Συγγραφέας: Girard Rene

Ρενέ Ζιράρ

από το First Things,τχ 62 (Απρίλιος 1996)

Από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ο χριστιανισμός, η ομοιότητα των Ευαγγελίων με ορισμένους μύθους χρησιμοποιήθηκε σαν επιχείρημα εναντίον της χριστιανικής πίστης. Οι παγανιστές απολογητές του επίσημου πανθεϊσμού της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας υποστήριζαν, ότι η ιστορία για το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού δεν διέφερε ουσιαστικά από τους μύθους του Διονύσου, του Όσιρη, της Άττιδος, κ.λπ. Παρ’ όλα αυτά δεν κατόρθωσαν ν’ αναχαιτίσουν την προέλαση του χριστιανικού κύματος. Τα τελευταία διακόσια χρόνια όμως, καθώς οι ανθρωπολόγοι ανακάλυψαν σε όλο τον κόσμο ιδρυτικούς μύθους που φαίνεται να μοιάζουν στο Πάθος και την Ανάσταση του Ιησού, η ιδέα ότι ο χριστιανισμός είναι κι αυτός ένα μύθος μοιάζει επιτέλους να επικρατεί … ακόμα και μεταξύ χριστιανών πιστών.

Συγγραφέας: Halík Tomáš

Ο κόσμος μας είναι άρρωστος.

Δεν αναφέρομαι απλώς στην πανδημία του κορωνοϊού, αλλά στην κατάσταση του πολιτισμού μας, όπως αποκαλύπτεται μέσα απ’ αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο. Σε βιβλικούς όρους, αυτή η πάνδημη ασθένεια είναι ένα σημάδι των καιρών.

Συγγραφέας: Aupetit Michel

6 Ιανουαρίου 2018

Σήμερα εορτάζουμε τα Επιφάνεια, που σημαίνει πως ο Θεός φανερώνεται στον κόσμο. Φαντάζεστε να είχε εμπιστευθεί ο Θεός σε ανθρώπους την ετοιμασία αυτής της φανέρωσης;

Συγγραφέας: Donne John

Καθώς στον δρόμο βρίσκομαι προς τον ιερό εκείνο χώρο

Όπου μαζί με τον χορό Σου των αγίων για πάντα

Θα γίνω μουσική δική σου· καθώς φτάνω

Κουρντίζω το όργανο εδώ στη θύρα

Και συλλογιέμαι εδώ από πριν τι έχω χρέος να κάνω τότε[2].

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Συνέντευξη του Μισέλ Ωπτί, στις 7-12-2017,

την ημέρα που ορίστηκε Αρχιεπίσκοπος Παρισίων από τον Πάπα Φραγκίσκο.

Ενημερώθηκα για τον απόφαση αρχικώς από ένα τηλεφώνημα που δέχθηκα από τον Αποστολικό Νούντσιο. Γενικώς, όταν χτυπάει το τηλέφωνο και από την άλλη πλευρά της γραμμής είναι η φωνή του Νούντσιου, ξέρεις σίγουρα πως πρόκειται για μπελάδες… Αμέσως σκέφτηκα πως μάλλον θα έχω κάνει κάποια μεγαλειώδη χαζομάρα, δεν ξέρω τί, αλλά μάλλον γι’ αυτό με καλεί ή ίσως θέλει να μου προτείνει κάτι, και δε σας κρύβω πως σκέφτηκα πως μπορεί να πρόκειται και για το Παρίσι, γιατί όντως ήταν και αυτό μέσα στα ενδεχόμενα. Και σκέφτηκα πως αλίμονο, τι κεραμίδα, τι ογκόλιθος είναι αυτός κατακούτελα. Ήταν ένας συνεργάτης μου παρών εκείνη την ώρα και όταν είδε την έκφρασή μου στο τηλέφωνο μού είπε: Τι πάθατε; Μήπως χάσατε κάποιον; Του απήντησα: όχι, όχι, δεν είναι κάτι τέτοιο… Αλλά οπωσδήποτε ήταν ένα σοκ. Έπειτα είπα ας γίνει κατά το ρήμα Σου. Εξάλλου χωρίς αυτή τη διάθεση υπακοής σίγουρα δε θα ήμουν στην παρούσα κατάσταση. Δε θα είχα εγκαταλείψει την πρότερη ζωή μου για να μπω στα χνάρια του Χριστού.

Συγγραφέας: Cronin A. J.

