περασμένα στάδια και νέα βήματα σημειώνονται επιμελώς, ακολουθώντας το ιερό βιβλίο.

Μαριαλένα Σπυροπούλου

Το χρονικό μιας καταδικασμένης σχέσης στην ταινία «Blue Valentine». Γιατί είναι τόσο δύσκολο για μερικούς ανθρώπους να ρωτήσουν τον άλλο πόλο της σχέσης «εσύ τι ανάγκη έχεις;» ή «τι θα μπορούσα εγώ να κάνω για σένα;».

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Η ​​μικρή Μαρίνα κλέβει από τη δασκάλα της μολύβια. Η μαμά είναι θορυβημένη. Ζητάει βοήθεια από ειδικούς, φοβάται μη γίνει η κόρη της κλεπτομανής. Δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα. Η μικρή επιθυμεί κάτι που δεν είναι δικό της. Και για να το αποκτήσει προβαίνει σε πράξεις που δημιουργούν στενοχώρια και ανησυχία στους άλλους. Αλλά εκείνη δεν το αντιλαμβάνεται. Στην ψυχή της δεν υπάρχει η στενοχώρια της μαμάς, ούτε η ανάγκη της δασκάλας. Δεν της περνάει ποτέ από το μυαλό της ότι μπορεί η δασκάλα να τα χρειάζεται τα μολύβια. Φυσικά οι συμβολισμοί είναι και άλλοι, αλλά εδώ μας αφορά αυτό.

27 Μαΐου 2018

Πεντηκοστή

Η Πεντηκοστή είναι μια γιορτή που οφείλει την ονομασία της στον αριθμό των ημερών απόστασής της από το Πάσχα. Υπήρχε (με την ίδια λογική ονομασίας) και στους Εβραίους, ως εορτή της παράδοσης του Νόμου στο Σινά, και ήταν η δεύτερη μεγάλη γιορτή τους μετά το Πάσχα.

Και σ’ εμάς τους χριστιανούς είναι η γιορτή παράδοσης-έλευσης του Αγίου Πνεύματος. Του προσώπου δηλαδή το οποίο «διδάξει ἡμᾶς πάντα καί ὑπομνήσει πάντα».

Συγγραφέας: Γιανναράς Χρήστος

Ο Ιωάννης Γουτεμβέργιος ανακάλυψε πριν το 1455 (έτος κατά το οποίο τυπώθηκε για πρώτη φορά η Βίβλος) την τυπογραφία.

Σε λιγότερο από εκατό χρόνια το 1536 ο Ιωαννίκιος Καρτάνος τύπωσε το: «Παλαιά τε και Νέα Διαθήκη» (Βενετία 1536) προκειμένου όπως γράφει στον Πρόλογο: «πεζεύσω τήν θείαν Γραφήν εἰς γλώσσαν διά νά ἠμπορεῖ ὡς εἶπον πᾶσα μικρός ἄνθρωπος νά τήν ἐγροικᾶ...».

Εκατό χρόνια αργότερα, το 1638, εκδίδει στην Γενεύη ο Μάξιμος Καλιοπολίτης την «Καινή Διαθήκη τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησού Χριστοῦ» (εἰς ἁπλῆν διάλεκτον γενομένη μετάφρασις).

Συγγραφέας: Κορναράκης Γιάννης

Το 1605 ένας παπάς αιχμαλωτίστηκε και πουλήθηκε σκλάβος σε ένα ψαρά στην Τύνιδα. Είμαστε στην εποχή για την οποία ακόμα η εκκλησία προσεύχεται «...Ὑπέρ τῶν ἐν θαλάσσῃ  καλῶς πλεόντων...». Δηλαδή για αυτούς που ταξιδεύουν στη θάλασσα με καλούς σκοπούς, και όχι για πειρατεία!

Συγγραφέας: Κορναράκης Γιάννης

......................................................................................................................

Η δράση του ενοχικού συμπλέγματος γίνεται αντιληπτή στον παρατηρητή της συμπεριφοράς κάποιου ανθρώπου σε πρώτη φάση από την λειτουργία της προβολής. Το σύμπλεγμα προβάλλεται. Η προσωπική ενοχή προβάλλεται-αποτυπώνεται πάνω σε κάποιο εξωτερικό αντικείμενο συγγενές με το ενοχικό θέμα. Έτσι παραδείγματος χάρη η απωθημένη προσωπική ενοχή προβάλλεται στο πρόσωπο και στο έργο του Ιούδα.