«Τι θα γίνει, μετά την πανδημία;»  (ψευδής τίτλος)

A.J.Cronin

                                                                           Περιπέτειες σε δύο κόσμους

                                                                           Εκδ. ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ, σελ. 290-293

Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, λίγους μήνες ύστερα από την ανακωχή, να κάνω μία μεγάλη περιοδεία στην Ευρώπη, ξεκίνησα γι’ αυτήν την αποστολή με βαριά καρδιά, γιατί πίστευα από πριν πως όσο και να ’ψαχνα δε θα ’βρισκα αχτίνα από φως στη μαύρη καταχνιά που κρεμόταν πάνω από τα καταστρεμμένα μέρη. Κι όμως είχα άδικο. Το ανθρώπινο πνεύμα, όσο και να το συνθλίψει κανείς και να το καταπιέσει, είναι αδούλωτο. Η μαρτυρία που ανακάλυψα γι’ αυτό, ίσως, ήταν ασήμαντη, βασισμένη σε τυχαία ατομικά περιστατικά. Όμως, για μένα, με όλα τούτα, έχει περσότερη βαρύτητα, από ένα τόννο ψυχρές στατιστικές.

Συγγραφέας: Chesterton G. K.

κεφ. Η κατάρα του χρυσού σταυρού

Εκδόσεις Μάγμα 2019, σελ 164-167

Ο G. K. Chesterton (1874-1936) γεννήθηκε στο Λονδίνο και πέθανε στο Beaconsfield. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου και άσκησε έντονη κοινωνική κριτική. Επηρέασε τον Bernard Shaw, την Agatha Christie και πολλούς άλλους και επαινέθηκαν τα έργα και η σκέψη του από πλείστους όσους. Έγινε η αφορμή –με το βιβλίο του «Everlasting Man» (που μετέφρασαν και θα εκδώσουν οι εκδ. ΙΩΝΑΣ)– να γίνει χριστιανός ο C. S. Lewis και όπως έγραψε ο T. S. Eliot: ο Chesterton… «αξιώνει τη δέσμευσή μας πως το έργο που (εκείνος) έκανε στον καιρό του θα συνεχίζεται στον δικό μας»!!   

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Σχεδόν επί ενάμιση μήνα στερούμαστε τη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία. Η όλη κατάσταση, παρόλη τη ζοφερότητά της, ίσως είναι μια καλή αφορμή να αναρωτηθούμε, τί τελικά είναι η Θεία Λειτουργία. Έχετε δει πώς είναι δομημένη η Θεία Λειτουργία; Συνήθως, λέγεται πως η Θεία Λειτουργία οργανώνεται και στηρίζεται πάνω σε δύο τράπεζες: την τράπεζα του λόγου και την τράπεζα της Ευχαριστίας.

Συγγραφέας: Rutledge Fleming

(Σχόλια στην ταινία Τα Πάθη)

Όπως είναι ευρέως γνωστό, το ρωμαϊκό μαστίγωμα και η σταύρωση είναι σχεδόν αδιανόητα τρομερά για μας σήμερα. Αυτό δεν το γνωρίζαμε πάντα. Όταν διδάσκω για τον Σταυρό του Χριστού, συνηθίζω να αφιερώνω ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να εξηγήσω τι περιλαμβάνεται στη σταύρωση.

Συγγραφέας: Μαραγκός π.Ιωάννης

Το Πάτερ Ημών τον καιρό του κορονοϊού

Η προσευχή “Πάτερ ημών” είναι μια σύντομη προσευχή και είναι η μόνη που κληροδότησε ο Ιησούς στους μαθητές του. Είναι μια παράξενη προσευχή. Όλοι οι χριστιανοί προσεύχονται με αυτήν, αλλά δεν μιλάει για τον Χριστό! Όλες οι Εκκλησίες προσεύχονται με αυτή, αλλά δεν αναφέρει καμιά Εκκλησία !

Συγγραφέας: Welby Justin

Ελπίδα και Ανάσταση

Justin Welby

Το 1944 ένας Βρετανός στρατιώτης, στην εκστρατεία της Νορμανδίας ρωτήθηκε από έναν φίλο του τι θα έκανε μετά τον πόλεμο.  Ήταν αρχιτέκτονας στην εποχή της ειρήνης και η απάντησή του ήταν ότι θα χτίσει έναν καθεδρικό ναό!

Το όνομά του ήταν Basil Spence, και οι φίλοι του πρέπει να πίστευαν ότι ήταν τρελός, γιατί μόνο ένας καθεδρικός ναός είχε ολοκληρωθεί στην Αγγλία μετά από τον καθεδρικό του St Paul στο Λονδίνο 350 χρόνια νωρίτερα.

Συγγραφέας: Αγνώστου συγγραφέως

Όλοι γνωρίζουν ότι με την τελευταία πνοή του Ιησού στον σταυρό σκίστηκε το καταπέτασμα του ναού στα δύο, από πάνω μέχρι κάτω (Ματθ 27:50-51· Μαρκ 15:37-38· Λουκ 23:45-46). Η πιο συνηθισμένη ερμηνεία αυτής της λεπτομέρειας είναι ότι η παρουσία του Θεού δεν είναι πλέον περιορισμένη στον ναό αλλά ο καθένας μπορεί τώρα να έχει πρόσβαση στα Άγια των Αγίων διαμέσου της σταυρικής θυσίας. Πολύ σωστή αυτή η θετική οπτική και όντως αυτή είναι η συνέπεια του γεγονότος. Το κείμενο, όμως, αυτό πρωταρχικά παραπέμπει στην κρίση του Θεού και στην εγκατάλειψη της γήινής του κατοικίας.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Σαν ρεπόρτερ σε άγνωστη χώρα...

π. ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΖΟΥΧΟΣ*

Είναι φυσική δυσκολία το να συνειδητοποιήσουμε και να ζήσουμε αυτό που είπε ο Χριστός στον Απόστολο Θωμά «Μακάριοι οἱ μή εἰδόντες καί πιστεύσαντες», και για πολλούς από μας γίνεται ανυπέρβλητη, γιατί ισχύει αυτό που έγραψε η Φλάνερι Ο’ Κόνορ: «Δεν σε γνωρίζω, Κύριε, γιατί ο εαυτός μου ο ίδιος είναι το εμπόδιο»! Η πιο δύσκολη εφαρμογή της πίστης είναι η εφαρμογή της στη ζωή.

Συγγραφέας: Sabak Jim

Κληρικαλισμός και Πανδημία

Jim Sabαk

[Και στην άλλη… κοίτη του χριστιανικού ποταμού τα ίδια συμβαίνουν!

Παραθέτουμε τις σκέψεις ενός κληρικού (fr. Jim Sabαk, γενικού αρχιερατικού, κάποιας από τις καθολικές μητροπόλεις της Νέας Υόρκης) νηφάλιες και διευκρινιστικές, χρήσιμες και για εμάς. Είναι προφανές για όλους ότι τώρα που βυθίζεται ο Τιτανικός, δεν είναι η ώρα ‘’να μετρήσουμε τα ασημικά’’, αλλά πρέπει να βάλουμε τους ανθρώπους σε σωσίβιες λέμβους! Ο Χριστός, που είπε ότι θα μας ανταμείψει για το νερό ενός ποτηριού που δώσαμε, το πιστεύουμε και το ευχόμαστε να ανταμείψει πολλαπλάσια τους γιατρούς τους νοσηλευτές, το προσωπικό των νοσοκομείων, γενικά όλους όσους ‘’μοιράζουν σωσίβιες λέμβους’’ αλλά και θεολογικά σωστές και ήρεμες τοποθετήσεις, που φωτίζουν. Σημείωση του enoriako.info]  

Όπως γνωρίζει οποιοσδήποτε πρωτοσύγκελος, υπάρχουν πολλά λειτουργικά προβλήματα προς επίλυση κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου στην ανθρώπινη ιστορία. Στο επίκεντρο των προβλημάτων αυτών βρίσκεται το ζήτημα της τέλεσης των ιερών Μυστηρίων.

Συγγραφέας: Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος

Το Πάσχα

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Αθηναϊκή εφημερίδα «Εφημερίς»

6 Μαΐου 1888

«Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν... Πάσχα το τερπνόν, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα. Πάσχα πανσεβάσμιον ημίν ανέτειλε. Πάσχα, εν χαρά αλλήλους περιπτυξώμεθα...Ω Πάσχα, λύτρον λύπης. Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα το πύλας ημίν του παραδείσου ανοίξαν. Πάσχα πάντας αγιάζον πιστούς...»

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Έχετε, την δική σας πίστη,

ή απλά νοικιάζετε;

Φέτος, αν κάποιος μάς ρωτούσε, τι άραγε σας λείπει από τον εορτασμό του Πάσχα, πώς θα απαντούσαμε;

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Ένας αποκυλισμένος λίθος και ένα κενό μνημείο; Αυτό είναι όλο; Α, όχι λευκοντυμένε μας νεανίσκε, ελπίζουμε πως σίγουρα θα πρέπει να μας δώσεις περισσότερα στοιχεία. Χρειαζόμαστε κάτι συγκεκριμένο, κάτι χειροπιαστό, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί λογικά! Από την αρχή, αυτό που αναζητούμε είναι πάντοτε και μόνο οι βεβαιότητες, οι στέρεες και αδιαφιλονίκητες απαντήσεις. Και τώρα μένουμε με την εντύπωση πως ο Κύριος μάς αφήνει μόνο με αναπάντητες ερωτήσεις. Πού είναι λοιπόν αυτό το Αναστημένο Σώμα; Πώς μπορούμε να συναντήσουμε τον Αναστημένο Ιησού; Πώς μπορούμε να Τον ψηλαφήσουμε; Διότι έχουμε την αθεράπευτη ανάγκη να αγγίξουμε τα πράγματα για να σιγουρευθούμε πως υπάρχουν. Ο Κύριος ωστόσο δε μας άφησε ως αντικειμενικό σημείο της παρουσίας Του παρά μόνο αυτό το κομμάτι Άρτου, για το οποίο είπε: Τούτο εστί το Σώμα Μου. Αλλά εμείς θέλουμε και αυτό ακόμη να το επαληθεύσουμε, ει δυνατόν να το υποβάλουμε σε χημική ανάλυση, να διαπιστώσουμε τον  τρόπο με τον οποίο η οργανική ύλη σε αυτό το κομμάτι Άρτου γίνεται το Σώμα του Αναστημένου Ιησού.