Ανάληψη

Μια ερώτηση γεννιέται στην συνείδηση των χριστιανών από την Ανάληψη του Χριστού:

Γιατί μας άφησε και έφυγε;

Δεν ήταν καλύτερο και ευκολότερο για τον Χριστό να μείνει και να ξεπεράσει κάθε αντίρρηση, στα δεδομένα αυτού του κόσμου; Να επεξηγήσει ο ίδιος και να αποσαφηνίσει όλα αυτά που τώρα είναι... εκκρεμούντα και αντιλεγόμενα; Μια τέτοια όμως προοπτική και πιθανότητα την είχε ήδη απορρίψει στον Θωμά. Αλλά και πριν, την Ανάστασή Του, την είχε κάνει θέμα εμπιστοσύνης και αυτοπαράδοσης, και όχι κατοχυρωμένο copyright για τον ίδιο! Εμφανιζόταν... ἐν ἑτέρᾳ μορφῇ και έκανε... τον κηπουρό και περνούσε για... φάντασμα και δεν ήθελε με τίποτα να είναι η Ανάστασή Του αποδεδειγμένο και λυμένο θεώρημα, υποχρεωτικό για όλους! Σε όσους... δίσταζαν στην παρουσία Του, δεν καταλογίζει απιστία! Αντιθέτως τους έκανε αποστόλους του μηνύματός Του, σε εμάς που δεν Τον γνωρίσαμε... βλεφάροις, αλλά προσπαθούμε... καρδίας πόθῳ να Τον εμπιστευόμαστε. Δεν ήθελε (και δεν θέλει) μια εξωτερική υπακοή, αλλά μία εσωτερική αλλαγή, η οποία για να επιτελεστεί χρειάζεται την πρόθεσή μας να παραδώσουμε την ζωή μας, στο θέλημα του Θεού.

Απάντηση στο ερώτημά μας, γιατί έφυγε, δίνει ο ίδιος ο Ιησούς: Γιατί πρέπει να πάει στον Πατέρα. Όπως λέει στους Αποστόλους στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο... Πηγαίνει να ετοιμάσει τόπο για μας! Και έρχεται η απορία, τι υπάρχει λοιπόν για προετοιμασία; Ο Θεός έφτιαξε τον ουρανό και την γη για μας, δεν είναι όλα προετοιμασμένα; Μάλλον όχι!

Συγγραφέας: Γιανναράς Χρήστος

“Με αφοσίωση σε λατρεύω,

κρυμμένη θεότητα,

Εσένα τον αληθινά παρόντα

κάτω απ’ αυτά τα σχήματα”

 Η γιορτή της Ανάστασης του Χριστού, είναι υπόθεση διαρκούς λατρείας του «κρυμένου» από ευγένεια Χριστού, είναι η έναρξη του ενιαύσιου κύκλου εορτασμού, κάθε Κυριακή, της Ανάστασης. Οι αδελφοί μας Ρώσοι ονομάζουν την ημέρα της Κυριακής, Βοσκρεσένιε, δηλαδή Ανάσταση. Η ενσάρκωση του Χριστού (το ότι έγινε άνθρωπος) έχει στόχο και σκοπό να «ντυθεί» την ανθρώπινη φύση και να την αναστήσει από το πελώριο «πτώμα» - πτώση  εγκλωβισμού της, στη φυλακή του εγωιστικού εαυτουλισμού.

Είμαστε στην Μεγάλη Εβδομάδα, την αποκορύφωση της ετήσιας επανάληψης των εορτών του Πάσχα και της Ανάστασης του Χριστού.

Πέρασε ήδη η Μεγάλη Σαρακοστή, η περίοδος της προετοιμασίας μας για την συμμετοχή μας στις παραπάνω εορτές· ετοιμασίας όχι για μια ακόμα επετειακή ανάμνησή τους, αλλά για δημιουργία προϋποθέσεων συνειδητοποίησής τους.

Μια αναλογία διαδρομής και για μας, σαν τους Εβραίους, μέσα από δυσκολίες («δουλεία στους Αιγυπτίους») και θέματα («έρημος Σινά») και συγχρόνως μια Διάβαση (=Πάσχα) νικηφόρα και επιτυχής, μέσα απ’ όλες τις σύνθετες δυσκολίες της ζωής μας.

ή

Όταν οι παππούδες γράφουν «ἄρρητα ρήματα»!

Είμαι ένας απ’ τους «θλιβερούς στην ασχετοσύνη τους λειτουργούς», που θέλουν «ο κόσμος (να μπορεί...) να καταλαβαίνει». Μέχρις εκεί. Δεν... "βιάζω"... «την συναρπαστική παράδοση με βάναυσες ιδεολογικές ντιρεκτίβες και φτηνιάρικη μικρονοϊκή ηθικολογία»!! Γιορτάζω όμως επειδή ξέρω τον λόγο και όχι από φολκλορικό βίτσιο.