Συγγραφέας: Nöel Marie

Συγγραφέας: Μωραϊτίδης Αλέξανδρος

Ποτέ δεν θα το λησμονήσω! Και μόνον η ανάμνησίς του με γοητεύει και τώρα ακόμη. Τι εύμορφον Πάσχα! Νομίζω ότι έκτοτε δεν είδα πλέον τοιούτο φαιδρόν, τοιούτο μελωδικόν κ' ευώδες Πάσχα. Όλα εγελούσαν ως μικρά αθώα παιδία, όλα εμοσχοβολούσαν εις την μικράν εκείνην νήσον, όλα ήσαν λαμπροφορεμένα· τα περισσότερα παιδία είχαν φορέσει καινουργή τριζοκοπούντα υποδήματα, κ' έκαμνον κρότον και κρότον επάνω εις της πλάκες της Εκκλησίας. Τι εύμορφον Πάσχα! Την ψαλμωδίαν του, μοι φαίνεται, δεν την ήκουσα πλέον.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

‘‘Την κάθε μέρα αφού σταυρώνεσαι γιατί

να σταυρωθείς και την Μεγάλη Εβδομάδα;

Εμείς τον πονο Σου θαρρούμε για γιορτή

Κι είν΄ η αγάπη μας μισόσβηστη λαμπάδα’’

Καίτη Χιωτέλλη

‘’Δισταγμός’’

Συγγραφέας: Cantalamessa Raniero

π. R. Cantalamessa

Όταν ήρθαν στον Ιησού και είδαν ότι ήταν ήδη νεκρός, δεν έσπασαν τα πόδια του. Αλλά ένας από τους στρατιώτες τρύπησε με την λόγχη την πλευρά του και αμέσως βγήκε αίμα και νερό. Αυτός που το είδε καταθέτει τη μαρτυρία αυτή - η μαρτυρία του είναι αληθινή, και ξέρει ότι λέει την αλήθεια - ώστε να πιστέψετε κι εσείς". (Ιω 19:33-35).

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Είναι άσχημο και οδυνηρό να… περιπλακείς στα δίχτυα μιας ευσεβούς απάτης (fraus pia). Να ξέρεις και να φοβάσαι. Να μασάς τα λόγια σου και να απεραντολογείς… αοριστολογώντας! Να αγχώνεσαι από την παροιμία «τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη» και ακόμα «χειρότερα» να σε συντρίβει ο λόγος του Χριστού «το ναι ναι και το ου ου» και η τρομερή Του διάγνωση: «Γνωρίστε την Αλήθεια και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει».

Συγγραφέας: Aupetit Michel

«ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΕΞ ΑΚΑΝΘΩΝ ΠΕΡΙΤΙΘΕΤΑΙ...»

Αρχιεπισκόπου του Παρισιού Μιχαήλ Aupetit

Κύριε, Κύριε Ιησού, πριν από ένα χρόνο, ο καθεδρικός ναός όπου τώρα βρισκόμαστε παραδόθηκε στις φλόγες, προκαλώντας παγκόσμια συγκίνηση αλλά και πρωτοβουλίες ώστε να ξανακτισθεί, να αποκατασταθεί. Σήμερα είμαστε μέσα σε αυτόν το μισοκατεστραμμένο ναό για να πούμε πως η Ζωή είναι πάντα εδώ. Οι κινήσεις προσφοράς και γενναιοδωρίας ήταν ένας τρόπος να εκφρασθεί η πεποίθηση πως αυτό το εξαιρετικό μνημείο δημιουργήθηκε από την ανθρώπινη ευφυία όταν οι άνθρωποι καταφέρνουν να Σε κοιτάξουν, όταν καταφέρνουν να θεωρήσουν το υπερούσιο κάλλος Σου .

Συγγραφέας: Gomez José H.

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές,

Σήμερα στέκουμε στα πόδια του Σταυρού μαζί με τον αδελφό μας τον Ιωάννη και με τη Μαρία, την ευλογημένη Μητέρα μας, και κοιτάζουμε τον Γιο της, που σταυρώθηκε. Και ρωτάμε τον Θεό: Γιατί έπρεπε να πεθάνει; Δεν θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος;

Συγγραφέας: 4 Ευαγγελιστές

Τα Ευαγγέλια της Μεγάλης Πέμπτης

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΠΡΩΤΟ

Ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην

Κεφ. ιγ’, 31-38, ιδ’, ιε’, ιστ’, ιζ’, ιη’, 1 

Eἶπε ὁ Κύριος στούς μαθητές του:

   -Ἦλθε ἡ ὥρα νά δοξασθῆ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου· καί δι’ αὐ­τοῦ νά δοξασθῆ ὁ Θεός. Μά ἀφοῦ ὁ Θεός θά δοξασθῆ χάρις σ᾿ αὐτόν, γι᾿ αὐτό καί ὁ Θεός θά τόν δοξάσει μέ τόν δικό Του τρόπο· καί θά τόν δο­ξά­σει πολύ γρήγορα. Ἀγαπημένα μου παιδιά, γιά  λίγο ἀκόμη θά βρίσκωμαι μαζί σας, θά μέ ἀναζητεῖτε. Μά αὐτό πού τό εἶχα πεῖ καί στούς Ἰουδαί­ους, ὅτι «ἐκεῖ πού πάω ἐγώ σεῖς δέν μπορεῖτε νά ἔλθετε», τό λέω τώρα καί σέ σᾶς.

 Σᾶς δίνω μιά καινούργια ἐντολή: Νά «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Ὅπως ἐγώ ἐκδήλωσα τήν ἀγάπη μου γιά σᾶς, μέ ἀνάλογο τρόπο νά ἐκδηλώ­σετε καί σεῖς τήν ἀγάπη σας ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο. Ἀπό αὐτό θά καταλα­βαί­νει ὁ κόσμος, ὅτι εἶστε μαθητές μου: ἀπό τό ἄν δείχνετε ὁ ἕνας ἀγάπη στόν ἄλλο.

Συγγραφέας: Κωστούρος Κωνσταντίνος

Είναι τρομερά απογοητευτικό. Ο τόπος μας βρίσκεται σε μια πρωτόγνωρη δύνη. Πρωτόγνωρη βέβαια για τους ανθρώπους αυτού του τόπου, που μετά από τις κοινωνικές και οικονομικές συμφορές των τελευταίων χρόνων, βρίσκονται μπροστά σε μια καταιγίδα η οποία για τους επιστήμονες είναι απόλυτα λογική και εξηγήσιμη, για τους περισσότερους όμως από εμάς, αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού. Η πανδημία απλώθηκε και ο κόσμος κοιτά μουδιασμένος.

Συγγραφέας: Bakunin Mikhail

Ο Μ. Μπακούνιν γιὰ τὸν χριστιανικὸ ἀναχωρητισμὸ

[…] εἰδαμε στοὺς πρῶτους αἰῶνες τοῦ χριστιανισμοῦ ὅτι ἅγιοι καὶ ἀκλόνητοι ἄνθρωποι, ποὺ εἶχαν πάρει στὰ σοβαρὰ τὴν ἀθανασία τῆς ψυχῆς καὶ τὴ σωτηρία τῶν δικῶν τους ψυχῶν, ἔσπασαν τοὺς κοινωνικοὺς δεσμούς τους, καί, μένοντας μακριὰ ἀπὸ κάθε συναλλαγὴ μὲ τὰ ἀνθρώπινα ὄντα, ἀναζήτησαν στὴ μοναξιὰ τὴν τελειότητα, τὴν ἀρετή, τὸν Θεό. Μὲ πολὺ μυαλὸ καὶ λογικὴ συνέπεια, ἔφτασαν νὰ βλέπουν τὴν κοινωνία σὰν πηγὴ διαφθορᾶς καὶ τὴν ἀπόλυτη ἀπομόνωση τῆς ψυχῆς σὰν ὅρο ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἐξαρτῶνται ὅλες οἱ ἀρετές.

Συγγραφέας: Cantalamessa Raniero

ΕΧΩ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ THN ΘΛΙΨΗ

Κήρυγμα   την Μ. Παρασκευή 2020

στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου

από τον π. Raniero Cantalamessa

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Μέγας είπε ότι η Γραφή «μεγαλώνει με τους αναγνώστες», cum legentibus crescit[1]. Αποκαλύπτει νέες έννοιες σύμφωνα με τα ερωτήματα που έχουν οι άνθρωποι στην καρδιά τους καθώς την διαβάζουν. Και φέτος διαβάσαμε την περικοπή του Πάθους με μια ερώτηση - μάλλον με μια κραυγή στις καρδιές μας που ανεβαίνει σε όλη τη γη. Πρέπει να αναζητήσουμε την απάντηση που δίνει ο λόγος του Θεού.

Συγγραφέας: Wright N.T.

Ελεήμων πατέρα μας, στο σταυρό ο γιος Σου προσευχήθηκε φωνάζοντάς Σου: “Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;”. Θέλουμε τώρα να προσευχηθούμε κι εμείς για όλους τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που λένε το ίδιο, είτε γνωρίζουν το Βιβλικό κείμενο είτε όχι, αλλά που το αισθάνονται. Αισθάνονται ότι έχουν εγκαταλειφθεί από Εσένα, από τους συνανθρώπους τους, από την οικογένεια τους, που δεν μπορεί να τους δει, από το ο,τιδήποτε. Πατέρα, στο όνομα του Υιού Σου Ιησού και με τη δύναμη του Πνεύματος Σου, πήγαινε κοντά τους.

Συγγραφέας: Wright N. T.

[…]

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα μας πουν: Γιατί ο Θεός το κάνει αυτό σε εμάς; Είναι μια τιμωρία; Μια προειδοποίηση; Ένα σημάδι; Αυτές είναι αντανακλαστικές, τάχα χριστιανικές, αντιδράσεις ενός πολιτισμού που, πριν από πολλές γενιές, έχει ασπαστεί τον «ορθολογισμό»: όλα πρέπει να έχουν εξήγηση. Αλλά αν δεν έχουν; Αν υποθέσουμε ότι η πραγματική ανθρώπινη σοφία δεν είναι ικανή να συνενώσει μερικές αβέβαιες εικασίες και να πει ότι «όλα τώρα είναι εντάξει»; Τι γίνεται, τελικά, αν έρθουν στιγμές, όπως ο T.S. Eliot αναγνώρισε στις αρχές της δεκαετίας του '40 (2^ο Κουαρτέτο), όταν η μόνη συμβουλή είναι να καρτερούμε χωρίς ελπίδα, γιατί θα ελπίζαμε για το λάθος πράγμα;

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Θάχουμε φέτος ένα εορτασμό του Πάσχα, που εμείς βλέποντας προς τα πίσω, συνειδητοποιούμε ότι δεν έχει ξανασυμβεί. Οι μελλοντικές γενιές θα κοιτάζουν προς τα πίσω και θα βλέπουν μια εποχή, που η αρρώστια και ο θάνατος έκαναν όλη την γη ανάστατη και σκοτεινή. Το απρόοπτο, το άγνωστο, και τελικώς το ανεξέλεγκτο, έγινε στοιχείο και προσδιορισμός της καθημερινότητάς μας. Για την ανακοπή της γεωμετρικής προόδου αυτού του άγνωστου εφιάλτη, οι κυβερνήσεις των κρατών επέβαλαν την κατ’ ιδίαν (στα σπίτια μας) απόσυρση και την παραμονή εκεί, προκειμένου ο «ἐπελαύνων ὁλοθρευτής» να μη βρει πολλούς να πάρει…!

Συγγραφέας: Saint-Exupéry Antoine de

Ο Μικρός Πρίγκιπας του Antoine de Saint-Exupéry είναι ένα εκπληκτικό βιβλίο. Λέει σπουδαία και πελώρια θέματα, με ένα απλό τρόπο, ώστε διαβάζεται απ’ όλους, μικρούς και μεγάλους, αφήνοντάς τους να προσλάβουν ό,τι μπορούν. Οι μικροί τις διηγήσεις και την περιέργεια, οι μεγάλοι τα θέματα και τις επισημάνσεις.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

- Για τους αδελφούς μας, που ασθενούν, ας παρακαλέσουμε τον Κύριο.

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο της Σοφίας Σειράχ υπάρχει η ακόλουθη διατύπωση: Τα δάκρυα της χήρας τρέχουν στη σιαγόνα του Θεού (35, 15). Η φράση αυτή δεν είναι απλώς μία εικόνα, μία μεταφορά ή αλληγορία. Όντως ο Θεός δάκρυσε.

Συγγραφέας: Αργυριάδης Βασίλης

Τον Αύγουστο διάβασα, μεταξύ άλλων, το βιβλίο του Ατούλ Γκαουάντε, Εμείς οι θνητοί (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης). Ο Ατούλ Γκαουάντε είναι καθηγητής στην ιατρική σχολή του Χάρβαρντ.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Padre Giuseppe,

Τώρα που έφυγες... «κατορθώνοντας» να μην έχεις μάσκα, και είσαι ελεύθερα γυμνός ενώπιον του Παλαιού των Ημερών του Τρισαγίου, επίτρεψε σε μένα (συνάδελφο, μικρότερό σου κατά μια δεκαετία, από την άλλη πλευρά του Αδρία) να σε ρωτήσω, κάποια πράγματα, που ο τρόπος σου τα ξύπνησε μες την συνείδησή μου...

Συγγραφέας: Κουρεμένος Νίκος

Ήδη από τα χρόνια του Μεσαίωνα αρκετοί θεολόγοι, και μάλιστα κάποιοι από τους πιο οξείς νόες εκείνης της εποχής, καταπιάστηκαν με το πρόβλημα αναφορικά με τη λογική απόδειξη της ύπαρξης του Θεού.

Συγγραφέας: Τσαλίκογλου Φωτεινή

Πατώντας το flight mode στο κινητό μου για την ηχογράφηση της συνέντευξης, με έπιασε μια θλίψη: Πότε θα ξαναπετάξω; Πότε θα ξαναταξιδέψω;

Πότε θα ξαναπετάξω; Ένα κοινό ερώτημα που μας ενώνει αυτή τη στιγμή. Ερωτήματα ανοιχτά, και όχι έτοιμες απαντήσεις –που δεν υπάρχουν- μας ενώνουν αυτό τον καιρό. Πότε θα πετάξω; όπως είπατε. Πότε θα απελευθερωθώ, όχι πότε θα μπω σε ένα αεροπλάνο σώνει και καλά. Σήμερα διακυβεύεται η αίσθηση της ελευθερίας, του ελέγχου των κινήσεών μας. Χάνεται η αίσθηση ότι είμαστε ο κύριος του εαυτού μας.

Συγγραφέας: Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος

Πίσω, εἰς τὲς Πλάκες, ἐπάνω εἰς ἕνα βράχον ριζωμένον εἰς τὴν θάλασσαν, ἐκεῖ ἦτο τὸ σπιτάκι τῆς θεια-Σκεύως τῆς Γιαλινίτσας. Ὁ βράχος ἔβλεπε πρὸς μεσημβρίαν, καὶ ἀπὸ τὸ ἓν μέρος ἐπρόβαλλε τὸ πρωὶ ὁ ἥλιος, ἀνάμεσα ἀπὸ τρία νησάκια καὶ ἀπὸ μίαν ὑψηλὴν λευκὴν κορυφήν, χρυσώνων μὲ τὰς ἀκτῖνάς του ὅλα, τὸ πράσινον τῆς θαμνοσκεποῦς καὶ σχοινοφύτου ἀκτῆς, κλειούσης ἀνατολικῶς τὸν λιμένα, τὴν θάλασσαν ρυτιδουμένην καὶ φωσφορίζουσαν εἰς χιλίας μυριάδας ὑγρῶν πτυχῶν, πλήττουσαν τὰ Μυρμήκια, ὑφάλους μόλις ἀνεχούσας ἀπὸ τὸ κῦμα, τὸ Δασκαλειό, μικρὸν φαιοπρασινίζον νησίδιον, καὶ τὸ ὀγκῶδες καὶ ἄκομψον Μπούρτσι· χρυσώνων τὰ κατάρτια καὶ τὰς κεραίας καὶ τὰ ἐξάρτια τῶν πλοίων, κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ χειμῶνος, ὅταν ὀλίγα τούτων παρεχείμαζον εἰς τὸν λιμένα. Ἀπὸ τὸ ἄλλο μέρος ἐβασίλευε τὸ βράδυ, σπεύδων νὰ κρυβῇ ὄπισθεν τοῦ βαθυπρασίνου βουνοῦ, τῆς Πευκόρραχης, ἀφήνων τὰ δένδρα νὰ σείωνται ἐλαφρῶς ἀπὸ τὴν αὔραν, καὶ τὰ ἀόρατα ἐκεῖνα μυρία ἔντομα νὰ τρύζωσι μελαγχολικῶς εἰς τὸ βαθὺ σκότος.

Συγγραφέας: Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος

Συνέχεια από το: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης - ΒΑΡΔΙΑΝΟΣ ΣΤΑ ΣΠΟΡΚΑ, Ι

 ...

― Τίνος εἶν᾽ αὐτὸς ὁ τάφος; Ποιὸς πέθανε; ἠδυνήθη νὰ ἐρωτήσῃ μὲ τρέμουσαν φωνὴν ἡ Σκεύω.

Τῆς δυστυχοῦς εἶχε κακοβάλει ὁ νοῦς της διὰ τὸν υἱόν της, καὶ ἐντεῦθεν ὁ φόβος καὶ ἡ μεγάλη ταραχὴ ἅμα εἶδε τοὺς διδύμους τάφους.

Ὁ Γιάννης ὁ Μπρίκος ἔστρεψεν ἀμελὲς βλέμμα πρὸς τοὺς τάφους, ἐσιώπησε πρὸς στιγμήν, ἔβηξε, καὶ εἶτα εἶπε:

― Μιὰ γυναίκα εἶχε πεθάνει σήμερα ἐδῶ μὲ τὸ παιδί της. Σοῦ εἶπα, θεια-Σκεύω, ποιὸς ἐρωτᾷ ἐδῶ ποιὸς θὰ ζήσῃ καὶ ποιὸς εἶναι γιὰ πεθαμό;

― Καὶ τί γυναίκα ἦτον; ἠρώτησε καθησυχάσασα ἐν μέρει ἡ Σκεύω.

Συγγραφέας: Βαραλής Νίκος

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Ομιλία του Μισέλ Οπτί κατά τη Κυριακή 29/03/2020 -εν μέσω πανδημίας- στην ευαγγελική περικοπή από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, για την Έγερση του Λαζάρου (διαβάζεται από τους Καθολικούς κατά την Ε΄ Κυριακή των Νηστειών)...

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

«Χτες το βράδυ, σαν έμεινα μόνος στο βουνό, φυσούσε τόσο πολύ κι ο άνεμος ήταν τόσο κρύος, ώστε έκλεισα και την πόρτα και τα παράθυρα και για πρώτη μου φορά κοιμήθηκα νύχτα με τα παράθυρα κλειστά. Μελαγχόλησα λιγάκι.

Να η δοκιμασία του εσωτερικού μας πλούτου: Έχεις, μήπως, με τι να ζεις εσωτερικά, δίχως τις εξωτερικές εντυπώσεις, αν τυχόν στερηθείς την παρουσία και την συναναστροφή των ανθρώπων, τις οπτικές και ακουστικές παραστάσεις του γύρω κόσμου κι αν βυθιστείς σε ολοσχερή μοναξιά; Με φρίκη φαντάστηκα αυτό το ενδεχόμενο.

Συγγραφέας: Marie Michel

Μια ιστορία που μόλις έζησα περιμένοντας σε ένα φωτεινό σηματοδότη...

Καθώς περίμενα στο πεζοδρόμιο να ανάψει το πράσινο, σε μία από τις μεγάλες λεωφόρους στο Παρίσι, και ξαφνικά ένα αυτοκίνητο πέρασε ξυστά δίπλα μου... Ο οδηγός, βλέποντας το ράσο μου, που προεξείχε κάτω από το παλτό μου, μού φώναξε: Σαλάμ αλέκουμ!

Συγγραφέας: Τζέρπος Γιάννης

Ήταν να το δούμε και τούτο.
Για να προστατέψουμε τον εαυτό μας–το σώμα μας, αλλά και τους γύρωθέ μας, έκλεισε ο καθένας μας τα σύνορά του. Σαν ο σαλίγκαρος που κλειδώνεται στο καβούκι του μπήκαμε ο καθένας μας στο σπίτι του και κλείσαμε την πόρτα πίσω μας. Σαν ο σκαντζόχοιρος που για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο γίνεται μπάλα αγκαθωτή, στήσαμε και εμείς αγκαθωτό σύρμα γύρωθέ μας, μποδίζοντας τον άλλο να μπει στο χώρο μας.

Συγγραφέας: Marie Michel

Είναι ο κορωνοϊός θεϊκή τιμωρία;

Michel Marie

Είναι ο κορωνοϊός θεϊκή τιμωρία; Χωρίς δισταγμό απαντώ: Όχι, όχι, όχι! Ας σταματήσουμε να ψάχνουμε στα δράματα του πλανήτη το χέρι του Θεού. Ποια εικόνα έχουμε τελικά για τον επουράνιο Πατέρα;

Συγγραφέας: Λούκος Χρήστος

Χρήστου Λούκου - "Επιδημία και κοινωνία"

Σχόλια ανώνυμου συγγραφέα

 Στην μελέτη του Χρἠστου Λούκου "ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ - Η ΧΟΛΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΥΡΟΥ (1854)" που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Μνήμων", τ. 14, 1992 από την Εταιρεία Μελέτης Νέου Ελληνισμού (https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/mnimon/article/view/7870/7577) υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία, που σχετίζονται με την επικαιρότητα που αντιμετωπίζουμε αυτές τις μέρες. 

Μερικά μόνο είναι αυτά:

Συγγραφέας: Dostoevsky Fyodor

απόσπασμα από το «Αδελφοί Καραμάζωφ»

- Υποφέρω... απ’ την απιστία μου...

- Απιστία στο Θεό;

Συγγραφέας: Aupetit Michel

Το φοβερό ερώτημα " τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ" των μαθητών αντιστοιχεί στην ενδόμυχη αναζήτηση όλων μας για τον αποδιοπομπαίο τράγο σε κάθε κακό που συμβαίνει στον κόσμο. Βέβαια ξέρουμε πως και για την τωρινή συγκυρία της πανδημίας αλλά και για κάθε είδους πόλεμο ή καταστροφή, που τάχα αποκαλούμε "φυσική", η αιτία δεν είναι άλλη από την αλαζονεία και τον εγωισμό μας... (Στην περίπτωση του κορωνοϊού όλοι καταλαβαίνουμε πως ξεκίνησε από τις άθλιες συνθήκες υγιεινής σε αγορές ζωντανών ζώων (!!) στην Κίνα και από ένα απολυταρχικό καθεστώς που δεν πήρε έγκαιρα τα μέτρα για τη μη διάδοση του ιού).